Abdulloh al-Qaysiy
Abdulloh al-Qaysiy | |
|---|---|
| Shaxsiy maʼlumotlar | |
| Vafoti | 885 yoki 886-yil |
| Dini | Islom |
| Mazhab | Sunniy |
| Yurisprudensiya | Zohiriy |
Abu Muhammad Abdulloh ibn Muhammad ibn Qosim ibn Hilol bin Yazid ibn Imron al-Absiy al-Qaysiy (arabcha: عبدالله القيسي) ilk musulmon huquqshunosi va ilohiyotchisi boʻlgan[1].
Hayot yoʻli[tahrir | manbasini tahrirlash]
Islomiy Ispaniyada tugʻilgan Ibn Qosim bir muddatga Iroqqa koʻchib oʻtdi va Dovud az-Zohiriydan tahsil oldi. U molikiy musulmon fiqh maktabini tark etib, zohiriylar bo‘limiga o‘tdi hamda Christopher Melchert tomonidan mintaqadagi birinchi zohiriy deb hisoblangan[2]. Ibn Qosim ustozining kitoblarini qoʻlda koʻchirgan hamda ularni Andalusiya boʻylab tarqatishga mas’ul boʻlgan.
Ibn Qosim islom taqvimi boʻyicha hijriy 272-yilda vafot etgan, Grigoriy taqvimi boʻyicha bu taxminan 885 yoki 886-yilga toʻgʻri keladi.
U keyinchalik zohiriy huquqshunos Ibn Hazm tomonidan Ruvaym, Ibn al-Mugʻallis va Munzir ibn Said al-Ballutiy bilan birga islom huquqining zohiriy maktabining asosiy tarafdorlaridan biri sifatida qayd etilgan. Ibn Hazm ham maktabning dastlabki yirik olimlaridan boʻlgan, u Ibn Qosimning saʼy-harakatlarini mohiyatan jonlantirgan[3]; Balluti kabi avvalroq zohiriy boʻlganlar oʻz qarashlarini oʻzgalar fikridan yashirganlar[4][5][6].
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Al-Humaydī, Jadhwat al-Muqtabis, vol. 2, entry #418.
- ↑ The Islamic school of law — evolution, devolution, and progress, pg. 118. Eds. Rudolph Peters and Frank E. Vogel. Cambridge: Harvard Law School, 2005.
- ↑ S. M. Imamuddin, Muslim Spain 711-1492 A. D.: A Sociological Study pg. 156. Leiden: Brill Publishers, 1981.
- ↑ Mohammad Sharif Khan and Mohammad Anwar Saleem, Muslim Philosophy And Philosophers, pg. 35. New Delhi: Ashish Publishing House, 1994.
- ↑ Bilal Orfali, „In the Shadow of Arabic: The Centrality of Language to Arab Culture.“ Pg. 34. Brill Publishers, 2011. Print.
- ↑ William Montgomery Watt and Pierre Cachi, "History of Islamic Spain, " pg. 66. Edinburgh University Press.