Ekstrapiramidal tizim

Ekstrapiramidal tizim (lotincha: extra — tashqarida, chetda va pyramis qadimgi yunoncha: πυραμίς -piramida) — piramidal tizimni chetlab oʻtib, harakatlarni boshqarish, mushaklarning ohangini va holatini saqlash bilan shugʻullanadigan miya tuzilmalari toʻplami.

Miya yarim sharlari va miya poyasida joylashgan ekstrapiramidal tizimning elementlariga quyidagilar kiradi:

— bazal yadrolar, — qizil yadro, — miya tomi, -qora modda — retikulyar formatsiya - serebellum.

Medulla oblongataning piramidal yoʻllarning kesishuvining pastki qismidan oʻtgan qismi

Ekstrapiramidal yoʻllar tushuvchi proyeksiya nerv tolalari orqali hosil boʻladi (lotincha: neurofibrae projectiones descendentes), kelib chiqishi boʻyicha miya yarim korteksining yirik piramidal hujayralari bilan bogʻliq emas. Ushbu nerv tolalari miyaning subkortikal tuzilmalarining neyronlari oʻrtasida distalda joylashgan asab tizimining barcha qismlari bilan aloqani taʼminlaydi.

Tuzilishi

Piramidal tizim bilan solishtirganda, ekstrapiramidal tizim evolyutsion jihatdan eskiroq va unga boʻysunuvchi holatda turadi . Bu diqqatni faollashtirishni talab qilmaydigan harakatlarni qurish va boshqarishda alohida ahamiyatga ega. Bu piramidal tizim regulyatorlari bilan solishtirganda funktsional jihatdan sodda regulyatordir.

Ekstrapiramidal tizim quyidagi miya tuzilmalaridan iborat :

• bazal ganglionlar : kaudat yadrosi, putamen, globus pallidus, panjara, amigdala ;
• qizil yadro ;
• interstitsial yadro;
• tektum ;
• qora modda ;
• retikulyar formatsiya ;
• vestibulyar apparatlarning yadrolari;
• serebellum ;
• premotor korteks.

Tizimning birlamchi markazlari — striatumning kaudat va lentiform yadrolari, subtalamik yadro, qizil yadro va oʻrta miyaning qora moddasi. Bundan tashqari, miya yarim korteksining markazlari, talamus yadrolari, serebellum, vestibulyar va zaytun yadrolari va retikulyar shakllanish integratsiya markazlari sifatida ekstrapiramidal tizimga kiritilgan. Ekstrapiramidal tizimning bir qismi striatum yadrolarini va ularning afferent va efferent yoʻllarini birlashtiradigan striopallidar tizimdir. Striopallidar tizimda filogenetik jihatdan yangi qism ajralib turadi — kaudat yadrosi va lentikulyar yadroning qobigʻini oʻz ichiga olgan striatum va filogenetik jihatdan eski qism — pallidum (rangpar toʻp). Striatum va pallidum oʻzlarining neyroarxitektoniklari, aloqalari va funktsiyalari bilan farqlanadi.

Orqa miyaning yoʻllari)

Bosh miya poʻstlogʻi, talamusning markaziy yadrosi va qora moddasining tolalari yoʻl-yoʻlakay oʻtadi. Striatumdan efferent tolalar oqargan yadroga, shuningdek qora rangli moddalarga yuboriladi. Oqargan toʻpdan tolalar talamusga, gipotalamusga, subtalamus yadrosiga va miya poyasiga boradi. Ikkinchisi lentikulyar halqa hosil qiladi va qisman retikulyar shakllanishda tugaydi, qisman qizil yadro, vestibulyar va zaytun yadrolariga oʻtadi. Ekstrapiramidal yoʻllarning keyingi boʻgʻini orqa miya oldingi ustunlari va oraliq kulrang moddasida tugaydigan retikulyar-orqa miya, qizil-yadro-orqa miya, vestibulo-orqa miya va olivo- oʻmurtqa yoʻllardir. Serebellum uni talamus, qizil yadro va zaytun yadrolari bilan bogʻlaydigan yoʻllar orqali ekstrapiramidal tizimga kiradi.

Funksiyalar

Ekstrapiramidal tizim harakatlarni ixtiyoriy tartibga solish va muvofiqlashtirishni, mushaklarning ohangini tartibga solishni, holatni saqlashni, his-tuygʻularning motorli koʻrinishlarini tashkil qilishni (kulgi, yigʻlash) amalga oshiradi. Silliq harakatlarni taʼminlaydi, ularni amalga oshirish uchun dastlabki holatni oʻrnatadi.

Funksiyalarning buzilishi

Ekstrapiramidal tizim shikastlanganda, vosita funktsiyalari buziladi (masalan, uyquda yoʻq boʻlgan giperkinez, parkinsonizm), mushak tonusi pasayadi . Klinikada ekstrapiramidal tizimning shikastlanishining ikkita sindromi ajralib turadi: gipokinetik-gipertonik, titroq falaj yoki Parkinson kasalligida topilgan; va turli giperkineziyalarga olib keladigan giperkinetik-gipotonik sindrom (xorea, atetoz, spastik tortikollis va boshqalar)

Tadqiqot usullari

Ekstrapiramidal tizimni oʻrganish va uning patologiyalarini aniqlash uchun turli xil instrumental va laboratoriya usullari qoʻllaniladi. Instrumental: elektroensefalografiya, reoensefalografiya, pnevmoensefalografiya, angiografiya, radionuklid sintigrafiyasi, kompyuter rentgenogrammasi va pozitron emissiya tomografiyasi; nerv-mushak tizimining holatini roʻyxatdan oʻtkazish (elektromiyografiya, miotonometriya, tremorografiya, dam olish va stimulyatsiya paytida giperkineziyalarning kimografiyasi, sekin proektsiyali tezlashtirilgan suratga olish bilan harakatlarning plyonkali yozuvi va boshqalar).). Laboratoriya: qon va miya omurilik suyuqligidagi norepinefrin, dofamin, serotonin, GABA darajasi.

Yana qarang

• piramida tizimi
• Parkinson kasalligi

Adabiyotlar

• Гусев Е. И., Коновалов А. Н., Бурд Г. С.. Неврология и нейрохирургия.