Yasmin Alibhai-Brown
| Yasmin Alibhai-Brown | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
Yasmin Damji 10-dekabr 1949-yil |
| Fuqaroligi | Uganda va Birlashgan Qirollik |
| Kasbi | Jurnalist, yozuvchi |
| Bolalari | 2 |
| Veb-sayti | alibhai-brown.com |
Yasmin Alibxai-Braun (Damji ; 1949-yil 10-dekabrda tugʻilgan) oʻzini “so'l liberal, irqchilikka qarshi, feminist, musulmon... shaxs” deb taʼriflagan britaniyalik jurnalist va yozuvchi.[1] i gazetasi va Evening Standard gazetalari uchun muntazam sharhlovchi sifatida faoliyat olib borgan va[2] u immigratsiya, odamlarning xilma -xillik va multikulturalizm masalalari bo'yicha taniqli sharhlari bilan mashxur.[3][4]
U 'Britaniya musulmonlari dunyoviy demokratiya uchun' deb nomlangan tashkilot asoschisi.[5] U, shuningdek, SI Lids adabiy mukofotining homiysi.
Yoshligi va oilasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Yasmin Damji 1949-yilda Kampaladagi hind jamiyatida tug'ilgan.[6][7] Uning oilasi islomiy shia e'tiqodining Nizoriy ismoiliy mazxabiga mansub[8][9] va u o'zini shia e'tiqodidagi musulmon deb biladi.[10] Uning onasi Sharqiy Afrikada tug'ilgan, otasi esa u yerga 1920-yillarda Hindiston Britaniya mustamlakasi bo'lgan vaqtda ko'chib kelgan.[11]
1972-yilda Makerere universitetining ingliz adabiyotini tamomlagandan so'ng, ugandalik osiyoliklar Idi Amin tomonidan mamlakatdan quvib chiqarilishidan biroz oldin, Alibxai-Braun jiyani Farah Damji bilan birga Ugandadan Britaniyaga jo'nab ketdi[12] va1975-yilda adabiyot bo'yichaLinacre kollejida, Oksford universitetida falsafa magistri darajasini tamomlaydi.[13] Muhojirlar va qochqinlar bilan o'qituvchi bo'lib ishlagandan so'ng, u o'rtacha o'ttiz yosh paytlarida jurnalistika sohasiga o'tdi.[12] U Moliyaviy xizmatlar ma'muriyatining maishiy xizmatlar bo'limining sobiq raisi Kolin Braun bilan turmush qurgan.[14] Ularning bir qizi, Alibxay-Braunning esa avvalgi nikohidan bir oʻgʻli bor.[15]
Karyera va qarashlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
1980-yillarning boshlarida New Statesman jurnalida jurnalist bo'lgan Alibhai-Braun The Independent gazetasidagi haftalik rukniga maqolalari bilan o'z hissasini qo'shadi.[16] U shuningdek, The Guardian, The Observer, The New York Times, Time jurnali, Newsweek va Daily Mail nashriyotlari uchun maqolalar yozgan[17] va Dateline London va The Wright Stuff kabi teledasturlarida qatnashgan. Alibxay-Braun jurnalistik faoliyati uchun ko'p mukofotlar olgan, jumladan: 2000-yilda 'Yilning eng yaxshi media shaxsi' (Etnik multikultural media akademiyasi (EMMA) tomonidan berilgan), 2002-yilda siyosiy jurnalistika bo'yicha Jorj Oruell mukofoti sovrindori va 2004-yilda jurnalistika bo'yicha EMMA mukofotiga sazovor bo'lgan.[13]
Alibxai-Braun 1996-yildan 2001-yilgacha New Labour bilan bog'liq bo'lgan Davlat siyosatini o'rganish institutida (IPPR) ilmiy xodim bo'lib ishlagan.[18] U 2003-yilgi Iroqdagi urush va boshqa masalalar tufayli Leyboristlar partiyasi bilan aloqasini tugatdi, shu sababli, 2005 va 2010-yilgi umumiy saylovlarda Liberal demokratlarni qo'llab-quvvatladi.[19][20] U hozirda Tashqi siyosat markazining katta ilmiy xodimi,[21] Liverpul John Moores universitetining faxriy xodimi[22] ,Kardiff[13] va Linkoln[22] universitetlarining faxriy tashrif buyuruvchi professori.
