Indoneziya adabiyoti atamasi

Indoneziya adabiyoti

Indoneziya adabiyoti - Janubi-Sharqiy Osiyodagi turli adabiy asarlarni qamrab oluvchi atama. "Indoneziya" atamasining o'zi, ayniqsa mintaqadagi geografiya va siyosiy tarix nuqtai nazaridan, bir-birini to'ldiruvchi ma'nolarga ega. Indoneziyadagi adabiyot tushunchasining o'zi Indoneziya arxipelagida ishlab chiqarilgan, Indoneziya, mintaqaviy tillar va xorijiy tillardan foydalanishi mumkin bo'lgan barcha adabiyotlarga tegishli bo'lsa-da, Indoneziya adabiyoti atamasi faqat indoneziya tilidagi adabiyotga tegishli bo'lib, uning ildiz tili malay tiliga asoslangan. Ikkinchi ma'no bilan, bu adabiyotni Malay mintaqasida (Indoneziyadan tashqari, Malayziya va Bruney kabi bir qancha malay tilida so'zlashuvchi davlatlar ham bor), shuningdek, Singapurda yashovchi malay xalqida ishlab chiqarilgan adabiyot sifatida ham talqin qilish mumkin.‌‌ Pujangga lama - Indoneziyadagi 20-asrgacha yozilgan adabiy asarlarni tasniflash shakli. Bu davrda adabiy asarlarda she’r, qofiya, gurindam va doston ustunlik qilgan. Arxipelagda kuchli islomiy ta'sirga ega klassik Malay madaniyati Sumatra va Malay yarim orolining qirg'oqbo'yi davlatlarining ko'p qismini qamrab oladi. Shimoliy Sumatrada malay tilidagi muhim asarlar, ayniqsa diniy asarlar paydo bo'ldi. Hamza Fansuri Indoneziya sheʼriyatining kashshoflari boʻlgan Eski Pujangga avlodining asosiy yozuvchilari orasida birinchi boʻlgan. XVII asrda Ache sultonligi saroyidan keyinroq klassik asarlar paydo bo'ldi, ularning eng ko'zga ko'ringanlari Syamsuddin Pasai va Abdurrauf Singkil, shuningdek, Nuruddin ar-Raniriy asarlaridir.‌‌

Qadimgi Malay adabiyoti

Indoneziyada 1870-1942-yillarda yozilgan adabiy asarlar Sumatran hamjamiyatida "Langkat, Tapanuli, Minangkabau va boshqa Sumatran mintaqalari", Xitoy va Hind-Yevropa jamoalarida rivojlangan. Taxminan 1870-yillarda nashr etilgan birinchi adabiy asarlar hali ham she'r,doston va g'arb romanlarining tarjimalari shaklida edi.‌‌ Balay Pusataka kuchi - Indoneziyada 1920-yildan beri nashr etilgan adabiy asar, Balay Pustaka nashriyoti tomonidan chiqarilgan. Indoneziya adabiyotida she’riyat, pantun, gurindam va doston o‘rnini nasr (romans, roman, qissa va pyesalar) va she’riyat shu davrda egallay boshladi. Balay Pustaka 1908-yil 15-avgustda Gollandiyaning Sharqiy Hindiston hukumati tomonidan Commissie voor de Inlansche School en Volkslectuur (indonezcha: “Xalq o‘qish komissiyasi”) nomi ostida tashkil etilgan nashriyotchi. Balay Pustaka o'sha paytda Gollandiya mustamlaka hukumati tomonidan qurilgan, axloqiy siyosat yoki o'zaro siyosatning bir qismi deb hisoblangan maktablar uchun o'qish materiallarini ishlab chiqarish uchun tashkil etilgan. Balay Pustaka asarlarini uchta tilda, ya'ni yuqori malay, yava va sundan tillarida nashr etadi. Nur Sutan Iskandarni “Balay Pustaka avlodi Podshohi” deb atash mumkin, chunki o‘sha davrda uning yozgan asarlari juda ko‘p edi. Mualliflar tug'ilgan joylarga nazar tashlaydigan bo'lsak, bu avlodda nashr etilgan Indoneziya romanlari "Sumatran romanlari" bo'lib, Minangkabau markazda joylashganligini aytish mumkin.‌‌

Manbalar

https://id.m.wikipedia.org/wiki/Sastra_Indonesia

Havolalar

https://id.m.wikipedia.org/wiki/Sastra_Indonesia