Shamsiddin Shoxin

Shamsiddin Muhammad Shoxin (tojikcha: Шамсиддини Муҳаммад Шоҳин, 1865-yil, Buxoro — 1895-yil, Qarshi) — tojik shoiri, pedagogi, Ahmad Donish izdoshi.

Biografiyasi

Kambagʻal mulla oilasida tugʻilgan, ota-onasidan erta ayrilgan, koʻzi ojiz shoir Zarir Juyboriyning qoʻliga oʻtgan va shu tufayli madrasani bitirgan.

Yoshligidan sheʼr yozishni boshlagan, so‘ngra Buxoro amiri Abdulahadning saroy shoiri bo‘lgan. U amir saroyida topshiriqlar boʻyicha amaldor boʻlib xizmat qilgan, bu juda ogʻir edi.

Amirga mamlakat bo‘ylab gastrol safarida hamrohlik qilayotganda isteʼmoldan vafot etgan.

Yaratilishi

U 12 mingdan ortiq „bayt“ (ikki misra) lirik sheʼrlar, „Sanʼat moʻjizalari“ nasriy asari (naql, aforizmlar, qisqa satirik hikoyalar toʻplami), ikkita masnaviy (maʼlum qofiyali juftlik sheʼri) — „Layli va Majnun“ va tugallanmagan „Gʻift“ni yaratdi.

Xotira

2016-yilda Tojikistonning Xatlon viloyatining Sho‘roobod tumani shoir xotirasiga o‘zgartirildi.

Havolalar

• Shoxin
• XIX—XX asr boshlarida SSSR xalqlari sheʼriyati: [tarjimasi: kirish maqolasi va L.Arutyunov toʻplami, L.Osipova qaydlari]. „Badiiy adabiyot“ nashriyoti, 1977-yil.