Kontent qismiga oʻtish

Viivi Luik

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Viivi Luik
Tavalludi 6-noyabr 1946-yil (1946-11-06) (77 yosh)
Ijod qilgan tillari eston tili
Fuqaroligi SSSR bayrogʻi SSSR Estoniya bayrogʻi Estoniya
Turmush oʻrtogʻi Jaak Jõerüüt

Viivi Luik (6-noyabr 1946-yil, Tänassilma, Harju) — estoniyalik yozuvchi va shoira. Estoniya SSRda xizmat koʻrsatgan yozuvchi (1986).

Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Viivi Luik 1946-yil 6-noyabrda Tänassilma qishlogʻida ishchi oilasida tugʻilgan[1]. Dastlab Tänassilma qishlogʻidagi boshlangʻich maktabda, Kale (Rõngu volosti) qishlogʻidagi oʻrta maktabda va Tallinda sirtqi oʻrta maktabda oʻqigan. 1965-yildan 1967-yilgacha Tallinda kutubxonachi va arxivchi boʻlib ishlagan[1]. Uzoq vaqt xorij mamlakatlarida (Finlyandiya, Germaniya, Latviya, Shvetsiya) boʻlganini hisobga olmaganda 1967-yildan bu yerda yashab, professional yozuvchi boʻlib faoliyat olib borgan. 1990-yillarda adabiy faoliyati uchun turli stipendiyalar olgan. Juhan Smuuli nomidagi Estoniya SSR adabiyot mukofoti laureati (1976, 1977, 1983, 1986). Madaniyat sohasidagi Estoniya milliy mukofotlari laureati (1992, 2011, 2019).

Sheʼriyati[tahrir | manbasini tahrirlash]

1962-yilda Viivi Luikning birinchi sheʼrlari tuman gazetasida nashr etilgan. 1965-yilda uning birinchi sheʼrlar toʻplami „Pilvede püha“ („Bulutlar bayrami“) „Yosh mualliflar 1964“ nashriyotida nashr etiladi[2]. Undan keyin boshqa koʻplab toʻplamlari ham chiqa boshlaydi. 1970-yildan Estoniya Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi. Qirq yoshida 400 ga yaqin sheʼr yozgan. 1988-yilda Juhan Smuuli nomidagi Estoniya SSR adabiyot mukofoti bilan taqdirlangan. 1992-yilda madaniyat boʻyicha Estoniya davlat mukofotiga sazovor boʻladi.

Prozasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

1985-yil bahorida uning stalinizm davridagi bolaligini samimiy tilda tasvirlangan „Seitsmes rahukevad“ („Yettinchi tinch bahor“) debyut lirik-psixologik romani nashr etiladi[3]. Roman 10 dan ortiq tillarga tarjima qilingan va yozuvchini Estoniyadan tashqarida ham mashhur qilgan. Olti yil oʻtgach, Viivi Luik oʻzining „Ajaloo ilu“ („Tarix goʻzalligi“) ikkinchi romanini nashr etadi[1]. Ushbu roman yosh eston ziyolilarining 1968-yildagi Praga bahori voqealariga boʻlgan munosabatiga bagʻishlangan[4].

Shaxsiy hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]

1974-yilda Viivi Luik estoniyalik yozuvchi va siyosatchi Jaak Jõerüüt (1947-yilda tugʻilgan) bilan turmush qurgan.

Asarlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Viivi Luik 10 ta sheʼriy toʻplam, 3 ta roman nashr etgan, shuningdek, esselar, radiopyesalar va bolalar kitoblari muallifi.

  • „Pilvede püha“ (sheʼrlar toʻplami, 1965)
  • „Taevaste tuul“ (sheʼrlar toʻplami, 1966)
  • „Hääl“ (sheʼrlar toʻplami, 1968)
  • „Lauludemüüja“ (sheʼrlar toʻplami, 1968)
  • „Ole kus sa oled“ (sheʼrlar toʻplami, 1971)
  • „Pildi sisse minek“ (sheʼrlar toʻplami, 1973)
  • „Leopold“ (bolalar kitobi, 1974)
Rus tilida: „Leopold“ (1978)
  • „Salamaja piir“ (hikoya, 1974)
  • „Vaatame mis Leopold veel räägib“ (bolalar kitobi, 1974)
  • „Põliskevad“ (sheʼrlar toʻplami, 1975)
  • „Leopold aitab linnameest“ (bolalar kitobi, 1976)
  • „Luulet 1962—1974“ (antologiya, 1977)
  • „Maapäälsed asjad“ (sheʼrlar toʻplami, 1978)
  • „Tubased lapsed“ (bolalar kitobi, 1979)
Rus tilida: „Domashniye deti“ (1985)
  • „Rängast rõõmust“ (sheʼrlar toʻplami, 1982)
  • „Kõik lood Leopoldist“ (bolalar kitobi, 1984)
Rus tilida: „Vse rasskazi o Leopolde“ (1984)
  • „Seitsmes rahukevad“ (roman, 1985)
Rus tilida: „Sedmaya mirnaya vesna“ (1988)
  • „Kolmed tähed“ (bolalar kitobi, 1987)
  • „Ajaloo ilu“ (roman, 1991)
Rus tilida: „Krasota istorii“ (1992)
  • „Inimese kapike“ (esse, 1998)
  • „Maa taevas: luulet 1962—1990“ (antologiya, 1998)
  • „Elujoon: valitud luuletused 1962—1997“ (antologiya, 2005)
  • „Kõne koolimaja haual. Artiklid ja esseed 1998—2006“ (esse, 2006)
  • „Varjuteater“ (roman, 2010)
  • „Ma olen raamat“ (esse, 2010); Xedi Rosma bilan hammualliflikda

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 1,2 „БИОГРАФИЧЕСКАЯ СПРАВКА О ВИЙВИ ЛУЙК“ (2023-yil 27-sentyabr). Qaraldi: 2024-yil 28-may.
  2. Merilai, A. (2013). "Of Hard Joy: Half a Century of Viivi Luik's Creations. Poetry". Interlitteraria 18: 211–225. doi:10.12697/IL.2013.18.1.15. http://ojs.utlib.ee/index.php/IL/article/download/IL.2013.18.1.15/993. 
  3. Cornelius Hasselblatt: Viivi Luik und der 'Siebte Friedensfrühlingʻ. — baltisches jahrbuch (1986), S. 227—236
  4. Cornelius Hasselblatt: Kann Geschichte schön sein? Zur Konstruktion von Vergangenheit in zwei Romanen Viivi Luiks. — Nordost-Archiv. Zeitschrift für Regionalgeschichte. NF VIII (1999), S. 419—433