Sikloplar

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Polifemus. Piazza Armerina (Sitsiliya) yaqinidagi Villa del Casaledan Rim mozaikasi. 4-mil. avv
Polifemus. Kaput. Ioxann Tischbein, 1802-yil
Odissey va sikloplar Polifemus . Guruch. Jon Flaksman, 1810-yil

Sikloplar[1][2] yoki kikloplar[3] (“yumaloq koʻzli”, qadimgi yunoncha: κύκλος qadimgi yunoncha: κύκλος - “doira” va όψις - “koʻz”) - qadimgi yunon mifologiyasida[4] belgilar guruhlari, turli xil versiyalarda ilohiy mavjudotlar (Geya va Uran bolalari) yoki alohida xalq.

Keksa sikloplar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Sikloplar uchta bir koʻzli dev[5], Geya va Uranning avlodlari[6]: Arg (qadimgi yunoncha: Ἄργης qadimgi yunoncha: Ἄργης, “Porlanuvchi”), Bront (Βρόντης, “Momaqaldiroqli”) va Sterop (Στερόπης, “Yorqin”)[7].

Tugʻilgandan soʻng darhol Sikloplarni otalari bogʻlab, tartarga tashladilar[8]. Ular Uran agʻdarilganidan keyin titanlar tomonidan ozod qilindi, lekin yana Kronos tomonidan zanjirband qilindi[9].

Zevs Kronos bilan hokimiyat uchun kurashni boshlaganida, onasi Gayaning maslahati bilan Titanlarga qarshi urushda Olimpiya xudolariga yordam berish uchun Sikloplarni Tartardan olib chiqdi. Sikloplar Zevs uchun momaqaldiroqlarni (momaqaldiroq va chaqmoq)[10] yasadilar va u titanlarga tashladi. Ular Hades uchun dubulgʻa va Poseydon uchun trident yasashdi[11], Gefest va Afinaga hunarmandchilikni oʻrgatishdi[12].

Titanomaxiya tugagandan soʻng, Sikloplar Zevsga momaqaldiroq qurollarini yasash uchun xizmat qilishda davom etdilar. Bront va Sterop Gefest grottosida soxta temir sifatida tilga olinadi[13].

Nonnada, Dionisning hind yurishi ishtirokchilari - sikloplar orasida Bront va Sterop tilga olinadi[14]. Bront Deriadeyani yaraladi[15]. Kallimax Brontus Artemidani tiz choʻkib asraganini taʼkidlaydi[16].

Hellanikga koʻra, belgi Siklop Uranning oʻgʻli[17].

Piragmon (Pyrakmon) - sikloplardan biri, Gefest grottosida temirchi[18].

Sikloplarning oʻlimi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Zevs Apollon Asklepiyning oʻgʻlini momaqaldiroq bilan[19] urganidan keyin Tsikloplar Apollon tomonidan toʻxtatilgan (va bu momaqaldiroqni aynan sikloplar yasagan). Yoki bu Fayton[20] ni oʻldirgan perun edi. Ferekidning soʻzlariga koʻra, Apollon Sikloplarning bolalarini oʻldiradi[21].

Ularning Peruns qoʻrgʻonidagi oʻrnini Gefest egalladi. Ovidning soʻzlariga koʻra, ular (Bront, Akmonid va Sterop) Sitsiliyada yashaydilar[22]. Sikloplarning qurbongohi Korinfda edi[23].

Siklop odamlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Gomer tomonidan Odisseyda aks ettirilgan versiyalardan biriga koʻra, Sikloplar butun xalqni tashkil etgan. Ularning orasida eng mashhuri Poseydonning shafqatsiz oʻgʻli Polifem, Odissey uni yagona koʻzidan mahrum qilgan.

Arimaspiyaliklarning skif xalqi ham bir koʻzli hisoblangan. Arslon-Toshdan kelgan semit bir koʻzli iblis tasviri bor[24].

Mifning kelib chiqishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Germaniyaning Myunxen shahridagi Gellabunn hayvonot bogʻida namoyish etilgan Malta pigmi filining bosh suyagi.
Mamontning bosh suyaklari (Sikloplar afsonasi)

Boshqa mifologiyalardagi bir koʻzli personajlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Tojik mifologiyasida devlar “Dev” yoki “Devi-yakchishma” bir koʻzli sikloplar deb ataladi. Dev togʻlarda yashaydi va koʻzini ochib uxlaydi.
  • Balor, irland mifologik figurasi. U yagona koʻzi bilan oʻldirishi mumkin edi. Uni nabirasi oʻldirishi bashorat qilingan edi, shuning uchun u nevaralarini oʻldirishga harakat qildi. Biroq ulardan biri, Lug, Mag Tuiredh ikkinchi jangida tirik qoldi va uni oʻldirdi.
  • Nemis va Skandinaviya folklorida (afsona), baʼzan Xagen yoki Xogni, Högni, Burgundiya jangchisi bir koʻzli sifatida tasvirlangan.
  • Xitotsume-kozo, yapon folkloridagi yirtqich hayvonlar (obake). Ularning peshonasining oʻrtasida faqat bitta koʻz bor edi.
  • Jian (qush), Xitoy mifologiyasida bir koʻzli va bir qanotli qush. Bunday qushlarning bir jufti bir-biriga bogʻliq va ajralmas edi.
  • Lixo - slavyan mifologiyasida yovuz taqdir va muvaffaqiyatsizlikning timsolidir. Mashhur bir koʻzli (bir koʻzchali) - rus mifologiyasida yovuzlik, baxtsizlik ruhi, qaygʻu timsoli. Mashhur va odamga oʻxshash va undan sezilarli darajada farq qiladi. Bir koʻzli gigant yoki uzun boʻyli, qoʻrqinchli, bir koʻzli nozik ayol sifatida mashhur boʻlib koʻrinadi[25]. Lixo odamning yonida boʻlsa, uni turli xil baxtsizliklar taʼqib qila boshlaydi. Lixo koʻpincha bunday odamga bogʻlanib qoladi va uni butun umri davomida qoʻrqitadi. Roʻyxatga olingan A. N. Afanasyev ertak “Lixo bir koʻzli” - mashhur bir koʻzli yovvoyi kannibal ayol sifatida tasvirlangan; u ovqatlanmoqchi boʻlgan odam tomonidan koʻr boʻlib qoldi. Taxminlarga koʻra, tasvir jahon folkloridan Polifem va Odissey sikloplari haqidagi afsonadan kelgan[26].
  • Odin, Umumjahon donolik manbai suvlariga kirish evaziga ulkan Mimirga koʻzini bergan nemis panteonining xudolarining otasi.
  • Kantabriya mifologiyasida yovuzlik va shafqatsizlikning timsoli boʻlgan uzun soqolli va qizil sochli bir koʻzli dev Oyankanu.
  • Psoglav, serb mifologiyasida bir koʻzli, it boshli yirtqich hayvon.
  • Turkiy tillarda, jumladan, qozoq, turk va ozarbayjon mifologiyasida (qoʻrqut bobomning umumiy oʻgʻuz kitobi) va yoqutda (Olonxo) bir koʻzli jonivorlar, jumladan, “Bobom Qoʻrqutning kitobi” oʻgʻuz dostonidagi Tepegʻoz yirtqich hayvoni va yovuzlik uchraydi. Abasy maxluqlari (shuningdek, abasy, yakut. abaagy) (Olonxo) - Yoqut mifologiyasida oʻz qabila va urugʻlarida, oʻz xonadoni bilan yashaydigan yuqori, oʻrta va quyi dunyoning yovuz ruhlari[27]. Yoqutlarning gʻoyalariga koʻra, ular lichinkadek boʻyli odamning koʻrinishiga ega[28]. Turkiy afsonalardan Tepegʻoz (Ozarb. Tapagʻoz, turk tilida. Tepegʻoz) - turkiy mifologiyadagi bir koʻzli dev (dev), uning hikoyasi Tepegʻozning odamni gʻorga, uning uyasiga ovqatlanmoqchi boʻlgan gʻorga haydab yuborishi, lekin odamning gʻorga bir nuqta qoʻyib, uni koʻr qilib qoʻyishi bilan bogʻliq. Uning yagona koʻzi va gʻordan chiqib, ustiga qoʻy terisini tashladi. “Tepa” soʻzi turkiy tillardan tarjimada “toj”, “gʻoz” esa “koʻz” degan ma’noni anglatadi[29]. Tepegʻoz afsonasida Odissey va Polifem haqidagi mifning barcha elementlari uchraydi[30]. Nemis sharqshunosi Geynrix Fridrix fon Dits, ehtimol Gomer Depe haqidagi ertakni eshitib, oʻgʻuz turkiy qabilalaridan biridan Polifem haqidagi afsonani (ayniqsa, Sikloplarning butun tasvirini emas, balki Polifem haqida) oʻzlashtirgan boʻlishi mumkinligini taxmin qildi[31].
  • Evenk mifologiyasida chulugʻi bor - bir koʻzli va bir oyoqli odamsimon yirtqich hayvon, koʻpincha juda uzun boʻyli.

Adabiyotda[tahrir | manbasini tahrirlash]

Badiiy adabiyotda lotincha “sikloplar”dan foydalanish keng tarqalgan. “Sikloplar” soʻzi rus tilida qadimgi yunon miflarining lotin tilidan tarjimalaridan paydo boʻlgan. Masalan, Pushkinning “S ikloplar” sheʻri bor va 6-sinf uchun adabiyot boʻyicha maktab darsliklarida “Odissey Sikloplar orolida” hikoyasi berilgan (qadimgi yunon tilidan V. Jukovskiy)[32]. Ixtisoslashgan va tarixiy adabiyotlarda qadimgi yunon miflarini tasvirlashda ular asosan kikloplarning bevosita yunonizmidan foydalanadilar.

Kinoda[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Sinbadning yettinchi sayohati
  • Sikloplar
  • Titanlarning gʻazabi
  • Persi Jekson va HAYVONLAR dengizi
  • Odissey

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. несобственное произношение латинского варианта циклоп (lotincha: cyclōps)
  2. М. В. Белкин, О. Плахотская. „Еврипид“,. Античные писатели. Словарь. СПб: Лань, 1998. 
  3. Фридрих Любкер. Иллюстрированный словарь античности — М.: «Эксмо», 2005. — C. 996.
  4. Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.648-649,Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.1. С.399-400
  5. Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 1, 2 далее
  6. Титаномахия, фр.1 Ивлин-Уайт
  7. Гесиод. Теогония 139—140
  8. Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 1, 2
  9. Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 1, 5
  10. Гесиод. Теогония 141
  11. Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 2, 1
  12. Орфика, фр.179 Керн = Прокл. Комментарий к «Кратилу» Платона 389b
  13. Вергилий. Энеида VIII 425
  14. Нонн. Деяния Диониса XIV 60
  15. Нонн. Деяния Диониса XXVIII 193—218
  16. Каллимах. Гимны III 75
  17. Схолии к Гесиоду. Теогония 139 // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.823
  18. Вергилий. Энеида VIII 425; Валерий Флакк. Аргонавтика I 582; Стаций. Фиваида II 599; Клавдиан. Похищение Прозерпины I 241
  19. Гесиод. Перечень женщин, фр.52, 54а М.-У.; Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека III 10, 4; Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV 71, 3
  20. Первый Ватиканский мифограф II 16, 6
  21. Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.527
  22. Овидий. Фасты IV 288
  23. Павсаний. Описание Эллады II 2, 1
  24. Яйленко В. П. Архаическая Греция и Ближний Восток. М., 1990. С.219
  25. Ср. сказку Афанасьева «Лихо одноглазое».
  26. Капица Ф. С. „Лихо“,. Тайны славянских Богов, Ваша тайна. М.: РИПОЛ классик, 2006 — 170—171 bet. ISBN 5-7905-4437-1. 
  27. Левин М. Г., Потапов Л. П. Народы Сибири: этнографические очерки. — Изд-во Академии наук СССР, 1956. — С. 300.
  28. Мифы народов мира / Гл. ред. С. А. Токарев. — Советская Энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 21-22. — 671 с.
  29. Депе-Гёз, персонаж общеогузского героического эпоса «Китаби-Деде Коркут». В восьмой главе эпоса под названием «Басат убивает Тепегёза» говорится о том как, пастух Сары чобан встречается в безлюдном месте с дочерью пери и совершает над ней насилие. От этой связи на свет появляется жестокий людоед, именуемый в народе Тепегёз, из-за единственного глаза на лбу. Рос он не по дням, а по часам. Причём когда его хотели разрубить мечом, он становился ещё больше. Сары чобан отказался от сына, и Тепегёз воспитывался у отца Альп Аруза, одного из предводителей огузов, на чьей земле он и был найден. Тепегёз нападал на караваны, пожирал путников. Лишь Басат, сын Альп Аруза, смог одолеть Тепегёза, ослепив и отрубив ему голову его же собственным мечом. Эта глава была опубликована в 1815 году, став первой опубликованной частью эпоса. Опубликовал её немецкий востоковед Генрих Фридрих фон Диц, который первым обнаружил её в рукописи эпоса «Китаби Деде Коркуд» XVI века, хранящейся в Дрезденской библиотеке, в Германии.
  30. C. Scott Littleton.. Gods, goddesses, and mythology. Marshall Cavendish, 2005 — 356 bet. ISBN 9780761475590. 
  31. Heinrich Friedrich von Diez.. Denkwürdigkeiten von Asien in Künsten und Wissenschaften, Sitten, Gebräuchen. Nicolai, 1815 — 417 bet. 
  32. В. П. Полухина, В. Я. Коровина, В. П. Журавлев, В. И. Коровин „Одиссей на острове циклопов“,. Литература. 6 класс. Ч. 2.. М: Просвещение, 2012 — 202—216 bet. ISBN 9785090202206.