Chahartaq (arxitektura)

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Chartaq (forscha: چارطاق), chahartaq (چهارطاق), chartaqi (چارطاقی), yoki chahartaqi (چهارطاقی)[1], toʻgʻridan-toʻgʻri „toʻrtta arkali“ degan maʼnoni anglatadi, toʻrtta toq va gumbazdan tashkil topgan meʼmoriy birlikdir.

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Chartaqi Eron meʼmorchiligining koʻzga koʻringan elementi boʻlib, turli funksiyalarga ega. 1500 yil davomida ham dunyoviy, ham diniy kontekstlarda qoʻllanilgan boʻlib, birinchi namunasi sosoniylarning Gor shahrida (Firuzobod) milodiy 210-yillarda shoh Ardashir I tomonidan ishlab chiqilgan. Chahartoqning eng katta namunasi Pars Bishapurdagi Shopur I saroyida qoʻllanilgan. Islomgacha boʻlgan davrda ishlangan koʻplab chahartaqlar saqlanib qolingan, ammo ular odatda ancha katta majmuaning yagona saqlanib qolgan qismi hisoblanadi. Islom meʼmorchiligida chahartoq bilan bezatish qabul qilingan[2].

Tegishli tushuncha čahārqāpū (چهارقاپو)[2].

Zamonaviy arxitektura[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tehrondagi post-modern Azadi minorasining bosh rejasiga chartaqlar qurish anʼanalarii taʼsir qilgani aytiladi[3][4].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Also transliterated with gh instead of q.
  2. 2,0 2,1 Dietrich Huff, „ČAHĀRṬĀQ“, Encyclopaedia Iranica, December 15, 1990
  3. „بنیادفرهنگی هنری رودکی“. Bonyadroudaki.com. Qaraldi: 2018-yil 20-aprel.
  4. „Freedom Tower, the gateway to Iranian civilization and art“. Chidaneh.com. 2018-yil 20-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 28-yanvar.