Sergey Yurenev

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Sergey Nikolaevich Yurenev (30-may [12-iyun] 1896-yil, Vitebsk viloyati, Zaskarki qishlogʻi — 1973-yil 30-oktyabr, Buxoro) — sovet arxeologi va sanʼatshunosi, islom olimi.

Hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]

1896-yil 12-iyunda Vitebsk viloyati, Lepel tumani, Zaskarki qishlogʻida tugʻilgan. Yurenevlar zodagon oilasining avlodi. Sovet amakisi, rus kino tanqidchisi, kino tanqidchisi, oʻqituvchi, RSFSRda xizmat koʻrsatgan artist, sanʼatshunoslik fanlari doktori Rostislav Yurenev.

Ota — Nikolay Yurenev — Davlat bankining Vitebsk filiali menejeri. Onasi — italiyalik grafinya Karolina Karl Rosselli (pravoslav suvga choʻmishda Elena Karlovna), Elena Yureneva. Nikohdan bolalar — toʻrt oʻgʻil: Nikolay, Vladimir, Georgiy va Sergey.

Gimnaziyani tugatgach, u Sankt-Peterburg universitetining huquq fakultetiga oʻqishga kirdi, toʻrtinchi kursdan soʻng u Moskva arxeologiya institutiga (MAI) koʻchib oʻtdi, u yerdan atigi ikki yil oʻqib, 1918-yilda Vitebskga qaytdi.

1920-yildan — Moskva aviatsiya institutining Vitebsk filialida cherkov arxeologiyasi boʻlimi boshligʻi. Keyinchalik u akalari bilan Tverga koʻchib oʻtdi. 1929—1934-yillarda aka-uka hibsga olingandan keyin Oʻrta Osiyoda yashab, Fargʻona va Buxoro oʻquv yurtlarida rus tili va adabiyotidan dars bergan.

1934-yilda onasining kasalligi tufayli u Kalininga (Tver) qaytib keldi va nemis istilosi paytida u yerda yashashga majbur boʻldi. 1942—1951-yillarda asossiz tanbeh bilan u qamoq jazosini oʻtagan — dushman bilan hamkorlik qilganlikda ayblanib (RSFSR Jinoyat kodeksining 58-1a-moddasi). 1951-yil 24-noyabrda chiqarilgan. Keyinchalik u Buxoroda, Madorixon madrasasining hujrasida yashagan.

1952—1958-yillarda maxsus ilmiy-taʼmirlash ishlab chiqarish ustaxonasida arxeolog boʻlgan. Oʻrta asrlardagi Paykend aholi punkti atrofini oʻrganishda qatnashgan, Janubiy Turkmaniston arxeologik ekspeditsiyasi otryadi tarkibida ishlagan.

1958-yil 1-avgustdan — nafaqaga chiqqan.

1958—1960-yillarda Oʻzbekiston SSR Vazirlar Soveti huzuridagi Moddiy madaniyat yodgorliklarini muhofaza qilish qoʻmitasining Buxoro viloyatidagi marshrut ekspeditsiyasi aʼzosi boʻlgan.

1980—1990-yillar oxirida qayta tiklangan.

S.ning eng boy shaxsiy arxivida. N. Yurenev unga xatlarni saqladi L. N. Gumilyov , V. P. Nekrasov, E. VA. nomaʼlum, M. FROM. Shahinyan, S. P. Borodin va boshqa koʻplab sovet madaniyatining koʻzga koʻringan namoyandalari[1]. U Buxoroda ijod qilgan koʻplab rassomlar, musiqachilar va yozuvchilar ijodiga sezilarli taʼsir koʻrsatdi[2].

S. N. Yurenev obrazi Igor Gubermanning „Portretga zarbalar“ (1986) romanida[3], Boris Kryachkoning „Uzoq mamlakatlar, begona joylar…“ (2000) hikoyasida uchraydi[4]

1995-yil 25-sentyabrda S. N. Yurenev Buxoro shahri koʻchalaridan biriga tayinlangan[5].

Eslatmalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Mixaylova N. Blagodarenie: (Pamyati S. N. Yureneva — arxeologa i iskusstvoveda) // Moskva. — 1990. — № 4.
  2. Golubkov D. „Vsyo na svete — kamen i pesok“. Iz zapisnix knijek // Drujba narodov. — 2015. — № 6.
  3. Ivanitskaya Ye. Dolgaya kara // Drujba narodov. — 2001. — № 2.
  4. Yermolin Ye. Svobodnie lyudi na rabey zemle // Noviy mir. — 2000. — № 11.
  5. Djumaev A. Buxara: popitka postijeniya nepostijimogo goroda // Drujba narodov. — 2011. — № 3.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]