Yarimoʻtkazgichli materiallar

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Integratsiyalashgan sxemalar yarim oʻtkazgichli qurilmalardir

Yarimoʻtkazgichli qurilmalar — yarimoʻtkazgichlardan tayyorlangan elektron qurilmalarning keng sinfi.

Nomenklatura[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yarimoʻtkazgichli qurilmalarga quyidagilar kiradi:

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

SSSRda

Tadqiqotlar va yarimoʻtkazgichli qurilmalarni yaratishga birinchi urinishlar SSSRda 1920-1930 yillarda amalga oshirilgan. 1924-yilda Nijniy Novgorod radiolaboratoriyasida olim O. IN. Losev yarimoʻtkazgichli detektor — kuchaytirgich va oʻnlab MGts gacha boʻlgan chastotalarda elektromagnit nurlanishning detektor-generatorini yaratdi. Shu asosda dunyoda birinchi marta detektor qabul qiluvchi qurilma yaratildi — kristadin.

Keyinchalik SSSRda sanoatni rivojlantirish uchun ilmiy-tadqiqot institutlari va markazlari tashkil etildi. 1956-yilda yarimoʻtkazgichli qurilmalar zavodi ishga tushirildi. Oʻsha paytda zavodning mahsulotlari orasida keng qoʻllaniladigan barmoq lampalari va subminiatyurali novda lampalar, birinchi yarimoʻtkazgichli D2 diodlari, D9, D10, D101-103A, D11 diodlari, D808-813 zener diodlari.

Rossiyada

" Ruselektronika " xoldingi elektron mahsulotlar ishlab chiqaruvchi korxonalarni birlashtirgan.

Ishlab chiqarish[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Elektronika sanoati
    • yarimoʻtkazgich sanoati
      • yarimoʻtkazgichli materiallar
  • Shartnoma elektronika ishlab chiqaruvchisi shartnoma ishlab chiqaruvchisi, OEM). Eng yirik (2018 yil uchun) yarimoʻtkazgichli mikrosxemalarni shartnoma asosida ishlab chiqaruvchilar: TSMC (bozor ulushi 55,9%), GlobalFoundries — 9,4%, UMC (United Microelectronics Corporation) — 8,5%.
Mikrosxemalar
sm. Chip ishlab chiqarish

Mikrosxemalarni ishlab chiqarishda fotolitografiya usuli (proyeksiya, kontakt va boshqalar) qoʻllaniladi, kontaktlarning zanglashiga olib boradigan asosda (odatda kremniy) hosil boʻlganda, kremniy monokristallarini olmos disklari bilan yupqa gofretlarga kesish orqali olinadi.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • S. Zi. Fizika poluprovodnikovix priborov. V 2-x tt. 2-e izd. M., Mir, 1984.
  • M. S. Shur. Fizika poluprovodnikovix priborov. V 2-x tt. M., Mir, 1992.
  • Lebedev A. I. Fizika poluprovodnikovix priborov. — M.: Fizmatlit, 2008.
  • Pasinkov V. V., Chirkin L. K. Poluprovodnikovie pribori: Uchebnik dlya vuzov. — 8-e izdanie, ispravlennoe.. — M.: Lan, 2006. — 480 s.
  • Shinkarenko V. G. Poluprovodnikovie pribori : ucheb. posobie dlya vuzov. — M. : MFTI, 2011 .— 172 s. — Bibliogr.: s. 169—172. — 300 ekz. — ISBN 978-5-7417-0376-2.
  • Shinkarenko V. G. Elektricheskie svoystva poluprovodnikov i poluprovodnikovie pribori : ucheb. posobie dlya vuzov. — M. : MFTI, 2016 .— 294 s. + pdf-versiya. — Bibliogr.: s. 283—284. — 300 ekz. — ISBN 978-5-7417-0601-5. Polniy tekst (dostup iz seti MFTI).