Mercedes-Benz W110
| Mercedes-Benz W110 | |
|---|---|
 Mercedes-Benz W110 | |
| Asosiy maʼlumotlar | |
| Ishlab chiqaruvchi | Mercedes-Benz |
| Model yili | 1961–1968 |
| Avvalgi modeli | Mercedes-Benz W120/Mercedes-Benz W121 |
| Keyingi modeli | Mercedes-Benz W114/W115 |
| Zavod(lar) |
 Sindelfingen, GFR |
| Tasnifi | |
| Sinfi | biznes-klass |
| Segment | E-segment |
| Kuch moslamalari | |
| Dvigateli | M121 |
| Transmissiyasi |
4-MUQ 4-AVUQ |
| Quvvati | 59 kVt (80 ot. k.), 5000 ay/min |
| Tezlanishi | 17,7 |
| Yuqori tezligi | 146 |
| Oʻlchamlari | |
| Uzunligi | 4680-5330 mm |
| Kengligi | 1770 mm |
| Balandligi | 1440 mm |
| Vazni | 1250-1335 kg |
| Eksteryer | |
| Oʻrindiqlar soni | 5 |
| Eshiklar soni | 4 |
| Boshqa maʼlumotlar | |
| Aloqador avtomobillar |
BMW Neue Klasse DKW F102 |
Mercedes-Benz W110 „Fintail“ — nemis avtomobil ishlab chiqaruvchisi Mercedes-Benz kompaniyasining oʻrta oʻlchamli yengil avtomobillari seriyasidir. Mercedes-Benz W120 model „ponton seriya“ oʻrniga keldi. Avtomobil ishlab chiqarish 1961-yil aprel oyida boshlanib, 1968-yilda tugadi[1]. Avtomobilni maxsus kuzov shakli evaziga "Suzgichlar" (nemischa: Heckflosse) nomini olgan[2]. Dastlabki modellar qatori ikkita versiyadan iborat edi: 190c (1,9 litrli benzinli dvigatel M121) va 190Dc (toʻrt silindrli dizel dvigateli)[3].
1965-yilda seriya yangilandi: modellar 200 va Diesel 200D deb nomlandi. Shu bilan birga, 230 ning olti silindrli versiyasi qoʻshildi (Mercedes-Benz 220 ning vorisi). Mercedes-Benz W115 220 va 220D modellari kelishidan oldin ishlab chiqarish yana uch yil davom etdi. „Fintail“ avtomobil seriyasi Mercedes-Benz brendi tarixida birinchi boʻlib haydovchi va yoʻlovchilar xavfsizligini baholash uchun turli xil krash-testlardan oʻtdi.
Tarix[tahrir | manbasini tahrirlash]
Birinchi seriya (1961-1965)[tahrir | manbasini tahrirlash]
| Birinchi Seriya 190c/190Dc | |
|---|---|
 | |
| Asosiy maʼlumotlar | |
| Model yili | 1961–1965 |
| Kuch moslamalari | |
| Dvigateli |
1.9 L M121 I4 2.0 L OM621 Diesel I4 |
| Oʻlchamlari | |
| Vazni | 1,250 kg (2,760 lb) |
1960-yillarga kelib Mercedes-Benz W120 konstruktiv jihatdan eskirgan va kompaniya uni almashtirishga qaror qilgan. 1961-yilda amalga oshirilgan muhandislik va loyihalash ishlari natijasida yangi Mercedes-Benz W110 „Fintail“ (nemischa: Kleine Heckflosse), bu nemischa qanot degan maʼnoni anglatadi. Avvalroq, nemis konserni 1959-ilda Frankfurt avtosalonida yangi avtomobilning prototiplarini allaqachon namoyish etgan edi[4]. Birinchi modellar 1961-yil aprel oyida sotuvga chiqdi. Premyera paytida modellar qatoriga faqat ikkita dvigatel varianti kiritilgan: 80 litr hajmli benzinli karbüratör va ish hajmi 1897 sm 3 va ish hajmi 1988 sm 3 va 55 ot kuchiga ega dizel dvigateli. Modellar mos ravishda 190C va 190Dc deb belgilangan va 190B va 190Db deb nomlanuvchi oldingi ikkita modeldan olingan. „D“ dizel dvigatelini anglatadi, bu texnologiyani Mercedes-Benz ilgari surgan va oʻsha yillardagi avtomobil matbuotida koʻplab masxaralarga qaramay himoya qilgan.
