Svetlana Goryacheva
| Svetlana Goryacheva | |
|---|---|
 | |
| Primorsk o'lkasi ma'muriyatidan Rossiya Federatsiyasi senatori | |
|
Mansab davri 2014-yil 22-sentabr | |
| Oʻtmishdoshi | Tatyana Vladimirovna Zabolotnaya |
| Rossiya Federatsiyasi Federal Majlisi Davlat Dumasi raisining o'rinbosari | |
|
Mansab davri 1996-yil 18-yanvar – 2000-yil 17-yanvar | |
| Prezident |
Boris Yelsin Vladimir Putin |
| RSFSR Oliy Kengashi raisining o'rinbosari | |
|
Mansab davri 1990-yil 1-iyun – 1991-yil 29-oktabr | |
| Prezident | Boris Yelsin |
| Shaxsiy maʼlumotlari | |
| Tavalludi |
Svetlana Petrovna Bezdetko 1947-yil 3-iyun Risovy turar-joyi, Anuchinskiy tumani, Primorsk o'lkasi, RSFSR |
| Siyosiy partiyasi | KPSS (1977 - 1991), Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi (1991 - 2002, chiqarib yuborilgan), "Adolatli Rossiya" (hozir) |
| Bolalari | O'g'li Yaroslav |
| Taʼlim | Uzoq Sharq davlat universiteti |
| Kasbi | Yurist |
| Faoliyati | Rossiya Federatsiyasi Federal Majlisining Federatsiya Kengashi a'zosi |
| Mukofotlari |
   |
| Vebsayti | duma.gov.ru/goryacheva |
Svetlana Petrovna Goryacheva (Bezdetko 1947-yil 3-iyun, Anuchinskiy tumani, Primorsk oʻlkasi, RSFSR, SSSR) – Rossiya davlat va siyosiy arbobi, „Adolatli Rossiya“ partiyasidan VI chaqiriq Davlat Dumasi deputati, Davlat Dumasining Reglament va tashkiliy qoʻmitasi raisining oʻrinbosari. „Adolatli Rossiya“ fraktsiyasi rahbari oʻrinbosari.
Svetlana Davlat Dumasining II, III, IV, V va VI chaqiriqlari deputati boʻlgan. Yevropa Kengashi Parlament Assambleyasi aʼzosi.
2014-yil sentyabr oyidan boshlab u Federatsiya Kengashida Primorsk oʻlkasi maʼmuriyati vakili boʻlgan. Federatsiya Kengashining reglament va parlament faoliyatini tashkil etish qoʻmitasi raisining birinchi oʻrinbosari.
2022-yil 9-martdan beri u Yevropa Ittifoqining shaxsiy sanksiyalari ostida[1].
Tarjimayi holi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Svetlana 1947-yil 3-iyunda Primorsk oʻlkasi, Anuchinskiy tumani, Risovy qishlogʻida tugʻilgan. Qizlik familyasi – Bezdetko. Ota – Ikkinchi jahon urushi qatnashchisi, butun umri davomida oʻrmonchi boʻlib ishlagan. U oiladagi besh farzandning eng kattasi boʻlgan.
Mehnat faoliyatini 1965-yilda yordamchi ishchi sifatida boshlagan. Keyinchalik 1965-yildan 1966-yilgacha Daubixa mexlesxoʻzida (Arsenyev, Primorsk oʻlkasi) hisobchi, Arsenyev „Progress“ mashinasozlik zavodida montajchi-perchinchi boʻlib ishlagan. 1967-yilda u Moskvadagi Kosmos kinoteatrida kassir va grafik dizayner boʻldi.
Uchinchi urinishda Uzoq Sharq davlat universitetining yuridik fakultetiga oʻqishga kirgan. 1974-yilda huquqshunoslik fakultetini tamomlagan[2].
1974-yildan 1976-yilgacha – xalq deputatlari Primorskiy viloyat Kengashi Ijroiya qoʻmitasi Adliya boshqarmasi maslahatchisi (Vladivostok). 1977-yildan 1986-yilgacha – Primorsk oʻlkasi prokuraturasining umumiy nazorat boʻlimi prokurori. 1986-1990-yillarda Primorskiy ekologiya tumanlararo prokuraturasi prokurori. 1991-yildan 1995-yilgacha – Vladivostok prokurorining oʻrinbosari. 1990-yil mart oyida u RSFSR xalq deputati etib saylangan, u „Rossiya“ parlament fraksiyasi aʼzosi boʻlgan. U 1977-yilda KPSS aʼzoligiga qabul qilindi[2].
