Ohalik togʻlari

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Ohalik togʻlari
Joylashuvi Oʻzbekiston bayrogʻi Oʻzbekiston
Koordinatalar 39°28′15″N 66°48′57″E / 39.47083°N 66.81583°E / 39.47083; 66.81583 G O
Choʻqqisi Kemqoʻton
Balandligi 2178


Ohalik togʻlari – Oʻzbekistondagi togʻ tizmasi, Zarafshon tizmasining gʻarbiy qirrasi boʻlib, Samarqand viloyatida, Samarqand shahridan 15 km janubi-gʻarbda, Ohaklisoy daryosi vodiysida joylashgan.

Massivning va butun Samarqand viloyatining eng baland nuqtasi Kemqoʻton togʻidir (2178 m)[1]. Togʻlarning oʻrtacha balandligi dengiz sathidan 700 metrdan 900 metrgacha[2]. Quruq va toza shifobaxsh togʻ havosi nafas olish yoʻllari kasalliklarini davolash uchun qulay sharoit yaratadi, shuning uchun Ohalik togʻlarida bir qancha sanatoriylar, jumladan, bolalar silga qarshi sanatoriysi va Ohalik sanatoriysi faoliyat yuritadi.

Togʻlarning asosiy diqqatga sazovor joylari orasida gʻayrioddiy shakldagi qoyalar, koʻplab kanallar va daryolar va soylarning irmoqlari, gullab-yashnagan koʻknori maydonlari va balandligi 8 metrga etgan Devsharshara sharsharasi kiradi[3]. Mahalliy aholi togʻlarning oʻtli, mayin yon bagʻirlaridan qoʻy va sigirlarni, shuningdek otlarni boqish uchun foydalanadi.

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Miloddan avvalgi birinchi asrlar – milodiy birinchi asrlarga oid Ohaliksoy qoʻrgʻonlari arxeologik qiziqish uygʻotadi[4][5].

Flora va faunasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ohalik massivining florasi juda xilma-xildir. Bu yerda yem-xashak ekinlari keng tarqalgan: tuya tikani, shuvoq, bugʻdoy oʻti, bodom. Yovvoyi oʻsimliklarda olma daraxtlari, zirk, bodom, turli xil yongʻoq daraxtlari, togʻ oʻtlari oʻsadi. Bahorda sayyohlarni ayniqsa goʻzal gullaydigan koʻknori maydonlari oʻziga jalb qiladi.

Bu yerda topilgan hayvonlar orasida quyon, boʻri, turli mayda kemiruvchilar bor. Dasht va yirtqich qushlar kabi ilonlar keng tarqalgan: kalxat, qora lochin va burgutlar.

Foydali qazilmalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

1933-yilda V. A. Zilberminets Ohalik uran-vanadiy rudalari konini topdi[6].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. „Агалыкские горы и водопад Девшаршара на сайте uzbekistan.travel“. 2022-yil 22-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 22-sentyabr.
  2. „Агалыкские горы и водопад Девшаршара на сайте uzbekistan.travel“. 2022-yil 22-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 22-sentyabr.
  3. Press-slujba departamenta po razvitiyu turizma Samarkandskoy oblasti[sayt ishlamaydi]
  4. Obelchenko, O. V. Agaliksayskie kurgani/ O. V. Obelchenko // IMKU. – Vip. 9. – Tashkent, 1972.
  5. T.Yu. Grechkina. Neolit Agalika
  6. „Агалык (U-V) рудопроявление, Самаркандская область, Узбекистан, Средняя Азия“. 2022-yil 22-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 22-sentyabr.