Voro’

Voro tojikcha: Ворӯ
Daha
39°14′6″N 67°59′15″E
Mamlakat	Tojikiston
Mintaqa	Sugʻd
tuman	Panjakent
Jamoa	Voro aholi punktlari
Hukumat
• Mahalla raisi	Abbos Ozimov
Rasmiy til(lar)i	Tojik tili
Aholisi  (2020)	963 (kishi
Milliy tarkib	tojiklar
Konfessiyaviy tarkib	musulmonlar
Vaqt mintaqasi	UTC+5
Telefon kodi	+992 3475
Avtomobil kodi	TJ02
Voro

Roj — Qishloq Panjakent tumani jamoa Amondara qishlogʻi dagi. Rojdan tuman markazigacha 85 km.

Aholisi

Aholisi −963 kishi

Geografiyasi

Voro — Panjakent tumanining janubi-sharqiy qismida, Ulgar togʻi (Soʻgʻd abargʻridan — baland togʻ) yon bagʻrida va Hisor togʻ tizmasining gʻarbiy qismida, Voro daryosining chap qirgʻogʻida, 2000 m. balandlikda joylashgan. Dengiz sathidan 2300 — 3000 m balandlikda joylashgan. 20-asrning 60-yillaridan soʻng vorolik oilalarning bir qismi vodiyga, hozirda Ruknobod nomini olgan Shoʻrcha qishlogʻiga koʻchib kelgan.

Iqtisodiyoti

Oʻrta maktab, 3 ta xususiy savdo markazi, masjid, sogʻlomlashtirish punkti, xususiy tegirmon bor. Qishloq xoʻjaligining asosiy tarmoqlari: bogʻdorchilik, gʻallachilik, chorvachilik va sabzavotchilik. Yerlar Masogar, Aliston, Archamaydon, Sarmad, Xuchikrod buloqlaridan sugʻoriladi. Ayni paytda Voro shahrida „Voro“ fermer xoʻjaligi, 10 ta yakka tartibdagi va oilaviy fermer xoʻjaligi faoliyat yuritmoqda.

Tarixi

Arxeologik topilmalarga koʻra, odamlar Voruda 4-5 ming yil avval yashagan. joylashdi. Kulolchilik, loy, sopol va metall idishlar parchalari va boshqa arxeologik hujjatlar Voru Makedonskiy Aleksandr davrida mavjud boʻlgan va boshpana va mudofaa-harbiy istehkom boʻlib xizmat qilganligidan dalolat beradi. Shuningdek, Voro hududidan yunon tangalariga taqlid qilib zarb qilingan, soʻgʻd teshilgan tangalardan eskiroq tangalar topilgan. Bu tangalardan birining tepasida tojsiz podshoh Dayhimning surati tasvirlangan bo‘lib, uning ostida so‘g‘dcha „PNZ“ harflari bilan „Panj“ deb talaffuz qilingan va bir marta Iskandar zabt etilgandan keyin podshoh Panj Zarafshonning yuqori oqimida mustaqillikka erishdi, uning nomidan tangalar olib kelib zarb qildi. Ushbu tanga „Panj“ va „Panjakent“ so‘zlarining etimologik izohlanishiga asosiy hissa qo‘shadi. Manbalarda qayd etilishicha, mahalliy aholi XVIII asrgacha so‘g‘d tilida (mahalliy lahjada) so‘zlashgan. Shuningdek, yangi til turkumlari kirib kelgandan soʻng soʻgʻd tili asta-sekinlik bilan qisqargan Oʻrta Osiyoda islom dinining tarqalish davriga oid tangalar topilgan. 17-asrgacha Voruda qadimgi taqvodorlik va zardushtiylik urf-odatlariga amal qiluvchi jamoalar yashagan. Ularning ajdodlari ajnabiy bosqinchilarga qarshi qattiq kurashganlar.

Arablar bosqinining boshida bosqinchilarga qarshi harbiy tayyorgarlik markazlaridan biri Sarmadda joylashgan boʻlib, soʻgʻd askarlari qoʻzgʻolonlarga shu yerdan boshchilik qilganlar. 17-asr boshlarida koʻp yogʻgan qor („qizil qor“)dan keyin uylar qor bilan qoplangan, Voro aholisining koʻp qismi nobud boʻlgan, omon qolgan oz sonlilari esa Hisor togʻining sharqiy tomoniga (bugungi kun) panoh topgan. Kishtudi darasi) va Sariosiyo tumani va bir muddat u yerlarda aholi yashaydi va Voro aholisiz qoladi. Keyinchalik Hisorga panoh topgan voroylar oʻz ota-bobolari yurtida begona oilalar qoʻnim topganidan xabar topib, oʻz ona shahriga qaytib, Kishtud qozisiga Voroning tub aholisidan ekanliklarini va u yerda yerga egalik qilish huquqiga ega ekanliklarini isbotlaydilar. Voroning tub aholisi atrofdagi qishloqlar, Panjakent va Samarqand tumanlari aholisi bilan qarindosh.