Avtomobil kuzovi W111 seriyasidan olingan, ammo 145 mm ga qisqartirilgan. Old tomondan dumaloq faralar oʻrnatildi, bu old koʻrinishni W120 / W121 ponton modellarini eslatdi. Seriyaning ishlaydigan qismiga gidravlik barabanli tormoz tizimi oʻrnatildi va toʻrt pogʻonali vites qutisi dvigatel quvvatini boshqardi. Avtomobilning suspenziyasida buloqlar va gidravlik amortizatorlar ishlatilgan. Koʻproq tejamkor dvigatellar tufayli 110 seriyali taksi haydovchilari orasida juda mashhur boʻldi. 190Dc ishlab chiqarish 190C ishlab chiqarishdan deyarli 100 000 donaga oshdi.
1962-yildan beri kompaniya avtomatik uzatishni buyurtma qilish uchun taqdim etdi va 1963-yilda tormoz tizimining konfiguratsiyasi sezilarli darajada oʻzgartirildi — u ikki pallali gidravlik aralash tipga aylandi (yaʼni, oldingi disklar va orqa barabanlar bilan).
Mercedes-Benz 190C W110 180c / 180Dc, W120, W121, 190b / 190Db oʻrniga toʻrt silindrli dvigatelli arzon sedanlar qatorini davom ettirdi, „D“ dizel dvigatelini bildiradi.
Ikkinchi seriya (1965-1968)[tahrir | manbasini tahrirlash]
| Ikkinchi seriya 200/200D/230 | |
|---|---|
 Mercedes-Benz 200D (W110) | |
| Asosiy maʼlumotlar | |
| Model yili | 1965—1968 |
| Kuch moslamalari | |
| Dvigateli |
2.0 L M121 I4 2.3 L M180 I6 2.0 L OM621 I4 |
1965-yilda restylingdan soʻng avtomobil tanasi uzaytirildi. 4 silindrli benzinli dvigatelning ish hajmi 1897 dan 1988 sm 3 gacha koʻtarildi (silindr diametrini 85 dan 87 mm gacha oshirish orqali) va ikkita karbüratör bilan jihozlangan (190c da faqat bittasi bor edi), buning natijasida quvvat 95 ot kuchiga koʻtarildi. Benzinli dvigatellar qatorida ish hajmi 2306 sm 3 (230 deb ataladi) boʻlgan olti silindrli dvigatel joriy etildi, uning quvvati 105 ot kuchiga teng. (230 S da 120 ot kuchi ishlab chiqargan). Ushbu W110 eng hashamatli W111 liniyasining bir qismi boʻlgan 220B oʻrnini egallaydi. OM621 dizel dvigateli avvalgi uchta oʻrniga beshta krank mili podshipniklarini oʻrnatishdan tashqari oʻzgarishsiz qoldi. Yangilashdan soʻng, tijorat modeli indekslari 200, 230 va 200 D ga oʻzgartirildi. Yangi modellarni ishlab chiqarish 1965-yil iyul oyida Sindelfingen, Germaniyadagi zavodda boshlandi[5].
1966-1967-yillarda Mercedes-Benz W110 vagon korpusida ishlab chiqarilgan. Avtomobil 2,3 litr hajmli dvigatel bilan jihozlangan va Germaniya, Belgiya va Buyuk Britaniya kabi bir qator bozorlarda juda yaxshi savdoga ega edi. Yigʻish ikkita zavodda amalga oshirildi: Daimler-Benz konserni avtomobilni oʻzi yigʻdi va Belgiyaning IMA Malines kompaniyasi tayyor mashinaning yangi orqa qismini payvandladi[6]. 1973-yil holatiga koʻra, 78 568 stansiya vagonlari yigʻilgan.
.jpg)
110 seriyali avtomobillar bir nechta korpus modifikatsiyalarida ishlab chiqarilgan: 5 oʻrinli 4 eshikli sedan, 7 oʻrinli 4 eshikli sedan (Binz -dan modifikatsiya) va 5 eshikli vagon.
W111 ning stilistik shaxsiyatini 6 silindrli dvigatel bilan birlashtirish (eng nufuzli versiyada) ikkinchi (qayta tiklangan) versiyaning muvaffaqiyatiga hissa qoʻshdi. Ammo oldingi W110 modeliga oʻxshashlik hali ham saqlanib qoldi va shuning uchun biroz vaqt oʻtgach, nufuzli W111 va W112 modellarining vakillari yangi, katta va hashamatli modelga almashtirildi.
1968-yil yanvar oyida W110 oʻz oʻrnini 220 va 220D seriyali zamonaviyroq Mercedes-Benz W114/W115 korpusiga berdi.
