Sinop kodeksi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Sinop kodeksi (lotincha: Codex Sinopensis; belgisi: O yoki 023) — 6-asr yunon tilidagi unsial qoʻlyozma boʻlib, Matto Injili matnining parchalarini (asosan 13-24-boblar), 44 pergament varagʻida (30 x 25 sm) oʻz ichiga oladi[1]. Qoʻlyozmaning nomi qoʻlyozma topilgan shahardan kelib chiqqan[2].

Qoʻlyozma xususiyatlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Sinop Kodeksi binafsha rangli pergamentga kumush siyoh bilan yozilgan. „Xudo“ va „Iso“ (nomina sacra) soʻzlarining qisqartmalari oltin harflar bilan yozilgan. Varaqdagi matn bir ustunda, ustunda 15 qatorda joylashgan[1].

Sinop kodeksi, Rossan kodeksi, Berat kodeksi va Sankt-Peterburg binafsha kodeksi bilan birga Yangi Ahdning binafsha rangli unsial qoʻlyozmalari guruhiga kiradi.

Qoʻlyozmaning yunoncha matni Alandning V toifasida tasniflangan Vizantiya matn turini aks ettiradi[1].

Tarix[tahrir | manbasini tahrirlash]

Qoʻlyozmani Kavkaz safaridan qaytayotgan fransuz zobiti, kapitan J. de la Tail 1899-yil dekabr oyida Sinop yunon kvartalida yashovchi keksa bir kishidan sotib olgan[3]. Orleanga yetib kelgan de la Tail qoʻlyozmani kitob sotuvchisiga sotdi, undan fransuz filologi va tarixchisi, Milliy kutubxona xodimi A. Aumont[3] sotib oldi. Aumont qoʻlyozmani qisman „Journal des savants“ jurnalida 1900-yilda va toʻliqroq versiyasida „Notices et extraits des manuscrits de la Bibliothèque nationale“ toʻplamida 1901-yilda nashr qildi[3].

Hozirda Parijda Fransiya milliy kutubxonasida 43 ta (yaʼni bittadan tashqari) foliolar mavjud. Gr. 1286[1].

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Kurt und Barbara Aland: Der Text des Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft 1989, S. 122. ISBN 3-438-06011-6
  2. C. R. Gregory, „Textkritik des Neuen Testaments“, Leipzig 1909, vol. 3, p. 1023.
  3. 3,0 3,1 3,2 Cronin 1901.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Bryus M. Metzger, Yangi Ahd matni: uning uzatilishi, buzilishi va tiklanishi, 1968 va boshqalar, Oksford universiteti nashriyoti, pp. 54-55.
  • {{{заглавие}}}.
  • {{{заглавие}}}.
  • {{{заглавие}}}.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]