Tarixometriya

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Frensis Galton, tarixshunoslikning kashshoflaridan biri.

Tarixiometriya inson taraqqiyoti yoki individual shaxsiy xususiyatlarni tarixiy oʻrganish boʻlib, statistik maʼlumotlardan geniallik haqidagi gʻoyalar,[1] ularning bayonotlari, xatti-harakatlari va nisbatan neytral matnlardagi kashfiyotlarini tahlil qilish uchun ishlatiladi. Tarixiometriya iqtisodiy tarixni oʻrganadigan kliometriya va psixometriya, shaxsning shaxsiyati va qobiliyatlarini psixologik oʻrganish usullarini birlashtiradi.

Kelib chiqishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tarixiometriya 19-asrning boshlarida belgiyalik matematik Adolf Ketelet tomonidan taniqli fransuz va ingliz dramaturglari faoliyatidagi yosh va yutuqlar oʻrtasidagi bogʻliqlikni oʻrganish bilan boshlangan[2][3], ammo tarixshunoslikni mashhur qilgan ingliz polimati ser Frensis Galton edi. uning 1869-yilgi asari Irsiy geniallik yaratdi.[4] U 20-asr boshlarida Frederik Adams Vuds (tarixiyometriya[5][6] atamasini kiritgan) tomonidan yanada rivojlantirildi.[7] Shuningdek, psixolog Pol E. Meehl oʻz faoliyati davomida, asosan, tibbiyot tarixi sohasida, odatda, u tomonidan kliometrik metateoriya deb ataladigan boʻlsa-da, tarixiometriya boʻyicha bir nechta maqolalarni nashr etdi.[8][9]

Tarixiometriya geniallikni ilmiy usullardan foydalangan holda oʻrganadigan birinchi soha edi.[1]

Hozirgi tadqiqot[tahrir | manbasini tahrirlash]

Mashhur hozirgi tarixiometriya tadqiqotchilari orasida Din Keyt Simonton va Charlz Myurrey bor.[10]

Tarixiometriya Din Keyt Simonton tomonidan quyidagicha taʼriflangan: retrospektiv maʼlumotlar uchun statistik tahlilning miqdoriy usuli. Simonton ishida dastlabki maʼlumotlar ijodkorlik, geniallik va isteʼdod rivojlanishini baholash uchun koʻpincha allaqachon vafot etgan taniqli shaxslarning psixometrik bahosidan olingan.[11]

Charlz Myurreyning " Inson yutuqlari " — bu shaxslarning texnologiya, fan va sanʼatga taʼsirini aniqlash uchun ushbu yondashuvning bir misolidir. Ushbu asar bu sohalardagi koʻplab mashhur innovatorlarni kuzatib boradi va ularga oʻtmish tarixchilari tomonidan qanchalik eʼtibor berilganligini, har bir mavzuga bagʻishlangan havolalar soni va maʼlumotnoma sahifalari soni boʻyicha aniqlaydi.[12]

Tadqiqotga misollar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tarixiyometriya ijodkorlik, xarizma yoki ochiqlik kabi subyektiv shaxsiy xususiyatlarni oʻrgangani sababli, aksariyat tadqiqotlar olimlar, rassomlar yoki siyosatchilarni taqqoslash bilan bogʻliq. Charlz Myurrey tomonidan oʻtkazilgan tadqiqot (Inson muvaffaqiyati), masalan, Eynshteyn va Nyutonni eng muhim fiziklar, Mikelanjelo esa gʻarbning eng yuqori darajali rassomi sifatida tasniflanadi.[10] Yana bir misol sifatida, bir nechta tadqiqotlar Amerika Qoʻshma Shtatlari prezidentlari va prezidentlikka nomzodlarning xarizma va hatto IQ darajasini taqqoslagan.[13][14] Oxirgi tadqiqot Jon Kvinsi Adamsni AQShning eng aqlli prezidenti sifatida tasniflaydi, uning taxminiy IQ darajasi 165 dan 175 gacha[15] Tarixiometrik tahlil musiqashunoslik sohasida ham muvaffaqiyatli qoʻllanilgan. Bir kashfiyotchi tadqiqotida[16] tadqiqotchilar Klara Shumann (1819-1896) hayoti davomida bergan 1300 dan ortiq bosma dastur varaqalari (pleylistlar) toʻplamini statistik tahlil qildilar. Olingan tahlillar Klara Shumanning klassik fortepiano musiqasi repertuarini kanonlashtirishdagi taʼsirchan rolini ochib berdi. Uning repertuar tanlash strategiyasi oʻta anʼanaviy tendentsiyalarga asoslangan edi.

Tanqid[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tarixiometriya tarixiy hujjatlar kabi bilvosita maʼlumotlarga asoslanganligi va koʻp jihatdan statistik maʼlumotlarga tayanganligi sababli, ushbu tadqiqotlar natijalari baʼzi tadqiqotchilar tomonidan tanqid qilinadi, asosan taxmin qilingan natijalarni ortiqcha talqin qilish xavotirlari tufayli.[17][18]