Bir paytlar Voru qishlog‘i Kichik Buxoro yoki Soni Buxoro deb atalgan. Voruning „Kichik Buxoro“ deb atalishining sababi uning go‘zalligi va kengligida emas, balki uni Buxoroga o‘xshatgan taʼlim va xo‘jalik tizimi, Samarqand va Buxorodagi maktab va maktab bitiruvchilari tufaylidir. „Kichik Buxoro“ unvonini oldi. O‘sha davrdagi Buxoro qishloqlarining boshqa bitiruvchilariga nisbatan qishloqning bitiruvchilari ko‘p bo‘lib, ular ham favqulodda bilim, aql-zakovat, dunyoqarash va mahoratga ega edilar.

Sovet askarlari bu yerga kirib kelguniga qadar Voru aholisi chorvachilik va dehqonchilik bilan shug‘ullanib, kechayu kunduz mehnatlari bilan katta daromad topardi.

Mashhur odamlar

Olimlar

• Alaxon Afsahzod — filologiya fanlari doktori, professor,
• Ansor Afsahov — filologiya fanlari doktori, professor.
• Abduvahhob Bobojonov — biologiya fanlari doktori, professor.
• Nofe Umarov — biologiya fanlari doktori, professor.
• Munir Kalemulloyev — iqtisod fanlari doktori, professor.
• Abbos Afsahzod — filologiya fanlari nomzodi, dots.
• Abbos Sobirov — tarix fanlari nomzodi, dots.
• Abubakr Zubaydov — tarix fanlari nomzodi, dots.
• Doʻstmurod Boboev — filologiya fanlari nomzodi, dots.
• Habeb Ismatov — fizika-matematika fanlari nomzodi, dotsent,
• Hofiz Hafizov — iqtisod fanlari nomzodi, dots.
• Sayfullo Ismatov — fizika-matematika fanlari nomzodi, dotsent,
• Shedfar Samadov — tibbiyot fanlari nomzodi.
• Begmurod Amondulloev — falsafa fanlari nomzodi, dots.
• Kamarulhaq Nurulhaqqov — falsafa fanlari nomzodi, dotsent,
• Irshod Atoi — biologiya fanlari nomzodi, dotsent,
• Mehrdod Subhoni — fizika va metamatika fanlari nomzodi, dots.

Jurnalistlar

• Jobiri Azizmurod — tojik televideniyesi jurnalisti,
• Dodojani Atovullo — „Charoʻgʻi rouz“ gazetasi,
• Abduqayum Qayumzod — Radio Ozodi.
• Roziuddin Atoiy — BBCning tojik bo‘limi, „Elita“ jurnali.
• Safvat Burxonov — SSSR gazetasi,
• Hojiqavvom Afsahzod — „Payami shifo“ gazetasi bosh muharriri, „Bahor Ajam“ muharriri,
• Aziz Naqibzod — „Azodagon“ gazetasi.
• Aslam Moʻminzod — Milliy bank jurnali.
• Sanjar Abunaspur — „Maarif tojik“ jurnali bosh muharriri o‘rinbosari va „Payrav“ nashriyot bo‘limi menejeri
• Begnazar Abu Bakr — AMIT „Xovar“
• Xalil Qayumzod — Shomi Dushanbe gazetasi.

Adabiyot

• Jumaev R. Zarafshonning yuqori oqimidagi tojiklarning ayrim urf-odatlari va urf-odatlari. D., 2012;
• Arandarenko G. Janob Abramovaning Verxovye Zeravshana qishki ekspeditsiyasi. TV., 1876;
• Semenov A. Oʻrta Osiyo togʻ tojiklarining shevasini oʻrganish uchun materiallar.// Grammatik insho va xalq ijodi va lugʻat yodgorligi. M., 1900;
• Semenov A. Zaravshon tog‘lari, Qorategina va Darvazaning etnografik ocherklari. M., 1903;
• Lipskiy V. I. Gornaya Buxoro. 1896, 1897 va 1899 yillarda Oʻrta Osiyoga uchta safari natijalari. Sankt-Peterburg, 1905 yil;
• Andreev M. S. Etnografik ekspeditsiya haqida qisqacha maʼlumot. Toshkent. 1924;
• Pankov A. V. Tojikistonning joylashuvi, chegaralari, tarkibi va maʼmuriy boʻlinishi. Toshkent, 1925. Fedchenko A. P. Turkistonga sayohat. M., 1959;
• Xoroshkin A. Turkiston oʻlkasiga oid maqolalar toʻplami. Sankt-Peterburg, 1976 yil.

Manbalar

Tojikiston joy nomlari reestri

2013. — 332 s. — ISBN 978-99947-33-54-5