Uzun tumshugʻli ilon
| Uzun tumshugʻli ilon | |
|---|---|
 | |
Ilmiy tasniflash | |
| Olam: | Eukariotlar |
| Tip: | Xordalilar |
| Sinf: | Sudralib yuruvchilar |
| Oila: | Ilonlar |
| Urugʻ: | Uzun tumshugʻli ilon |
| Xalqaro ilmiy nomi | |
| Rhinocheilus Baird & Girard 1853 | |
Uzun tumshugʻli ilon[1] (lotincha: Rhinocheilus lecontei) — suvilonlar oilasiga mansub ilonlarining bir turi. Shimoliy Amerika endemik. Rhinocheilus jinsidagi yagona tur. Maxsus lotin nomi amerikalik tabiatshunos Jon Itton LeKonte (1784—1860) sharafiga berilgan[2].
Tana uzunligi 75 sm dan 1 m gacha oʻzgarib turadi. Boshi tumshugʻining uchi oldinga chiqib turgan holda ishora qilinadi. Tana ingichka, silindrsimon, silliq dumi bilan. Tana rangi krem yoki sargʻish rangga ega boʻlib, bir qator qora egar shaklidagi dogʻlar va orqa tomoni boʻylab oq chegara mavjud. Tanada qora dogʻlar va butunlay qizil tangachalar mavjud. Bu baʼzi shoh ilonlari va marjon asplariga oʻxshaydi.
U quruq, toshloq joylarda, Meksikaning shimolida va AQShning janubi-gʻarbiy qismidagi yaylovlarda yashaydi.
U yashirin hayot kechiradi, koʻp vaqtini yer ostida oʻtkazadi. Kechasi va kechqurun faol. Kaltakesak va amfibiyalar, baʼzan mayda ilonlar va kemiruvchilar bilan oziqlanadi.
Tuxum qoʻyuvchi ilon. Urgʻochisi yozning boshida 4 tadan 11 tagacha tuxum qoʻyadi. Yozning oxirida — kuzning boshida bolalari tuxumni yorib chiqishni boshlaydi.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Ananeva N. B., Borkin L. Ya., Darevskiy I. S., Orlov N. L. Pyatiyazichniy slovar nazvaniy jivotnix. Amfibii i reptilii. Latinskiy, russkiy, angliyskiy, nemeskiy, fransuzskiy. / pod obщey redaksiey akad. V. Ye. Sokolova. — M.: Rus. yaz., 1988. — S. 327. — 10 500 ekz. — ISBN 5-200-00232-X.
- ↑ Beolens, Watkins & Grayson, 2009 : The Eponym Dictionary of Reptiles. Johns Hopkins University Press, p. 1-296
Adabiyot[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Shennon, F.A. va Xamfri, F.L., 1963 yil. Rhinocheilus lecontei ilonidagi rang naqsh polimorfizmini tahlil qilish. Herpetologica 19 (3): 153-160
- Conant, R. & Collins, JT 1991. Sharqiy/Markaziy Shimoliy Amerika sudralib yuruvchilar va amfibiyalar uchun dala qoʻllanmasi, 3-nashr. Houghton Mifflin (Boston/Nyu-York), xx + 450 p.