Buddist ramzi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Sanchi majmuasidan lotus motifi
Sanchidagi „Indra Post“

Buddist ramzi — Budda Dharmasining (taʼlimotining) ayrim jihatlarini ifodalash uchun ramzlardan (sanskrit: pratīka) foydalanishgan. Bugungi kunda ham muhim boʻlgan ilk buddist ramzlariga Dharma gʻildiragi, hind lotus, uchta marvarid va Bodxi daraxti kiradi[1].

Budda tasvirlangan antropomorfik simvolizm (shuningdek, boshqa figuralar) taxminan miloddan avvalgi I asrda Mathura sanʼati va Gandharaning yunon-buddist sanʼati bilan juda mashhur boʻldi. Oʻrta asrlarda yangi ramzlar rivojlanishda davom etdi, Vajrayana buddizmi stilize qilingan qoʻsh vajra kabi boshqa belgilarni qabul qildi. Zamonaviy davrda Buddist bayrogʻi kabi yangi ramzlar ham qabul qilindi.

1952-yilda tashkil etilgan Butunjahon Buddistlar Fellowship buddizmni ifodalovchi ikkita ramzni qabul qildi[2]. Bular anʼanaviy sakkiz qirrali Dharma gʻildiragi va besh rangli bayroq edi.

Ilk buddist ramzlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ushbu ilk buddist joylarida topilgan eng qadimgi va eng keng tarqalgan buddist ramzlari orasida stupa (va undagi qoldiqlar), Dharma gʻildiragi, Bodxi daraxti, triratna (uchta marvarid), vajra oʻrindigʻi, lotus guli va Budda bor[3][4][5][6]. Fillar, sherlar, naga va kiyiklar kabi bir qancha hayvonlar ham keng tasvirlangan. Zamonaviy buddist sanʼatida koʻplab ramzlar, jumladan, ilk buddizmda uchramagan noyob belgilar mavjud.

Galereyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Janubi-Sharqiy Osiyo buddist ramzlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Theravada buddist sanʼati Amaravati va Gupta uslublari kabi hind buddist sanʼati uslublaridan kuchli taʼsirlangan[7]. Shunday qilib, Teravada buddizmi Dharma gʻildiragi kabi klassik hind buddist ramzlarining koʻpini saqlab qoldi, garchi koʻp hollarda bu ramzlar oltin, zargarlik buyumlari va boshqa naqshlar bilan yanada aniqroq bezatilgan.

Galereyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Sharqiy Osiyo buddist ramzlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Turli xil atributlarga ega Guanyin haykali (cintamani, chakra, lotus, munchoqlar)

Sharqiy Osiyo buddizmi yuqorida aytib oʻtilgan klassik buddist simvolizmning koʻpini qabul qildi. Tang sulolasi davrida (milodiy 618-907-yillar) Buddist ramziyligi keng tarqalib, Xitoyda svastika va Dharma gʻildiragi (xitoycha: fălún; pinyin: fălún, „hayot gʻildiragi“) kabi belgilar keng tarqalgan. Bundan tashqari, Buddist mandalalari va Budda va bodxisattva figuralarining murakkab tasvirlari kabi yanada rivojlangan ramzlar mavjud edi[8].

Galereya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Vajrayana Buddist ramzlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yaponiyadan beshta ezoterik marosim ob’ektlari, jumladan vajralar, pichoq va qoʻngʻiroq.
Butan gerbida viśvavajra yoki „ikki vajra“ paydo boʻladi

Mantrik buddizm (Guhyamantra, „maxfiy mantra“) yoki Vajrayana buddizmning boshqa shakllarida keng tarqalgan boʻlmagan koʻplab ezoterik belgilarga ega.

Tibet buddist arxitekturasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tibet stupalarining sakkiz turi

Tibet buddist arxitekturasi tibetcha Wylie deb ataladigan stupada joylashgan. Chorten mahabhutani (besh element) ifodalovchi besh qismdan iborat. Poydevor kvadrat shaklida boʻlib, yer elementini ifodalaydi, tepasida suvni ifodalovchi gumbaz, uning ustida olovni ifodalovchi konus, konusning uchida havoni ifodalovchi yarim oy, yarim oy ichida efirni ifodalovchi alanga joylashgan. Olovning bir nuqtaga qisqarishi ham ongni oltinchi element sifatida ifodalaydi deyish mumkin. Chorten tananing ushbu elementlarini oʻlim paytida erish jarayoni tartibida taqdim etadi[9].