RSFSR Oliy Kengashida[tahrir | manbasini tahrirlash]
1990-yil 1-iyunda boʻlib oʻtgan RSFSR Xalq deputatlarining I Syezdida u RSFSR Oliy Kengashi raisi Boris Yelsinning taklifiga binoan RSFSR Oliy Kengashi raisining oʻrinbosari etib saylangan. 1990-yil kuzidan beri u Yelsin va Xasbulatovga, shuningdek, Oliy Kengash raisining oʻrinbosari Boris Isaev, ikkala palata raislari Vladimir Isakov va Ramazon Abdulatipov hamda ularning oʻrinbosarlari Aleksandr Veshnyakov va Vitaliy Syrovatkoga muxolifatda boʻlgan. Ular bilan birga u „oltilik xat“ ni imzoladi, unda Yelsinning ishi keskin tanqid qilindi. 1991-yil 21-fevralda u bu haqda Oliy Kengash yigʻilishida, 1991-yil mart oyida Rossiya Federatsiyasi Xalq deputatlari III qurultoyida Yelsinga qoʻshimcha vakolatlar berilishiga qarshi chiqdi. 1991-yil oktyabr oyida Ruslan Xasbulatova Oliy Kengash raisi etib saylanganidan soʻng, ularning siyosatiga rozi boʻlmagani uchun bu lavozimni tark etdi.
Rais oʻrinbosari lavozimidan isteʼfoga chiqqanidan keyin u Rossiya Federatsiyasi Oliy Kengashining Ekologiya va tabiiy resurslardan oqilona foydalanish qoʻmitasining aʼzosi boʻlgan.
1993-yil fevral oyida u Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasining II tiklovchi qurultoyida ishtirok etgan. 1993-yil 14-fevralda u Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi MSK raisining oʻrinbosari etib saylangan, u bu lavozimni 1995-yil 20-yanvargacha egalladi.
Davlat Dumasida[tahrir | manbasini tahrirlash]
1993-yil sentabr oyida u Oliy Kengashning tarqatilishiga qarshi chiqdi. Xalq deputatlarining navbatdan tashqari X qurultoyi va parlament himoyasi mitinglarida faol ishtirok etgan[3].
Xuddi shu 1993-yilda Goryacheva Rossiya Federatsiyasi Davlat Dumasiga boʻlib oʻtgan saylovlarda „Rossiya milliy ittifoqi“ muxolifat saylov uyushmasi rahbarlaridan biri sifatida ishtirok etgan.
1995-yil 17-dekabrda Kommunistik partiya saylov birlashmasi federal roʻyxati boʻyicha Rossiya Federatsiyasi Davlat Dumasining ikkinchi chaqiriq deputati etib saylangan, Kommunistik partiya fraksiyasi aʼzosi, Davlat Dumasi raisining oʻrinbosari boʻlgan.
1999-yil 19-dekabrda u Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi saylov birlashmasi roʻyxati boʻyicha uchinchi chaqiriq Rossiya Federatsiyasi Davlat Dumasiga saylangan, Kommunistik partiya fraksiyasi aʼzosi (2002-yil maygacha), Xotin-qizlar, oila va yoshlar masalalari qoʻmitasi raisi boʻlgan.
2002-yil 25-mayda Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi Markaziy Qoʻmitasining navbatdan tashqari plenumida u Davlat Dumasi qoʻmitasi raisining isteʼfoga chiqish talabini bajarishdan bosh tortgani uchun partiyadan chiqarib yuborilgan. Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi rahbariyati tomonidan 2002-yil aprel oyida Duma fraksiyalari oʻrtasida rahbarlik lavozimlarini taqsimlash toʻgʻrisidagi paket bitimi qayta koʻrib chiqilgandan keyin Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi va agrosanoat guruhi ilgari rahbarlik qilgan aksariyat qoʻmitalar raislik lavozimlarini yoʻqotdi. Goryachevaning „Pravda“ gazetasiga bergan intervyusi ushbu voqealardan keyin bosh muharrir Aleksandr Ilyinning Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi Markaziy Qoʻmitasi asoschisining iltimosiga binoan isteʼfoga chiqishiga sabab boʻldi.
2003 -yil 7 dekabrda u № 53 Ussuri (Primorskiy oʻlkasi) saylov okrugidan toʻrtinchi chaqiriq Rossiya Federatsiyasi Davlat Dumasiga saylangan, u Davlat Dumasining tashkil etilishida roʻyxatga olingan deputatlik birlashmalarining aʼzosi boʻlmagan. Reglament qoʻmitasining aʼzosi boʻlgan.
2007-yil 2-dekabrda u "Adolatli Rossiya: Vatan/Pensionerlar/Hayot " siyosiy partiyasi tomonidan ilgari surilgan nomzodlarning federal roʻyxatida beshinchi chaqiriq Rossiya Federatsiyasi Davlat Dumasi deputati etib saylangan. 2011-yil 4 dekabrda u „Adolatli Rossiya“ siyosiy partiyasi tomonidan ilgari surilgan nomzodlarning federal roʻyxatida oltinchi chaqiriq Rossiya Federatsiyasi Davlat Dumasi deputati etib saylangan.
Milliy najot fronti siyosiy kengashi aʼzosi (1992-1993). 1993-yil fevral oyida Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasining II (tiklash) s’ezdida u partiya Markaziy Ijroiya Qoʻmitasining aʼzosi etib saylandi. 1993-yil 20-martdan 1995-yil 22-yanvargacha u Rossiya Federatsiyasi Kommunistik partiyasi Markaziy Ijroiya Qoʻmitasi Prezidiumining aʼzosi, 1997-yil aprel oyida boʻlib oʻtgan IV Qurultoyda Kommunistik partiya Markaziy Qoʻmitasining aʼzosi boʻlgan.
Federatsiya Kengashida[tahrir | manbasini tahrirlash]
2014-yil 22-sentabrda unga Primorsk oʻlkasi davlat hokimiyati ijroiya organidan Federatsiya Kengashi aʼzosi vakolatlari berildi. Federatsiya Kengashining reglament va parlament faoliyatini tashkil etish qoʻmitasi raisining birinchi oʻrinbosari.
2018-yil 21-dekabrda gubernator Oleg Kojemyako qarori bilan u yana Primorye senatori etib tayinlangan[4].
Ijtimoiy-siyosiy qarashlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
2012-yil oxirida u Rossiya yetim bolalarini AQSh fuqarolari tomonidan asrab olinishini taqiqlashni yoqlab, oʻz pozitsiyasini asrab olingan bolalarning baʼzilari „qiynoqqa solinadi, organlar transplantatsiyasi yoki jinsiy lazzatlanish uchun ishlatiladi“ oqladi. Bu sabablarning eng kattasi AQShda „ehtimol hatto Rossiya uchun urushga jalb qilinadi“[5].
Mukofotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- "Shon-sharaf" ordeni (2013-yil 21-dekabr) – faol qonunchilik faoliyati, qonun ustuvorligini mustahkamlash, fuqarolarning huquq va manfaatlarini himoya qilishdagi xizmatlari hamda koʻp yillik vijdonli mehnati uchun[6]
- "Moskvaning 850 yilligi xotirasiga" medali (1997)
- „Umumrossiya aholi roʻyxatini oʻtkazishdagi xizmatlari uchun“ medali (2002)
- „Rossiyada Davlat Dumasi tashkil etilganiga 100 yil“ esdalik yubiley medali (2006-yil)
- Davlat Dumasining „Parlamentarizmni rivojlantirishdagi xizmatlari uchun“ koʻkrak nishoni
- Davlat Dumasining Faxriy diplomi
- Federatsiya Kengashining Faxriy yorligʻi
Oilasi va mashgʻulotlari[tahrir | manbasini tahrirlash]
Turmushga chiqqan. Oʻgʻil Yaroslav – huquqshunos, Moskva davlat universitetining yuridik fakultetini tamomlagan. Rasm chizishga qiziqadi.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ „Official Journal of the European Union“. 2022-yil 31-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 11-aprel.
- ↑ 2,0 2,1 Efir Radio Svoboda, „Litsom k litsu. Svetlana Goryacheva“ ot 22.10.2000
- ↑ „Воронин Ю. М. Стреноженная Россия“. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2008-yil 7-oktyabr.
- ↑ „Сенатором от Приморья вновь назначена Светлана Горячева“ (ru). Интерфакс (2018-yil 21-dekabr). 2018-yil 21-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 21-dekabr.
- ↑ „Госдума пресекла отправку из России «пушечного мяса» для будущих войн“. НТВ (2012-yil 21-dekabr). 2016-yil 3-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 26-dekabr.
- ↑ %20№%20929 Ukaz Prezidenta Rossiyskoy Federatsii ot 21 dekabrya 2013 g. № 929 „O nagrajdenii gosudarstvennimi nagradami Rossiyskoy Federatsii“
Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Federatsiya Kengashi veb-saytidagi rasmiy sahifa
- Rasmiy sayti
- Goryacheva, Svetlana – maqola
- FROM. Goryachev. Biografiya
