TrES-1b

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
TrES-1b

TrES-1 ni Yupiter bilan taqqoslash
Kashf etilishi[1][2]
Kashf etilgan TrES
Kashfiyot sayti Teide Observatory, Lowell Observatory, Palomar Observatory
Kashf etilgan sanasi 2004-yil, 24-avgust
Aniqlash usuli
Tranzit
Mehvar tasnifi
Katta yarim oʻqi 0.03926+0.00058
−0.00060
AU
Ekssentrisiteti <0.012[3]
Orbital davri 3.03006973±0.00000018[4] d
Chekinish 88.2 ± 1
Semi-amplitude 106.7+2.9
−2.8
[3]
Yulduz GSC 02652-01324
Fizik tasnifi
Zichlik 642 kg/m3 (1,082 lb/cu yd)
Erkin tushish tezlanishi (ekvatorda) 0.52 g
Harorat 1,060 ± 50

 

TrES-1b — Lira (Lira) yulduz turkumidagi taxminan 523 yorugʻlik yili uzoqlikda joylashgan quyoshdan tashqari sayyora . Sayyoraning massasi va radiusi uning Yupiterga oʻxshash massa tarkibiga ega Jovian sayyorasi ekanligini koʻrsatadi. Yupiterdan farqli oʻlaroq, lekin boshqa yulduzlar atrofida aniqlangan boshqa koʻplab sayyoralarga oʻxshash, TrES-1 oʻz yulduziga juda yaqin joylashgan va issiq Yupiterlar deb nomlanuvchi sayyoralar sinfiga kiradi. Sayyora GSC 02652-01324 (toʻq sariq mitti yulduz) atrofida aylanib yurgan holda topilgan.

Aniqlanishi va kashf qilinishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

TrES-1b Trans-Atlantik ekzosayyora tadqiqoti tomonidan 4 inches (100 mm) teleskopi yordamida sayyoraning ona-yulduzi boʻylab oʻtishini aniqlash orqali topilgan. Bu kashfiyot Keck rasadxonasi tomonidan radial tezlik usuli yordamida tasdiqlandi, bu uning massasini aniqlash imkonini berdi.

Tranzit[tahrir | manbasini tahrirlash]

2005-yil 22-martda NASAning Spitzer kosmik teleskopidan foydalangan astronomlar bu haqiqatdan foydalanib, bizning Quyosh tizimimizdan tashqarida aylanib yurgan ikkita ilgari aniqlangan sayyoralarning infraqizil nurlarini toʻgʻridan-toʻgʻri suratga olishdi. Ularning topilmalari sayyoralarning harorati va orbitalarini ochib berdi.

Koʻrinadigan va infraqizil nurda TrES-1 ning tutilishi

Spitzerning turli infraqizil toʻlqin uzunliklari yordamida olib boriladigan kuzatuvlari sayyoradagi shamollar va atmosferasi tarkibi haqida koʻproq maʼlumot berishi mumkin. Bu TrES-1 ning 1000 K (1340 °F) dan yuqori boʻlgan haroratini aniqlash imkonini berdi. Sayyoraning Bond albedosi 0,31 ± 0,14 ekanligi aniqlandi.[5]

Infraqizil panelda ranglar, agar biz ularni yorugʻlik spektrining koʻrinmas, infraqizil qismiga qaytara olsak, koʻzlarimiz nimani koʻrishi mumkinligini aks ettiradi. Issiq yulduz infraqizil nurda koʻrinadiganga qaraganda kamroq yorqinroq va zaifroq koʻrinadi. Issiq sayyora infraqizil nurda choʻqqiga chiqadi, shuning uchun yorqinroq koʻrsatiladi. Ularning ranglari haroratning nisbiy farqlarini ifodalaydi. Yulduz sayyoradan issiqroq boʻlgani va issiqroq jismlar qizil rangga qaraganda koʻproq koʻk yorugʻlik chiqaradiganligi sababli yulduz koʻk rangda, sayyora esa qizil rangda tasvirlangan.

Sayyoraning umumiy koʻrinishi issiq, gazli gigant sayyoralarning nazariy modellaridan ilhomlangan. Bu „issiq Yupiterlar“ tarkibi va massasi boʻyicha Yupiterga oʻxshaydi, ammo bunday yuqori haroratlarda butunlay boshqacha koʻrinishi kutilmoqda.

Radial tezlik[tahrir | manbasini tahrirlash]

TrES koʻp tranzit sayyora tadqiqoti jarayonida tranzit yorugʻlikning egri chizigʻi va koʻp rangli fotometriya, aniq radial tezlik oʻlchovlari orqali hamrohning sayyoraviy tabiatini tasdiqladi. Bu bilan, sayyora HD 209458 b orbital davrigida oʻxshaydi, lekin Optical Gravitational Lensing Experiment (OGLE) tranzit sayyoralarinikidan taxminan ikki baravar uzunroq. Uning massasi HD 209458 b massasiga oʻxshaydi, lekin uning radiusi sezilarli darajada kichikroq va nazariy modellarga atmosferada chuqur issiqlik manbasini talab qilmasdan mos keladi. Chunki baʼzi tadqiqotchilar HD 209458 b uchun chaqirgan.

Aylanishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Rossiter-McLaughlin effekti[6] yordamida aylanish orbitasi burchagi 2007-yilda +30 ± ° deb oʻlchandi[7] va oʻlchov 2012-yilga kelib yangilanmagan.[8]

Xususiyatlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Hubble TrES-1 da suv topishi mumkin va u sayyora oʻlchamini aniqroq oʻlchash imkonini beradi. Tadqiqot guruhi xulosasiga koʻra, sunʼiy yoʻldoshning paydo boʻlishi ehtimoldan yiroq, ammo sayyoraning tarixi va hozirgi orbital konfiguratsiyasini hisobga olgan holda bu sodir boʻlishi mumkin.

8 ta ekzosayyora atrofida atigi 11 ta ekzomun nomzodi bor, ammo baʼzi tadqiqotchilar bunday sunʼiy yoʻldoshlar biologiyani qoʻllab-quvvatlamaydigan ulkan gazsimon dunyolar atrofida hayot mavjud boʻlishi uchun mantiqiy joy boʻladi, deb hisoblashadi.

Modellar shuni koʻrsatadiki, TrES-1 oʻtmishda eksantrik orbitasi tufayli sezilarli darajada qizib ketgan, ammo bu sayyora radiusini oshirmaganga oʻxshaydi.[9]

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Trans-Atlantik ekzosayyora tadqiqoti
  • 51 Pegasi b
  • HD 209458 b
  • Issiq Yupiter
  • TrES-2b

Foydalanilgan adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. W. M. Keck Observatory (2004-yil 24-avgust). „Keck confirms transit planet“. Press-reliz. Qaraldi: 2019-yil 14-avgust.
  2. Alonso, Roi et al. (2004). "TrES-1: The Transiting Planet of a Bright K0V Star". The Astrophysical Journal Letters 613 (2): L153–L156. doi:10.1086/425256. 
  3. 3,0 3,1 Bonomo, A. S. et al. (2017). "The GAPS Programme with HARPS-N at TNG . XIV. Investigating giant planet migration history via improved eccentricity and mass determination for 231 transiting planets". Astronomy and Astrophysics 602: A107. doi:10.1051/0004-6361/201629882. https://www.aanda.org/articles/aa/full_html/2017/06/aa29882-16/aa29882-16.html. 
  4. Baluev, Roman V. et al. (2015). "Benchmarking the power of amateur observatories for TTV exoplanets detection". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 450 (3): 3101–3113. doi:10.1093/mnras/stv788. 
  5. Charbonneau; Allen, Lori E.; Megeath, S. Thomas; Torres, Guillermo; Alonso, Roi; Brown, Timothy M.; Gilliland, Ronald L.; Latham, David W. et al. (2005). "Detection of Thermal Emission from an Extrasolar Planet". The Astrophysical Journal 626 (1): 523–529. doi:10.1086/429991. 
  6. Joshua N. Winn (2008). "Measuring accurate transit parameters". Proceedings of the International Astronomical Union 4: 99–109. doi:10.1017/S174392130802629X. 
  7. Narita (August 25, 2007). "Measurement of the Rossiter-McLaughlin Effect in the Transiting Exoplanetary System TrES-1". Publications of the Astronomical Society of Japan 59 (4): 763–770. doi:10.1093/pasj/59.4.763. http://pasj.asj.or.jp/v59/n4/590411/590411.pdf. 
  8. Albrecht, Simon; Winn, Joshua N.; Johnson, John A.; Howard, Andrew W.; Marcy, Geoffrey W.; Butler, R. Paul; Arriagada, Pamela; Crane, Jeffrey D.; Shectman, Stephen A. (2012), „Obliquities of Hot Jupiter host stars: Evidence for tidal interactions and primordial misalignments“, The Astrophysical Journal, 757 (1): 18, arXiv:1206.6105, Bibcode:2012ApJ...757...18A, doi:10.1088/0004-637X/757/1/18
  9. Jackson; Greenberg, Richard; Barnes, Rory (July 10, 2008). "Tidal Heating of Extra-Solar Planets". The Astrophysical Journal 681 (2): 1631–1638. doi:10.1086/587641. https://archive.org/details/sim_astrophysical-journal_2008-07-10_681_2/page/1631. 

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • „TrES-1“ (French). Catalogue d'exoplanètes. Qaraldi: 2008-yil 21-iyun.