Apatiya

Apatiya (yun. ἀπάθεια; apatheia — „hissizlik“) deganda quyidagilardan biri tushuniladi:

1. Odamning tevarak-atrofidagi voqea va hodisalarga loqayd boʻlib qolish holati;
2. Tibbiyotda — tashqi muhitga qiziqmay butunlay beparvo boʻlib qolish bilan ifodalanadigan kasallik holati. Apatiya koʻpincha abuliya holati bilan birga kechib, ruhiy faoliyatning susayishi kuzatiladi. Apatiya odamda ayrim ruhiy kasalliklar yoki oʻta toliqish belgisi boʻlishi ham mumkin;
3. Antik falsafada — stoitsizm etikasining asosiy tushunchalaridan biri, qalbning barcha ehtiroslardan toʻla ozod boʻlishini talab etadi.

Adabiyotlar

• OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil