Kamsarakan
| Kamsarakan | |
|---|---|
 | |
| Umumiy maʼlumot | |
| Mamlakat | Armaniston |
| Kamsarakan | |
Kamsarakan (armancha: Կամսարական) arman zodagon oilasi boʻlib, Karen xonadonining bir boʻlagi Karen-Pahlav nomi bilan ham tanilgan. Karenlar Eronning yetti buyuk xonadonidan biri boʻlib, kelib chiqishi parfiyadan edi.[1]
Vizantiya-Sosoniylar davrida kamsarakanlar asosan Vizantiya tarafdori sifatida siyosat yuritishlari bilan tanilgan. VIII asr oxirida ular arablar hukmronligiga qarshi qoʻzgʻolonda qatnashish natijasida inqirozga uchradilar.
VIII asrdan keyin kamsarakanning bir tarmogʻi pahlavoniylar mashhurlikka erishdi. Kiril Toumanoffning soʻzlariga koʻra, pahlavuniylar oʻz navbatida ikkita filialga ega edilar: Gruziya Qirolligi bilan bogʻliq boʻlgan Mxargrdzeli; va Kilikiya Arman Qirolligi bilan bogʻliq Hethumids.[1]
Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Kamsarakan oilasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Eronning yetti buyuk xonadonlaridan biri boʻlgan Karen (Karen-Pahlav) uyining boʻlimi, Kamsarakan nomi 325-yilda[1] vafot etgan shahzoda Kamsar nomidan kelib chiqqan. Ushbu xonadon tarixiy Ayrarat - Arsharunik hududida joylashgan edi.[1] Turkiyaning hozirgi sharqiy qismidagi Yervandashat shahri ularning poytaxti edi. Bagaron, Artagers, Shirak va Ani (keyinchalik shaharga aylangan) qalʼalari ham Kamsarakan bilan bogʻlangan.[1]
Kamsarakanlar qirollik oilasi Arshakiylarning amakivachchalari boʻlganliklari sababli Armanistonda obroʻ-e'tiborga ega boʻlishgan.[1] Arshakiylar 428-yilda Armanistonda zavolga yuz tutgach, Kamsarakanlar muhim chegara xoʻjayini sifatidagi mavqei tufayli katta miqdordagi siyosiy hokimiyatga ega boʻldilar. Tumanoff aytganidek, "oʻzlarini qirollikning shimoliy chegarasidagi kvazi- markgraf holatida tuta boshlashdi".[1] Kamsarakanlar arman knyazlarining ustunlik tartibida yuqori martabaga ega edilar. Ular goʻyoki "toʻrtta keng sinf" ichida ikkinchi oʻrinni egallagan.[1] Shunday qilib, ular oʻzlarining syuzerinlari Armaniston qiroliga 600 ta ot yetkazib berish feodal majburiyatlarini oldilar.[1]
Cyril Toumanoff/Encyclopædia Iranicaga koʻra, knyazliklarining geografik joylashuvi tufayli Kamsarakanlar "Armino-Eron munosabatlarida hech qanday maxsus tarzda" ishtirok etmagan.[1] Biroq, Parvaneh Pourshariati/Encyclopædia Iranicaga koʻra, Kamsarakanlar "Vizantiya va Sosoniylar tarixida bevosita ishtirok etganlar".[2] Rim imperiyasi tarixiy Armanistonning gʻarbiy qismini, Gʻazavonni qoʻshib olganida II Kamsarak va boshqa oila a'zolari oʻsha paytda arman vassali tomonidan boshqariladigan Sosaniy Armanistoniga koʻchib oʻtishdi.[1] U G'azovondan oldin Rim tarafdori arman knyazlarining rahbari boʻlgan.[1] Keyinchalik Kamsarakan oilasining yana bir a'zosi, Arshavir<span about="#mwt74" class="nowrap" data-cx="[{"adapted":true,"targetExists":true}]" data-mw="{"parts":[{"template":{"target":{"wt":"Nbsp","href":"./Andoza:Nbsp"},"params":{},"i":0}}]}" data-ve-no-generated-contents="true" id="mwUw" typeof="mw:Transclusion"><span typeof="mw:Entity"> </span></span>II Vardan Mamikonyan boshchiligidagi sosoniylarga qarshi qoʻzgʻolonda ishtirok etgani qayd etilgan.[1] Arshavir II oʻz oʻgʻli va vorisi Nerses bilan birga 482–484-yillardagi qoʻzgʻolonda ham qatnashgan.[1]