Din Keyt Saymonton tomonidan olib borilgan AQSh prezidentlarining intellektual salohiyatini oʻrganish boʻyicha yuqorida aytib oʻtilgan tadqiqot ommaviy axborot vositalarining koʻplab eʼtiborini va tanqidini tortdi, chunki u AQShning sobiq prezidenti Jorj Bushni AQSH prezidentlaridan keyingi ikkinchi oʻringa qoʻygan.[15][19] GW Bushning IQ darajasi 111,1 dan 138,5 gacha baholandi, oʻrtacha 125,[14] faqat muvaffaqiyatsiz prezident deb hisoblangan prezident Uorren Xardingnikidan koʻp[15], oʻrtacha IQ 124. Garchi munozarali va noaniq boʻlsa-da (mavjud maʼlumotlardagi boʻshliqlar tufayli), Simonton oʻz natijalarini yaratishda qoʻllagan yondashuv tadqiqotchilar tomonidan „oqilona“ deb topildi.[20] Ommaviy axborot vositalarida tadqiqot baʼzida 2001-yil oʻrtalarida elektron pochta orqali tarqalgan AQSh prezidentlarining IQ aldashi bilan solishtirildi, bu Bush barcha AQSh prezidentlari orasida eng past IQ darajasiga ega ekanligini koʻrsatdi.[21]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. ↑ 1,0 1,1 "A Reflective Conversation with Dean Keith Simonton". North American Journal of Psychology 10 (3): 595–602. 2008. 
  2. ↑ Eakin, Emily. „A Cultural Scorecard Says West Is Ahead“. New York Times (2003-yil 25-oktyabr), s. 9. Qaraldi: 2006-yil 13-sentyabr.
  3. ↑ Neiwert. „Evading reality“ (blog) (2003-yil 26-oktyabr). Qaraldi: 2006-yil 13-sentyabr.
  4. ↑ Galton, Francis. Hereditary Genius. London: MacMillan & Co, 1869. ISBN 978-0-312-36989-7. 2006-yil 13-sentyabrda qaraldi. 
  5. ↑ Simonton, Dean Keith (2003). "Qualitative and quantitative analyses of historical data". Annu. Rev. Psychol. 54: 617–640. doi:10.1146/annurev.psych.54.101601.145034. PMID 12171999. https://semanticscholar.org/paper/24b9e613137134086a9557c13b2f6426053e35c7. 
  6. ↑ Woods, Frederick Adams (1909). "A new name for a new science". Science 30 (777): 697–736. doi:10.1126/science.30.777.703. PMID 17792096. https://zenodo.org/record/1448032. 
  7. ↑ Woods, Frederick Adams (1911). "Historiometry as an exact science". Science 33 (850): 568–574. doi:10.1126/science.33.850.568. PMID 17790108. https://zenodo.org/record/1448056. 
  8. ↑ Faust, D., & Meehl, P. E. (2002). "Using meta-scientific studies to clarify or resolve questions in the philosophy and history of science". Philosophy of Science 69: S185–S196. doi:10.1086/341845. 
  9. ↑ Meehl, P. E. (1992). "Cliometric metatheory: The actuarial approach to empirical, history-based philosophy of science". Psychological Reports 71: 339–467. https://www.psych.umn.edu/people/meehlp/154CliometricMetatheory.pdf. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Murray, Charles. Human Accomplishment: The Pursuit of Excellence in the Arts and Sciences 800 B.C to 1950. HarperCollins [2003], 2003. ISBN 978-0-06-019247-1. 
  11. ↑ Simonton, Dean Keith. Genius Creativity and Leadership: Historiometric Inquiries. iUniverse.com [1999], 1999. ISBN 978-1-58348-438-8. 
  12. ↑ „Book Review: Human Accomplishment, by Charles Murray“, Tech Law Journal, November 20, 2003.
  13. ↑ Deluga, R.J. (1997). "Relationship among American presidential charismatic leadership, narcissism, and rated performance". Leadership Quarterly 8: 49–65. doi:10.1016/S1048-9843(97)90030-8. https://archive.org/details/sim_leadership-quarterly_1997_8_1/page/49. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Dean Keith Simonton (August 2006). "Presidential IQ, Openness, Intellectual Brilliance, and Leadership: Estimates and Correlations for 42 U.S. Chief Executives". Political Psychology 27 (4): 511–526. doi:10.1111/j.1467-9221.2006.00524.x. https://semanticscholar.org/paper/c019ed40dd5b12e35c9a16b8fb0616998324da6f.  Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name "Presidential IQ" defined multiple times with different content
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Dobson. „Bush IQ low on presidential league“. Times Online (2006-yil 10-sentyabr). Qaraldi: 2006-yil 10-sentyabr. Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name "Times" defined multiple times with different content
  16. ↑ Kopiez, Reinhard; Lehmann, Andreas C.; Klassen, Janina (2009). "Clara Schumann's collection of playbills: A historiometric analysis of life-span development, mobility, and repertoire canonization". Poetics 37 (1): 50–73. doi:10.1016/j.poetic.2008.09.001. https://archive.org/details/sim_poetics_2009-02_37_1/page/50. 
  17. ↑ Bastick, Tony. Historiometrics of Creativity: A Philosophical Critique.. Education Resources Information Center, 1999. 2006-yil 13-sentyabrda qaraldi. 
  18. ↑ Mackenzie, B. (January 1, 1986). "Genius, creativity, and leadership. Historiometric inquiries". Med. Hist. 30 (1): 109–110. doi:10.1017/s0025727300045245. PMC 1139602. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=1139602. 
  19. ↑ „Rating American presidents' IQ's“. History News Network (2006-yil 13-iyul). Qaraldi: 2007-yil 12-mart.
  20. ↑ Editorial (July 28, 2006). "Presidential Smarts". Science 313 (5786): 419. doi:10.1126/science.313.5786.419c. http://www.sciencemag.org/content/vol313/issue5786/r-samples.dtl. Qaraldi: 2007-03-12. Tarixometriya]]
  21. ↑ „President Bush Has Lowest IQ of all Presidents of past 50 Years“. snopes.com (2004-yil 15-iyul). Qaraldi: 2006-yil 11-sentyabr. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Tarixometriya&oldid=3998414" dan olindi