Bahoullo
Bahoullo (asl ismi Mirzo Husayn Ali Nuri) (1817 — 1892) — bahoiylik asoschisi. Bobiylik harakatining koʻzga koʻringan namoyandalaridan, Bobiyning yaqin safdoshlaridan. Bobiylarning Eron shohiga uyushtirgan suiqasdi muvaffaqiyatsizlikka uchragandan keyin Bahoullo Iroqqa qochgan (1852), bu yerda oʻzini Bob ishini davom ettiruvchi va xudodan va-hiy olgan mahdiy deb eʼlon qilgan.
1858-yilda Bagʻdodda chiqkan „Kitobi iyqon“ („Ishonch kltobi“) asarida Bob taʼlimotiga boʻlgan munosabatini aks ettirgan. 1873-yilda Falastinda „Kitob al-aqdas“ („Eng muqaddas kitob“) asarini yozadi, unda bahoiylik taʼlimotining asosiy gʻoyalarini bayon etadi. Keyinchalik Bahoullo oʻz taʼlimotini davom ettirishni katta oʻgʻli Abbos afandiga (taxallusi Abdulbaho, 1920-yil v. e.) vasiyat qiladi. Uning avlodlari hamon oʻz gʻoyalarini targʻib etmoqdalar.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil.
![]() | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
![]() | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |