Paolo Bertolucci

Paolo Bertolucci
Mamlakat	Italiya
Istiqomat joyi	Forte dei Marmi, Italy
Tugʻilishi	3-avgust 1951-yil (72 yosh); Forte dei Marmi
Boʻyi	1.75 m (5 ft 9 in) sm
Faoliyati tugashi	1983
Ishlatadigan qoʻli	Right-handed (one-handed backhand)
Yakkalik bahslar
Rekordi	196–145
Jami titullari	6
Eng yuqori pozitsiyasi	No. 12 (23 August 1973)
„Katta dubulgʻa“ turniri yakkalik bahslari natijalari
French Open	QF (1973)
Wimbledon	1R (1972)
US Open	1R (1973, 1976)
Juftlik bahslari
Rekordi	185–119
Jami titullari	12
Eng yuqori pozitsiyasi	No. 27 (24 March 1980)
Jamoa musobaqalari
Davis Cup	W (1976)

Paolo Bertoluchchi (italyancha: Paolo Bertolucci ; jins. 1951 yil 3 avgust, Forte dei Marmi, Luka) — italiyalik tennischi, tennis murabbiyi va sharhlovchisi. 18 ta Gran-pri va WCT turnirlari gʻolibi (yakkalikda 6 ta va juftlikda 12 ta), gʻolib (1976) va Italiya terma jamoasi bilan Devis kubogining uch karra finalchisi.

Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

1968 yilda professional tennis turnirlarida oʻynashni boshlagan Paolo Bertoluchchi 1983 yilgacha oʻynashni davom ettirdi. Oʻzining sportchi boʻlmagan jismoniy holati va ortiqcha vaznga moyilligiga qaramay, u „Oltin qoʻl“ laqabini olgan aniq oʻyin qobiliyatiga ega edi italyancha: braccio d’oro). U gil kortlarda muvaffaqiyatli oʻynadi, 1973 yilda Fransiya Ochiq chempionatining chorak finaliga chiqdi va quyi darajadagi turnirlarda oltita unvonni qoʻlga kiritdi ^[1] . Bertoluchchining yakkalikdagi eng muhim muvaffaqiyati 1977 yilda Germaniya Ochiq chempionatida ^[2] boʻlgan. 1973 yilda ATP reytingi birinchi marta eʼlon qilinganida, Bertoluchchi unda 12-oʻrinni egalladi va mavsum oxiriga kelib 20-oʻringa tushib ketdi.

Juftlik bahslarida Bertoluchchi asosan vatandoshi Adriano Panatta bilan, shuningdek, asosan loyda 12 marta karerasini qoʻlga kiritdi. U gʻolib boʻlgan turnirlar orasida Shvetsiya va Avstriya ochiq musobaqalari, Barselona, Monte-Karlo va Parijdagi nufuzli musobaqalar va Florensiyada toʻrt marta Gran-pri turnirida gʻolib chiqdi (yakkalik bahslarida esa yana uch marta). Fransiya ochiq chempionatining juftlik bahslarida Bertoluchchi uch marta — 1975, 1977 va 1980 yillarda chorak finalchiga aylangan. Juftlik oʻyinchisi sifatida u Italiyaning 1976 yilgi Devis kubogi gʻolibi mavsumida ishtirok etganlardan biri edi. Finalda italiyaliklar Chili terma jamoasi bilan mehmonda o‘ynashdi, Bertoluchchi esa Pinochetning diktatorlik rejimining harakatlariga norozilik sifatida kortga ko‘k emas, qizil libosda kirdi ^[1] .

Italiya terma jamoasi tarkibida Devis Kubogida Bertoluchchi 1972 yildan 1983 yilgacha 32 oʻyin oʻtkazgan va ular ichida 40 ta uchrashuv oʻtkazgan (yakkalik bahslarida 8 gʻalaba, 2 magʻlubiyat bilan 22 gʻalaba va juftlikda 8 magʻlubiyat) . Uning hisobiga koʻra, 1976 yilda Devis kubogini qoʻlga kiritishdan tashqari, uchta magʻlubiyatga uchragan final ham boʻlgan — 1977, 1979 va 1980; Soʻnggi ikki yil ichida u Italiya terma jamoasi tarkibida bahorda Dyusseldorfda oʻynagan jamoalar kubogi finaliga chiqdi. Terma jamoadagi oʻyinlari doirasida Bertoluchchi, xususan, oʻsha paytdagi dunyoning eng kuchli juftligi — Uimbldon chempioni Pol Maknami va Piter MakNamara ^[1] ni magʻlub etdi. Keyinchalik, Devis Kubogiga sodiqlik uchun maxsus ITF mukofoti taʼsis etilishi bilan Bertoluchchi Italiya jamoasida uning gʻoliblaridan biriga aylandi ^[3] .

Bertoluchchi tennischilik faoliyatini yakunlagach, Italiya tennis federatsiyasi homiyligida 1983 yildan 1992 yilgacha yosh tennischilarga ustozlik qilgan, 1993-1994 yillarda esa professional tennischi Omar Kamporezening murabbiyi boʻlgan. 1998 yildan 2000 yilgacha u Devis kubogida ^[2] Italiya terma jamoasi sardori boʻldi (uning sobiq sherigi Panattani ^[4] oʻrniga) va birinchi mavsumda shu maqomda uni oʻz shogirdlari boʻlgan turnir finaliga olib chiqdi. shvedlarga 1:4 ^[1] hisobida yutqazdi. 2001 yildan beri Bertoluchchi Italiyaning Sky Italia telekanalida tennis sharhlovchisi sifatida ishlay boshladi ^[2] . Keyinchalik, oʻsha paytga qadar Rolan Garrosda unvonga ega boʻlmagan Roger Federer Bertoluchchiga gil ustida murabbiy boʻlishni taklif qildi, ammo italiyalik Federerning asosiy mashgʻulot bazasi joylashgan Dubayga koʻchib oʻtmaslikka qaror qildi .

Mavsum yakunidagi ATP reytingidagi oʻrni (yakkaliklar)[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yil	1973 yil	1974 yil	1975 yil	1976 yil	1977 yil	1978 yil	1979 yil	1980 yil	1981 yil
Joy	20	50	57	33	29	44	158	72	93

Karyera turniri finali[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yakkaliklar (6-6)[tahrir | manbasini tahrirlash]

Natija	№	Sana	Turnir	Qoplama	Finaldagi raqib	Hisob
Magʻlubiyat	1.	1974 yil 13 may	Florensiya, Italiya	Astarlash	Adriano Panatta
Magʻlubiyat	2.	1974 yil 27 may	Bornmut, Buyuk Britaniya	Astarlash	Ilie Nastase	1-6, 3-6, 2-6
Gʻalaba	1.	1975 yil 12 may	Florensiya	Astarlash	Georges Govan	6-3, 6-4
Gʻalaba	2.	1976 yil 5 aprel	Barselona, Ispaniya	Astarlash	Jun Cookie	6-1, 3-6, 6-1, 7-6
Gʻalaba	3.	1976 yil 3 may	Florensiya (2)	Astarlash	Patrik Proisy	6-7, 2-6, 6-3, 6-2, 10-8
Gʻalaba	4.	1977 yil 18 aprel	Florensiya (3)	Astarlash	Jon Fever	6-4, 6-1, 7-5
Gʻalaba	5.	1977 yil 9 may	Gamburg, Germaniya	Astarlash	Manuel Orantes	6-3, 4-6, 6-2, 6-3
Gʻalaba	6.	1977 yil 13 iyun	Gʻarbiy Berlin	Astarlash	Jiri Grzebek	6-4, 5-7, 4-6, 6-2, 6-4
Magʻlubiyat	3.	1978 yil 25 sentyabr	Bornmut	Astarlash	Xose Igueras	2-6, 1-6, 3-6
Magʻlubiyat	4.	1980 yil 3 mart	Qohira, Misr	Astarlash	Korrado Barazutti	4-6, 0-6
Magʻlubiyat	5.	1980 yil 17 noyabr	Boloniya, Italiya	Gilam(i)	Tomaş Shmid	5-7, 2-6
Magʻlubiyat	6.	1981 yil 21 iyun	Venetsiya, Italiya	Astarlash	Mario Martines	4-6, 4-6

Jamoaviy musobaqalar (1-5)[tahrir | manbasini tahrirlash]

Natija	Turnir	Yil	Joy	Jamoa	Raqib	Hisob
Gʻalaba	Devis kubogi	1976 yil	Santyago, Chili	TO. Barazutti , P. Bertoluchchi A. Zugarelli A. Panatta	P. Kornexo, B. Praga, X. Fillol	4:1
Magʻlubiyat	Devis kubogi	1977 yil	Sidney, Avstraliya	TO. Barazutti , P. Bertoluchchi A. Panatta	D. Aleksandr, F. Dent, T. roch	1:3
Magʻlubiyat	Millatlar kubogi	1979 yil	Dyusseldorf, Germaniya	TO. Barazutti , P. Bertoluchchi A. Panatta	D. Aleksandr, F. Tish	1:2
Magʻlubiyat	Devis kubogi	1979 yil	San-Fransisko, AQSh	TO. Barazutti , P. Bertoluchchi A. Zugarelli A. Panatta	DA. Gerulait, B. Lutz, J. MakEnro, S. Smit	0:5
Magʻlubiyat	Millatlar kubogi	1980 yil	Dyusseldorf	TO. Barazutti , P. Bertoluchchi A. Panatta	G. Vilas, H. -L. Kotib	0:3
Magʻlubiyat	Devis kubogi	1980 yil	Praga, Chexoslovakiya	TO. Barazutti , P. Bertoluchchi, D. Okleppo A. Panatta	VA. Lendl, T. Shmid	1:4

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Allessandro Orecchio. „Paolo Bertolucci e una vita sportiva sopra le righe“ (it). Livetennis (2015-yil 20-aprel). 2020-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 12-iyun.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 „Player Bio - Personal“ (en). ATP. 2020-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 12-iyun.
↑ Paolo Valente. „Giraldo, Kremer e Seppi vicini al Commitment Award della Coppa Davis“ (it). Ubitennis (2015-yil 4-mart). 2020-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 11-iyun.
↑ Christopher Carey. „Davis Cup Final:A Great Event Shorn of Great Players“ (en). The New York Times (1998-yil 4-dekabr). 2020-yil 13-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 11-iyun.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

* Paolo Bertolucci Xalqaro tennis federatsiyasi saytida

[Livetennis-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Allessandro Orecchio. „Paolo Bertolucci e una vita sportiva sopra le righe“ (it). Livetennis (2015-yil 20-aprel). 2020-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 12-iyun.

[ATPBio-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 „Player Bio - Personal“ (en). ATP. 2020-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 12-iyun.

[3] Paolo Valente. „Giraldo, Kremer e Seppi vicini al Commitment Award della Coppa Davis“ (it). Ubitennis (2015-yil 4-mart). 2020-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 11-iyun.

[4] Christopher Carey. „Davis Cup Final:A Great Event Shorn of Great Players“ (en). The New York Times (1998-yil 4-dekabr). 2020-yil 13-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 11-iyun.

[1]

[2]

[3]

[4]