Kamsarakanlar keng miqyosda Vizantiyaparast siyosat yuritishlari bilan tanilgan va ular imperiyaning siyosiy hayotida ham faol ishtirok etganlar.[1] Masalan, Kamsarakan oilasidan uchta aka-uka Yustinian I (527–565 yillar hukmronligi)ga general boʻlib xizmat qilgan. Narses, Is’hoq arman (Sahak) va yana bir Is'hoq[1] 546-yilda Ostgotlar [[Narses II Kamsarakan|shohi]] Totila tomonidan qatl etilgan. VII asr oxirida Vizantiya imperatori, shuningdek Vizantiya kuropalatlarining yuqori martabali idorasini egallagan. Yana bir kamsarak 808-yilda Vizantiya imperatoriga qarshi qoʻzgʻolon koʻtargani uchun mashhur boʻlgan patritsiy Arsaber (Arshavir) edi.[1]
Kamsarakanlar 771–772-yillarda Armanistonda arablar hukmronligiga qarshi qoʻzgʻolonda qatnashdilar.[1] Qoʻzgʻolon barbod boʻlgach, Kamsarakanlar “falokat qurbonlari” qatorida boʻlishdi va ularning “qoʻshaloq knyazliklarini” Bagratidlarga sotishdan boshqa iloji qolmadi.[1]
Pahlavunilar oilasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Bagratiylar davrida Kamsarakan yana bir marta mashhurlikka erishdi. Endi uning kadet boʻlimi shahzodalar Bdjni va Nig boshchiligidagipahlavuniylar tomonidan ifodalangan. Kiril Tumanoff shunday qayd etadi:
u Arsharuniy nomini ham oʻz knyazliklaridan biridan olgan boʻlib, bu uni Abeliya (Abelunik shahzodalari), Gabeliya, Xavenni va, ehtimol, Jiunakanning qarindosh xonadonlaridan ajratib turdi. VIII asrdan keyin u oʻzining kelib chiqishi xotirasiga Pahlavuni familiyasini oldi”.[3]
Bagratidlar zavolga yuzlanganda va knyaz Gregori II 1045–1046-yillarda Vizantiya imperatoriga oʻz yerlari ustidan nazoratni zimmasiga olishiga ruxsat berish uchun taxtdan voz kechganida, Pahlavuniylar Kilikiyaga koʻchib oʻtgan va u yerda ular Gethumidlar nomi bilan tanilgan. Ular bu "Armaniston siyosiy tarixining soʻnggi bosqichida" avvaliga Lambrun knyazlari, 1226-yildan keyin esa Armaniston shohlari sifatida hukmronlik qildilar.[1] Gethumidlar XIV asrda nobud boʻlgach, arman toji meros orqali Kiprning Lusignan sulolasiga, keyin esa Savoy xonadoniga oʻtdi.[1] Pahlavuniylarning yana bir boʻlimi boʻlgan Mxargrdzeli XII asrda Gruziya Qirolligida hukmron kuch edi.[1]
Arxitektura homiylari[tahrir | manbasini tahrirlash]
Kamsarakanlar, ularning Pahlavuni boʻlimi va oʻz navbatida Mxargrdzelilar arman me'morchiligining homiylari sifatida tanilgan.[1] Oila qurgan inshootlarning koʻzga koʻringan namunalari qatorida qalʼalar va saroylar, shuningdek, Avliyo Grigoriy cherkovi (Abugʻamr I Pahlavuni tomonidan qurilgan) kabi “ajoyib cherkovlar” kiradi.[1]