Mani toshlari

Tibet buddizmidagi rang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tibet buddist sanʼatida turli xil ranglar va elementlar beshta Budda oilalari va boshqa jihatlar va belgilar bilan bogʻliq[10][11]:

Rang Ramzlaydi Budda Yoʻnalish Element Transformatsiya effekti boʻgʻin
Oq Poklik, dastlabki mavjudot Vayrokana Sharq (yoki muqobil tizimda, Shimol) Suv Jaholat → Haqiqatdan xabardorlik Om
Yashil Tinchlik, zarardan himoya qilish Amoghasiddhi Shimoliy (yoki yoʻq) Osmon rashk → toza xabardorlikni amalga oshirish Ma
Sariq Boylik, goʻzallik Ratnasaṃbhava Janub (yoki gʻarbiy) Yer Magʻrurlik → Bir xillikni anglash Ni
Moviy (ochiq va quyuq) Bilim, quyuq koʻk ham uygʻonish / maʼrifat Akṣobhya Markaz (yoki yoʻq) Havo Gʻazab → „Oynaga oʻxshash“ xabardorlik Pad
Qizil Sevgi, hamdardlik Amitaba Gʻarbiy (yoki janubiy) Yongʻin Qoʻshimcha → Ajratish/kamsitish Men
Qora Oʻlim, jaholatning oʻlimi, uygʻonish/maʼrifat - yoʻq (yoki Sharqiy) Havo Hum
Vajrayogini, qoʻlida pichoq, bosh suyagi kosasi va tantrik tayoq (xatvanga).

Beshta rang (Sanskrit pañcavarṇa — oq, yashil, sariq, koʻk, qizil) boshqa bir nechta ranglar bilan toʻldiriladi, shu jumladan qora, toʻq sariq va oltin odatda sariq rang bilan bogʻliq. Ular odatda ibodat bayroqlari uchun, shuningdek, xudolar va ruhiy energiyani tasavvur qilish, mandalalarni qurish va din ikonalarini boʻyash uchun ishlatiladi.

Galereya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ramziy jismoniy xususiyatlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ikki birma buddist rohiblari
Tibetlik buddistlar namozchalar bilan (mala)

Buddistlarning moddiy va vizual madaniyati, shuningdek, marosim vositalari (masalan, xalatlar va qoʻngʻiroqlar) koʻpincha butun dunyo boʻylab buddist mazhablari tomonidan baham koʻrilgan turli xil ramziy maʼnolarni ishlab chiqdi.

Mashhur belgilar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Buddist bayrogʻi

Ot[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tibet bronza shamol otining haykali
Zumrad Budda; Bodxi barglari va lotus taxti bilan bezatilgan nozik soyabonga (chatra) eʼtibor bering
Dhvaja, gʻalaba bayrogʻi

Gʻalaba bayrogʻi gʻalabaning harbiy ramzi boʻlib, Buddaning Mara va iflosliklar ustidan qozongan gʻalabasini anglatadi (Buddaning epiteti „gʻolib“; sanskrit tilida Jina).

Buddaning oyoqlaridagi ramzlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Buddaning oyoq izlarida koʻpincha taglikning oʻrtasida joylashgan Dharmachakra yoki taglikka oʻyilgan yoki boʻyalgan Buddaning 32, 108 yoki 132 xayrli belgilaridan iborat guruh kabi farqlovchi belgilar mavjud.

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

 

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Coomaraswamy (1998), pp. 1-5.
  2. Freiberger, Oliver. „The Meeting of Traditions: Inter-Buddhist and Inter-Religious Relations in the West“. 2004-yil 26-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2004-yil 15-iyul.
  3. Chauley, G. C. (1998) pp. 1-16.
  4. Coomaraswamy (1998), pp. 1-5.
  5. „The Art of Buddhism“. The Freer Gallery of Art and Arthur M. Sackler Gallery. Smithsonian Institution (2008). 2022-yil 17-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 2-noyabr.
  6. Karlsson (2000), p. 11.
  7. Prapod Assavavirulhakarn (1990). The Ascendency of Theravada Buddhism in Southeast Asia, p. 133. University of California, Berkeley.
  8. Kieschnick (2020), p. 85.
  9. Sangharakshita. An Introduction to Tibetan Buddhism. 
  10. Sangharakshita. An Introduction to Tibetan Buddhism. 
  11. „Shakya Statues“. Qaraldi: 2015-yil 27-avgust.