Muntasir Ismoil

Muntasir Ismoil ibn Nuh Abu Ibrohim (? — 1005) — Somoniylardan. Sulolaning oxirgi hukmdori. Abdulmalik ibn Nuhning (999—1000) birodari. 1000-yil ilikxonlardan Nasr Ismoil bilan Abdulmalikni tutib Oʻzganda zindonga tashlagan. Ismoil bir xotin qiyofasida zindondan qochib, Buxoroda yashirinib yurgan, Xorazmga borib Somoniylarning qolgan-qutgan askarlarini toʻplab oʻziga „Muntasir“ („Gʻolib“) degan unvon olgan va saltanatni tiklash uchun kurash boshlagan. 1000-yil Xuroson, Gʻazna, Nishopur tarafida Ilikxon, Qobus va Mahmud Gʻaznaviyga qarshi jang qilgan. Gʻazna aholisining yordami bilan Ilikxonni 2 bor magʻlubiyatga uchratgan boʻlsada, ana shu Gʻazna aholisining xiyonati tufayli 1005-yilda Mahmud Gʻaznaviydan yengilgan va qatl etilgan.

Muntasir Ismoilning qabri ustida 1005-yil maqbara qurilgan boʻlib, u hozirda Alambardor maqbarasi nomi bilan mashhurdir. Maqbara Turkmanistonning Astonbob qishlogʻida joylashgan.

Somoniylar sulolasi

Ahmad I (819 - 864) Buxoro Amirlari Nosir I (864 - 879) Ismoil (879 - 888) Nosir I (888 - 892) Moveraunnahr hukmdorlari Nosir I (875 - 888) Ismoil (888 - 907) Ahmad II (907 - 914) Nosir II (914 - 943) Nuh I (943 - 954/5) Abd al-Malik I (954/5 - 961/2) Nosir III (961/2) Mansur I (961/2 - 976/7) Nuh II (976/7 - 997) Mansur II (997 - 999) Abd al-Malik II (999) Ismail II (999 - 1004/5)