Anat

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Anat (finik. 𐤏𐤍𐤕; harflar. "manba", manbalar maʼbudasi) — Gʻarbiy Semit mifologiyasida ov va urush bilan bogʻliq maʼbuda semitlarga xos boʻlgan 4 aʼzoli „Ota-ona-qiz-oʻgʻil“ panteonida Qizning oʻrnini egallaydi[1][2].

Mifologiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ugaritda topilgan „Baal qoʻshigʻi“ ga koʻra, Anat Baalning singlisi va sevgilisi edi. Baal Quyi dunyo xudosi Mot tomonidan oʻgʻirlab ketilgandan soʻng, Anat va uning doʻsti, quyosh maʼbudasi Shapash ner osti dunyosiga tushib, Anat Motni magʻlub etib, ukasini ozod qiladi.

Shuningdek, maʼbuda ziyofatga yigʻilgan odamlarni kaltaklashi tasvirlangan.

Ugaritning „Akxita haqida“ sheʼrida Anat obrazi teomaxik motivlar bilan uzviy bogʻliqdir. Maʼbuda oʻrnatilgan kosmik tartibni buzuvchi sifatida namoyon boʻlib , bosh qahramonni oʻz irodasiga boʻysunmagani uchun qattiq jazolaydi[3].

Epitet Anat — „Qiz“. koʻrib chiqildi (Artemis) Anat faol jinsiy hayotga, shu jumladan oʻz akasi bilan boʻlishiga qaramay, bokiraligini saqlab qolgan.

Maʼbuda Misrda ham hurmatga sazovor boʻlgan, u nerda bu kult giksoslar tomonidan olib kelingan. Kadeshda xetlar bilan jang qilgan fir’avn Ramses oʻzini „Anatning sevgilisi“ deb atagan.

Eski Ahdda maʼbuda koʻpincha tilga olinadi. Din va mifologiya tadqiqotchisi Rafael Patai „Osmon malikasi“, uning kulti pirog tayyorlashni oʻz ichiga olgan Anat bilan bir vaqtga toʻgʻri keladi, deb hisoblaydi. Shuningdek, Rafael Patai "Ashtoret" epiteti, yaʼni „uning bachadoni“ (she of the womb) kabi maʼnoni anglatuvchi, ellinlashgan „Astarte“ nomi kelib chiqqan, ona maʼbuda Asherga yoki Anatga tegishli ekanligini taʼkidladi.

Anat-Yahu Fil papiruslarida Elephantine[4] yahudiylari sigʻinadigan xudolar orasida eslatib oʻtilgan. Elephantine yahudiylari orasida panteonning asosiy xudosi Yahve (Yaho) boʻlganligini hisobga olsak, Anatni uning xotini deb hisoblash mumkin deb taxmin qilinadi[5], bu Eski Ahdga butunlay zid keladi, bu yerda Qudratli Yaratgan har qanday odamlar tomonidan but-xudolardan nafratlanadi.

Salavkiylar davrida Anat Pallas Afina bilan tanilgan. Shumerlar bilan oʻxshashliklar ham qayd etilgan. Inanna, akad. Ishtar va hind Kali.

Anat va Astarte xususiyatlari keyinchalik Atargatis qiyofasida birlashtirildi.

Hozirgi vaqtda „Anat“ ayol nomi Isroilda eng keng tarqalganlardan biri hisoblanadi[6].

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Элефантинские папирусы, Bezalel Porten, with J.J. Farber, C.J. Martin, G. Vittman, editors. 1996. The Elephantine Papyri in English: Three Millennia of Cross-Cultural Continuity and Change, Brill Academic, 1996
  2. Мифы народов мира. М.: Советская энциклопедия, 1991 — 76 bet. 
  3. Ugaritskiy epos. Per. s ugaritskogo, vved. i komment. I. Sh. Shifmana. — M.: Nauka. Izdatelskaya firma „Vostochnaya literatura“, 1993. S. 169—170
  4. Bezalel Porten, with J.J. Farber, C.J. Martin, G. Vittman, editors. 1996. The Elephantine Papyri in English: Three Millennia of Cross-Cultural Continuity and Change, Brill Academic, 1996
  5. John Day. Yahweh and the Gods and Goddesses of Canaan
  6. „Анат. Еврейские и израильские имена. Значение имен. Гематрия.“. Netzah.org. 2015-yil 19-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 10-yanvar.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Анат // Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона. — СПб., 1908—1913.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • «Песнь о Баале».
  • Рафаэль Патай. «Иудейская Богиня».
  • Энциклопедия «Мифы Народов Мира», статья «Анат».