2001-yilgi Yangi yil taqdirlash marosimida Alibxai-Braun "Jurnalistika sohasidagi xizmatlari uchun" Britaniya Imperiyasi (MBE) ordeni a'zosi etib tayinlandi. 2003-yilda Benjamin Zefaniyaning OBEdan mukofot olishni ommaviy ravishda rad etishi uni ham mukofotni tashkilotchilarga qaytarishga ilhomlantirdi. U bu qarorining sababi qisman respublikachilik ruhida ekanligi va qisman leyboristlar hukumatiga noroziligi sababi ekanligi, uning noroziligi ayniqsa Iroqdagi urush olib borilayotganligi sababli kuchayganligini yozgan[23] va shundan beri Britaniya mukofot tizimini “o'zgartirishning imkoni yo'q” deb tanqid qilgan.[24]
2011-yilning may oyida Alibhai-Braun The Independent gazetasida musulmonlar va boshqalar ham faqatgina Isroilning notoʻgʻri harakatlariga e’tibor qaratishni bas qilishlari kerakligini yozgan va “Biz musulmonlar ham oʻz yuklarimizni oʻz zimmamizga olishimiz kerak”, deb yozgan edi. U shuningdek, “faollarning faqat Isroilni nishonga olib, buzuq, qotil arab mustabidlariga e’tibor bermasligi yoki bahona topishi endi ma’naviy jihatdan oqlanmasligi kerak. Bu kabi tarafkashlik Falastin tarafdori bo'lgan namoyishchilarni obro'sizlantiradi natijada tenglik va inson huquqlari tamoyillarini haqorat qiladi."[25] Braun ilgari etnik ozchilikni tashkil qiluvchilarning namoyishlarini irqchilikda ayblagan, lekin irqiy sabablarga ko'ra jinoyat qurboni bo'lgan oq tanlilarni tilga olmay, ularni ikki tomonlama standartlarda aybdor deb hisoblagan edi. Ross Parkerning o'ldirilishi kabi holatlarga e'tibor qaratgan Alibxai-Braun shunday deb yozgan edi: "Agar bu bema'ni o'limlarning barcha qurbonlari bir xil ahamiyatga ega bo'lmasa, bizning qadriyatlarimiz befoydadir" va "ba'zi qurbonlarga boshqalardan ko'ra ko'proq e'tibor qaratilishi irqchi bo'lmaslik kabi qonuniyatga nisbatan kechirilmas holat va xiyonatdir" deb yozgan. irqchilikka qarshi ".[26][27]
2012-yil may oyida Alibxay-Braun 1970-yillarda yozuvchi maktab oʻquvchisi boʻlgan paytida BBC faxriysi Styuart Xoll tomonidan jinsiy zoʻravonlikka uchragani haqida uch sahifali anonim xat oldi. Alibxay-Braun maktubni politsiyaga topshirgandan so'ng, tergov boshlandi va Xoll hibsga olinib bir nechta jinsiy tajovuzda ayblandi. 2013-yil 16-aprelda Xoll 1967–86-yillarda toʻqqiz yoshdan 17 yoshgacha boʻlgan 13 nafar qizga jinsiy zoʻravonlik qilganlik aybini tan oldi. Politsiya Alibxay-Braunning xatti-harakatlari Xollning o'tmishi bo'yicha tergov boshlanishida muhim rol o'ynaganligini aytgan.[28]
2016-yilda Alibxai-Braun Britaniya matbuoti mukofotlari marosimida 'Yilning eng yaxshi kolumnisti' nominatsiyasida gʻolib chiqdi.[29]
Tanqid[tahrir | manbasini tahrirlash]
Alibhai-Braun o'z qarashlari tufayli tanqidlarga sabab bo'ladi. Maykl Uorton uni haddan tashqari siyosiy to'g'rilikka intilishda ayblaydi: "Alibhai-Braun shkalasi bo'yicha 3,6 darajada, siz irqchilikka qarshi yaxshi tanlangan shior bilan o'zingizni qo'lga olmaguningizcha to'xtamaydigan qattiq qichqiriqni keltirib chiqaradi.."[30]
