Muntasir Ismoil

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
(Ismail II (Somoniy)dan yoʻnaltirildi)

Muntasir Ismoil ibn Nuh Abu Ibrohim (? — 1005) — Somoniylardan. Sulolaning oxirgi hukmdori. Abdulmalik ibn Nuhning (999—1000) birodari. 1000-yil ilikxonlardan Nasr Ismoil bilan Abdulmalikni tutib Oʻzganda zindonga tashlagan. Ismoil bir xotin qiyofasida zindondan qochib, Buxoroda yashirinib yurgan, Xorazmga borib Somoniylarning qolgan-qutgan askarlarini toʻplab oʻziga „Muntasir“ („Gʻolib“) degan unvon olgan va saltanatni tiklash uchun kurash boshlagan. 1000-yil Xuroson, Gʻazna, Nishopur tarafida Ilikxon, Qobus va Mahmud Gʻaznaviyga qarshi jang qilgan. Gʻazna aholisining yordami bilan Ilikxonni 2 bor magʻlubiyatga uchratgan boʻlsada, ana shu Gʻazna aholisining xiyonati tufayli 1005-yilda Mahmud Gʻaznaviydan yengilgan va qatl etilgan[1].

Muntasir Ismoilning qabri ustida 1005-yil maqbara qurilgan boʻlib, u hozirda Alambardor maqbarasi nomi bilan mashhurdir. Maqbara Turkmanistonning Astonbob qishlogʻida joylashgan[2].

Somoniylar sulolasi

Ahmad I (819 - 864)

Buxoro Amirlari
Nosir I (864 - 879)
Ismoil (879 - 888)
Nosir I (888 - 892)

Moveraunnahr hukmdorlari
Nosir I (875 - 888)
Ismoil (888 - 907)
Ahmad II (907 - 914)
Nosir II (914 - 943)
Nuh I (943 - 954/5)
Abd al-Malik I (954/5 - 961/2)
Nosir III (961/2)
Mansur I (961/2 - 976/7)
Nuh II (976/7 - 997)
Mansur II (997 - 999)
Abd al-Malik II (999)
Ismail II (999 - 1004/5)

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
  2. Муллоджонов С. // Культ святых в Хорасане и Мавераннахре в X—XI вв.