Antonina Pisarchik

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Antonina Pisarchik
Antonina Konstantinovna Pisarchik
Tavalludi 1907-yil 23-mart
Qo'qon, Rossiya imperiyasi
Vafoti 1995-yil 6-yanvar
Fuqaroligi SSSR bayrogʻi SSSR
Kasbi Etnograf, sharqshunos
Taʼlimi Turkiston davlat universiteti
Ilmiy darajasi Fan doktori
Turmush oʻrtogʻi A. A. Semenov

Antonina Konstantinovna Pisarchik (23.03.1907, Qoʻqon — 6.0.1995, Moskva) — sovet etnografi, sharqshunosi, Oʻrta Osiyo boʻyicha mutaxassisi.

Hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]

Antonina Konstantinovna 1907-yil 23-martda Qo‘qon shahrida tug‘ilgan. U butun umrini O‘rta Osiyo xalqlari madaniyati va hayotini o‘rganishga bag‘ishladi. 1924-yilda Oʻrta Osiyo universitetining (SAGU) Sharq fakultetiga oʻqishga kirdi. Uning oʻqituvchilari orasida A. E. Shmidt, eronshunos A. A. Semenov, K. K. Yudaxin, E. D. Polivanov, L. V. Oshanin, M. S. Andreev (1873-1948) lar bor edi. A. A. Semenov Pisarchikning olim boʻlib yetishishida alohida rol oʻynadi va 1940-yildan boshlab uning umr yoʻldoshiga aylandi. Ularning qizi Yekaterina Mixaylovna Andreeva, araxnolog, biologiya fanlari nomzodi.

Mustaqil ilmiy faoliyatining boshidanoq (Samarqand muzeyi, Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Tarix va arxeologiya instituti) Antonina Konstantinovna Samarqand va Leningrad muzeylari uchun toʻplamlar yigʻish bilan xalq madaniyatiga oid dala materiallarini toʻplash va qayta ishlash bilan shugʻullanadi. Samarqand va boshqa shaharlarning qadimiy meʼmorchiligini oʻrganish bilan Nurota, Gʻarbiy Pomir aholisini estaliklarini yozib oldi.

1945-yilda A. K. Pisarchik SAGUda „XIX-XX asrlarning Samarqand turar-joy binolari va masjidlari“ mavzusida ilmiy ish yoqladi. Bu koʻp yillik mehnat samarasi edi. Dissertatsiya 1974-yilda nashr etilgan „Samarqand XIX-XX asrlar xalq meʼmorchiligi“ kitobiga asos bo‘ldi.

Olim 1948-yilda SSSR Fanlar akademiyasi Tojikiston filiali Tarix, til va adabiyot instituti etnografiya kabinetiga rahbarlik qildi[1]. 1951-yil aprel oyida Tojikiston SSR Fanlar akademiyasi tashkil etildi, uning tarkibiga Tarix, arxeologiya va etnografiya instituti kirdi, unga eng yirik sharqshunos, akademik A. A. Semenov rahbarlik qildi. 1951—1965-yillarda A. K. Pisarchik institutning etnografiya sektorini boshqargan. Ularning faoliyati natijasi N. A. Kislyakov va A. K. Pisarchik (1966-1976) muharrirligida chop etilgan „Qorategin va Darvaz tojiklari“ uch jildlik nashri bo‘ldi.

1967-yilda „Tojikiston SSRda xizmat ko‘rsatgan fan arbobi“ unvoni bilan taqdirlangan.

A. K. Pisarchik 60 ga yaqin kitob va maqolalar muallifi, etnografiyaga oid koʻplab fundamental asarlarning muharriri.

A. K. Pisarchik 1995-yilda vafot etgan[2].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Etnografik sharh, № 4, 1995-yil.