Abu Aruba

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Abu Aruba al-Husayn ibn Muhammad ibn Mavdud al-Harroniy
Shaxsiy maʼlumotlar
Tavalludi milodiy 837-yil (hijriy 222-yil)
Vafoti milodiy 931-yil (hijriy 318-yil)
Dini Islom
Tanilgan sohasi muhaddis, adib, muarrix.

Abu Aruba (arabcha: أبو عروبة — Abu Aruba al-Husayn ibn Muhammad ibn Mavdud al-Harroniy) — muhaddis, adib, muarrix.

As-Sulamiy va al-Jazariy nisbalari bilan ham zikr qilinadi. 850-851-yil (hijriy 236-yil)da hadis ilmidan tahsil ola boshlagan.

Taʼlimi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Al-Jazira, Damashq va Iroq kabi mamlakatlarga safar qilib, Muhammad ibn Horis ar-Rofiqiy, Ismoil al-Fazoriy, Abduljabbor ibn Alo, Muhammad ibn Saʼid al-Ansoriy, Abu Yusuf as-Saydaloniy, Muhammad ibn Zanbur al-Makkiy, Amr ibn Usmon al-Himsiy, Abu Nuaym al-Halabiy va boshqa muhaddislardan ilm o‘rgangan. Abu Arubadan Ibn Hibbon, Ibn Adiy, Ibn as-Sunniy, Abu-sh-Shayx, Hokim al-Kabir, Abu Muslim Abdurrahmon al-Bag‘dodiy kabi taniqli muhaddislar hadis rivoyat qilganlar.

Ibn Adiy Abu Aruba hadis va muhaddislarni yaxshi bilgani va u harronliklarning muftiysi bo‘lganini aytadi. Al-Hokim al-Kabir esa, uni o‘zi ko‘rgan muhaddislar ichida eng ishonch­lisi, hofizasi eng yaxshilaridan biri, hadisdan tashqari fiqh va kalom ilmini ham yaxshi bilgan olim sifatida zikr qiladi. Ibn Asokir uni shia ekanini taʼkidlab, umaviylarga qarshi bo‘lganini aytgan. Az-Zahabiy bu daʼvoning asossiz ekanini taʼkidlaydi.

Vafoti[tahrir | manbasini tahrirlash]

Abu Aruba to‘qson olti yoshda olamdan o‘tgan.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • At-Tabaqāt“. Mazkur asar „At-Tarӣx“ nomi bilan ham zikr qilinadi.
  • Al-Amsāl as-sāira ’an Rasӯlillah“.
  • Ahādӣs Abӯ Arӯba al-Harrānӣ“.
  • Hadӣs“.
  • Al-Jazӣra“ yoki „Tarӣx“ va „Tarӣx Harrān“ nomlari bilan ham zikr qilingan.
  • Al-Avāil“.
  • Hadӣs al-jazariyyӣn“.
  • Kitāb al-ahkām“.
  • Kitāb shavāhid ash-shi’r“ va boshqalar[1].

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Ibn Adiy. Al-Kāmil. I, 147;
  2. Ibn an-Nadim. Al-Fihrist. 286;
  3. Yoqut Hamaviy. Mu’jam. II, 236;
  4. Az-Zahabiy. Siyar. XIV, 510-512;
  5. Az-Zahabiy. Tazkira al-huffāz. II, 774-775;
  6. Yofi’iy. Mir’āt al-jinān. II, 277;
  7. Hoji Xalifa. Kashf az-zunӯn. I, 163, 280;
  8. Ibn Hajar. Al-Isāba, III, 1235;
  9. Ibn al-Imod. Shazarāt az-zahab. II, 279;
  10. Kahhola. Mu’jam al-muallifӣn. IV, 60;
  11. Sezgin. GAS. I, 176;
  12. F. Rosenthal. „Abū ʿArūba“. EI2 (Fr.). I, 109;
  13. M. Yaşar Kandemir. „Ebû Arûbe“. TDV İA. — İstanbul: 1994. X, 99.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Ислом энциклопедияси (oʻzbekcha,), 2020-yil. ISBN 978-9943-59-267-4.