Stiven Pollard uni irqchilikda aybladi va 2008-yil iyun oyida The Jewish Chronicle nashrida uning fikrlarini "butunlay yomon" deb atadi[31] 2009-yil oktabr oyida deputat va keyinchalik Isroilning mehnat hamkorligi direktori Lusiana Berger Alibxay-Braunni oʻz yozgan nashrida shunday yozgani uchun tanqid qildi: “Har uchala partiya ham Isroilning oʻta nufuzli doʻstlari tomonidan dabdabali mehmon qilindi”. Bergerning so'zlariga ko'ra, Alibxai-Braun LFI tadbirida qatnashmagan yoki o'zini so'zini tasdiqlash uchun biron bir dalil keltirmagan. Berger mehmondo'stlikni ta'kidladi ("uy vinosi yoki apelsin sharbati va chipslar. Agar bir piyola o'z vaqtida yetib qolsangiz, krisplar va yeryong'oq" berish) dabdabali emas edi[32].
Bibliografiyani tanlang[tahrir | manbasini tahrirlash]
- The Colour of Love: Mixed Race Relationships (with Anne Montague) (1992). London: Virago. ISBN 1-85381-221-8
- Racism (Points of View), (with Colin Brown) (1992). Hodder Wayland. ISBN 1-85210-651-4ISBN 1-85210-651-4
- No Place Like Home (1995). London: Virago. ISBN 1-85381-642-6ISBN 1-85381-642-6
- True Colours (1999). London: Institute for Public Policy Research. ISBN 1-86030-083-9ISBN 1-86030-083-9
- Who Do We Think We Are? Imagining the New Britain (2000). London: Penguin. ISBN 0-14-025598-2ISBN 0-14-025598-2
- After Multiculturalism (2000). London: Foreign Policy Centre. ISBN 0-9535598-8-2ISBN 0-9535598-8-2
- Mixed Feelings: The Complex Lives of Mixed Race Britons (2001). London: Women's Press. ISBN 0-7043-4706-7ISBN 0-7043-4706-7
- Some of My Best Friends Are... (2004). London: Politico's. ISBN 1-84275-107-7ISBN 1-84275-107-7
- The Settler’s Cookbook: A Memoir of Love, Migration and Food (2008). Portobello.
- Refusing the Veil (2014). Biteback Publishing.
- Exotic England; The Making of a curious Nation (2015). Portobello.
- In Defence of Political Correctness (2018). Biteback Publishing. ISBN 978-1785904141ISBN 978-1785904141
- Ladies Who Punch: Fifty trailblazing women whose stories you should know (2020). Biteback Publishing.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „Jack Straw is right to ask hard questions about Asian men“. The Independent (10-yanvar 2011-yil). 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan.
- ↑ „Yasmin Alibhai-Brown“. Cardiff University. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ McDonagh, Melanie. „The New Statesman Profile – Yasmin Alibhai-Brown“. New Statesman (23-oktabr 2000-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ Smallman, Etan. „Independent Woman“. Epigram (4-dekabr 2006-yil). 2007-yil 27-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ Ahmad, Imran. „Representing ourselves better“. The Guardian (1-may 2008-yil). Qaraldi: 15-avgust 2012-yil.
- ↑ Alibhai-Brown. „Love in Your Fifties“ (26-sentabr 2008-yil). 7-iyul 2011-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ „Ms Yasmin Alibhai-Brown Authorised Biography“. Debrett's People of Today. Debrett's (10-dekabr 1949-yil). Qaraldi: 28-iyun 2014-yil.
- ↑ Chatterjee, Sonali Jha. „Ismailis in the News: Yasmin Alibhai-Brown, Writer and Journalist“. Ismaili Mail (17-fevral 2007-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „The suffering of Shia Muslims is heartbreaking“. The Independent (31-avgust 2003-yil). 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 10-avgust 2016-yil.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „Wearing the burqa is neither Islamic nor socially acceptable“. The Independent (13-iyul 2009-yil). 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-iyun 2014-yil.
- ↑ Golding, Rosalind. „A Nest Egg – What's That Then?“. The Guardian (21-yanvar 2001-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ 12,0 12,1 Chatterjee, Sonali Jha. „Ismailis in the News: Yasmin Alibhai-Brown, Writer and Journalist“. Ismaili Mail (17-fevral 2007-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.Chatterjee, Sonali Jha (17 February 2007). "Ismailis in the News: Yasmin Alibhai-Brown, Writer and Journalist". Ismaili Mail. Retrieved 20 April 2009.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 „Yasmin Alibhai-Brown“. Cardiff University. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil. "Yasmin Alibhai-Brown". Cardiff University. Retrieved 20 April 2009.
- ↑ Golding, Rosalind. „A Nest Egg – What's That Then?“. The Guardian (21-yanvar 2001-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.Golding, Rosalind (21 January 2001). "A Nest Egg – What's That Then?". The Guardian. London. Retrieved 20 April 2009.
- ↑ Alibhai-Brown. „Love in Your Fifties“ (26-sentabr 2008-yil). 7-iyul 2011-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil. Alibhai-Brown, Yasmin (26 September 2008). "Love in Your Fifties". Archived from the original (Wayback Machine saytida 2011-07-07 sanasida arxivlangan) on 7 July 2011. Retrieved 20 April 2009.
- ↑ „Yasmin Alibhai-Brown“. The Independent. 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan.
- ↑ Alibhai-Brown. „Who Am I?“. 2009-yil 18-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ „Shaping Interculturalism in Youthwork – Yasmin Alibhai-Brown“. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „Vote Liberal Democrat, Get Left-wing Activists“. The Daily Telegraph (3-may 2005-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ „In conversation with... Yasmin Alibhai-Brown“. Total Politics (5-may 2011-yil). 2012-yil 15-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 8-oktabr 2012-yil.
- ↑ „Foreign Policy Centre: Staff“. 2009-yil 11-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ 22,0 22,1 Alibhai-Brown. „Who Am I?“. 2009-yil 18-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil. Alibhai-Brown, Yasmin. "Who Am I?" (Wayback Machine saytida 2009-03-18 sanasida arxivlangan). Retrieved 20 April 2009.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „Why I Have Decided to Give Back My Gong“. The Independent (1-dekabr 2003-yil). 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „These Shameless Honours Dishonour Us All“. The Independent (19-iyun 2006-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „Yasmin Alibhai-Brown: Stop blaming Israel for every grievance in the Middle East“. The Independent (2-may 2011-yil). 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 29-may 2014-yil.
- ↑ Alibhai Brown, Yasmin. „When the victim is white, does anyone care?“. Evening Standard (26-oktabr 2006-yil). Qaraldi: 28-iyul 2011-yil.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „Black racism is every bit as bad as white racism“. The Independent (3-fevral 2003-yil). 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 28-iyul 2011-yil.
- ↑ Alibhai-Brown, Yasmin. „How I exposed Stuart Hall's sex abuse: Yasmin Alibhai-Brown on the letter that kick-started the investigation“. The Independent (3-may 2012-yil). 7-may 2022-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 3-may 2013-yil.
- ↑ Ltd. „Press Awards“ (EN-GB). www.pressawards.org.uk. Qaraldi: 29-mart 2017-yil.
- ↑ cited in „Michael Wharton“. The Times (25-yanvar 2006-yil). Qaraldi: 20-aprel 2009-yil.
- ↑ Pollard, Stephen. „Yasmin Alibhai-Brown Is a Disgrace“. The Jewish Chronicle (2-iyun 2008-yil). 24-iyun 2014-yilda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 24-sentabr 2014-yil.
- ↑ Elgot. „Independent columnist slammed by LFI“. The Jewish Chronicle (14-oktabr 2009-yil). 2017-yil 1-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 16-avgust.