Nozima Sulton
| Nozima Sulton | |
|---|---|
 | |
| Tugʻilishi |
1866-yil 25-fevral Istanbul |
| Vafoti |
1947-yil Juniya |
| Dafn etilgan joy |
Sulaymoniya takyasining qabristoni, Damashq, Suriya |
| Turmush oʻrtogʻi | Ali Xolid Posho |
| Uy | Dolmabahche saroyi |
| Sulola | Usmonli |
| Otasi | Sulton Abdulaziz II |
| Onasi | Hayranidil Hanimefendi |
| Dini | Islom |
Nozima Sulton (usmonli turkcha: ناظمه سلطان; turkcha: Nazime Sultan; 1866-yil 25-fevral, Istanbul — 1947, Juniya) — Usmonli sultoni Abdulazizning qizi.
Yoshligi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Nozima Sulton 1866-yil 25-fevralda Dolmabahche saroyida tugʻilgan. Otasi Sulton Abdulaziz, onasi Hayranidil Hanimefendi. U otasining uchinchi qizi va onasining birinchi farzandi edi. Soʻnggi xalifa Abdulmajid IIning opasi boʻlgan. Mahmud II va Pertevniyal Sultonning nabirasi.[1]
Uning otasi Sulton Abdulaziz 1876-yil 30-mayda posholari tomonidan taxtdan tushirilgan va jiyani Murod V sulton boʻlgan.[2] Ertasi kuni uni Feriye saroyiga oʻtkazishdi. Onasi va Abdulazizning mahallasidagi boshqa ayollar Dolmabahche saroyini tark etishni istamadi. Shunday qilib, ularni birgalikda Feriye saroyiga joʻnatishdi. Bu jarayonda ular boshdan-oyoq tintuv qilinib, ulardan barcha qimmatli narsalar tortib olindi. 1876-yil 4-iyunda[3] Sulton Abdulaziz sirli tarzda vafot etdi.
Oʻn yoshli qizcha Nozima Sulton onasi va sakkiz yoshli ukasi bilan Feriye saroyida yashashni davom ettirdi.[4]
Nikohi
[tahrir | manbasini tahrirlash]1889-yilda Sulton Abdulhamid II Soliha Sultonning ikki opasi, malika Soliha Sulton va Esma Sulton, oʻz qizi Zekiye Sulton bilan mahrini va nikohini tuzdi. U 1889-yil 20-aprelda Yulduz saroyida Ibrohim Dervish poshoning oʻgʻli Ali Xolid poshoga turmushga chiqdi.[1] Uning farzandlari yoʻq edi.
Er-xotinga Nozima Sulton saroyi sifatida tanilgan Kurucheshmeda qarorgoh sifatida saroy qilib berildi.[5] Bu yerda diniy musiqa ijrochilari ham bor edi.[6]
Surgundaligi
[tahrir | manbasini tahrirlash]1924-yilda imperator oilasi surgun qilingandan soʻng, Nozima va uning eri Juniya Livanga joylashdilar.[1] Bu yerda ikkovi bog‘ bilan o‘ralgan katta qasrda yashashardi.[7]
Durrushehvar Sulton Haydarobodning toʻngʻich oʻgʻli va vorisi shahzoda Aʼzam Jahga turmushga chiqqanida, Asif Jah VII 1932-yilda Nozima Sulton unga olmos tojini sovgʻa qildi. Neslishah Sulton Misrning soʻnggi Xedivi Abbos Hilmi Poshoning oʻgʻli shahzoda Muhammad Abdel Moneymga turmushga chiqqanida, u uchta olmos bilan bezatilgan chiroyli bilaguzukni hadya qildi.[7]
Neslishoh Sultonning so‘zlariga ko‘ra, u past bo‘yli, uncha chiroyli boʻlmagan, lablari otasinikidek katta, ammo juda taʼsirchan qiz boʻlgan.[7]
Oʻlimi
[tahrir | manbasini tahrirlash]
Nozima 1947-yili sakson bir yoshida Abdulazizning tirik qolgan so‘nggi farzandi Livanning Juniya shahrida vafot etdi. U Mehmed VI va Usmonli sulolasining boshqa vakillari dafn etilgan Sulaymoniya takyasining qabristoniga dafn etilgan. Eri bir yil yashab, 1948-yilda Saudiya Arabistonining Makka shahrida vafot etgan.[1]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Şecere İmparatorluk Osmanlı Ailesi 2005, 2005 — 21-bet.
- ↑ Türkiye: Modern Bir Tarih, Revize Sürüm. IBTauris, 15 Ekim 2004 — 73-bet. ISBN 978-1-850-43399-6.
- ↑ Osmanlı İmparatorluğu'nda Reform, 1856-1876. Princeton University Press, 8 Aralık 2015 — 341-bet. ISBN 978-1-400-87876-5.
- ↑ Abdülmecid Efendi, Osmanlı prensi ve ressam. YKY, 2004 — 24-bet. ISBN 978-9-750-80883-8.
- ↑ İstanbul 1900: Art-nouveau Mimarlık ve İç Mekan. Random House Incorporated, 1 Ocak 1996 — 88-bet. ISBN 978-0-847-81989-8.
- ↑ Osmanlı Hanımefendi: 1718'den 1918'e Bir Sosyal Tarih. Greenwood Yayın Grubu, 1986 — 158-bet. ISBN 978-0-313-24811-5.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Neslishah: Son Osmanlı Prensesi. Oxford University Press, 2017 — 176-bet. ISBN 978-9- 774-16837-6.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Padişahların kadınları ve kızları. Ankara: Oğlak Yayınları, 2011.
- Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayınları, 2008. 978-9-753-29623-6.
- The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press, 2010. 978-0-292-78335-5.