Tavsif[tahrir | manbasini tahrirlash]
Tashqi koʻrinish[tahrir | manbasini tahrirlash]
.jpg)
Avtomobil tanasi W111 seriyasidan olingan, ammo 145 mm ga qisqartirilgan. Old tomondan dumaloq faralar oʻrnatildi, bu old koʻrinishni W120 / W121 ponton modellarini eslatdi. Korpusning orqa qismi, shuningdek, bagaj xonasining hajmi W111 220b bilan bir xil edi. 190 ning gʻildirak kamarlari 220 gʻildiraklari bilan bir xil gʻildiraklar va qalpoqlarga ega boʻlib, toʻrtta teshikli va korpus rangiga boʻyalgan. Agar mashina ikki rangga boʻyalgan boʻlsa, u holda qopqoqlarning rangi, qoida tariqasida, tananing yuqori qismining rangiga qarab tanlangan. Soʻrov boʻyicha, avtomobil toʻgʻridan-toʻgʻri faralar ostida joylashgan qoʻshimcha tuman chiroqlari bilan jihozlanishi mumkin.
1965-yilda restylingdan soʻng avtomobilning koʻrinishi biroz oʻzgardi. Old yoʻnalish koʻrsatkichlari oldingi qanotlarning yuqori qismidan faralar darajasiga koʻchirildi. Kuzovning orqa qismida orqa chiroqlar yangilandi, ular kattalashtirildi va kvadrat shaklga ega boʻldi. Kompaniya, shuningdek, xrom qoplamani qayta koʻrib chiqdi, shu jumladan uni qanotlarning orqa chetidan olib tashladi. Barcha modellar C ustunlarida (W111 modeli bilan bir xil) xrom qoplamali maxsus havo rozetkalari bilan jihozlangan. Tumanga qarshi lampalar yanada yumaloq shaklga ega boʻldi.
Ichki koʻrinish[tahrir | manbasini tahrirlash]
Avtomobilning ichki tuzilishi va oʻlchamlari ham W111 220b bilan bir xil edi, ammo kamroq variantlarni taklif qildi. Masalan, mashinada orqa oʻrindiqlar mustahkamlangan va panelli asbob bakelit qoplamasidan qilingan, W111da esa yogʻoch ishlatilgan. Tanlash uchun bir nechta qoplama variantlari mavjud. Buyurtma berishda kompaniya avtomobilni markaziy tutqich bilan jihozlashi mumkin edi.
1965-yilda restyling avtomobilning ichki qismiga baʼzi oʻzgarishlar kiritdi. Seriyadagi barcha modellar yonboshlab turadigan old oʻrindiqlar bilan jihozlangan (ilgari 190C va 190Dc uchun variant sifatida mavjud edi), 230 esa standart sifatida orqa oʻrindiqda markaziy tutqich bilan jihozlangan.
1967-yilning ikkinchi yarmida ichki eshik tutqichlari va vites oʻzgartirish tugmasi qayta ishlangan. Ularning yangi dizayni W108/114/115 seriyasidan olingan.
Tarkib[tahrir | manbasini tahrirlash]
1961-1965-yillar[tahrir | manbasini tahrirlash]
| Raqam | Ishlab chiqarish yillari | Model | Dvigatellar |
|---|---|---|---|
| W110.010 | 1961-1965-yillar | 190c | 1,9 L M121 I4 |
| W110.110 | 1961-1965-yillar | 190 DC | 1,9 L OM621 dizel I4 |
1965-1968-yillar[tahrir | manbasini tahrirlash]
| Raqam | Ishlab chiqarish yillari | Model | Dvigatel |
|---|---|---|---|
| W110.010 | 1965-1968-yillar | 200 | 2,0 L M121 I4 |
| W110.011 | 1965-1968-yillar | 230 | 2,3 L M180 I6 |
| W110.110 | 1965-1968-yillar | 200D | 2,0 L OM621 dizel I4 |
Shassi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Transmissiya[tahrir | manbasini tahrirlash]
Standart sifatida avtomobil toʻliq sinxronlashtirilgan toʻrt pogʻonali mexanik uzatmalar qutisi bilan jihozlangan. Soʻrov boʻyicha barcha modellar uchun gidravlik debriyajli toʻrt pogʻonali avtomat uzatmalar qutisi ham mavjud edi, bu oʻz davri uchun juda gʻayrioddiy edi (boshqa ishlab chiqaruvchilarning avtomobillari asosan uch bosqichli avtomat uzatmalar bilan jihozlangan). Model transmissiyasining xususiyatlaridan biri ikkita moy nasosidan foydalanish edi: dvigatel tomonidagi anʼanaviy nasosdan tashqari, orqa gʻildirak haydovchisiga ikkinchi nasos oʻrnatildi. Oʻsha paytda moment konvertori mavjud emas edi va kompaniya tomonidan faqat 1973-yilda oʻrnatila boshlandi. Avtomatik transmissiya bilan birlashtirilgan dizel quvvat blokining xarakteristikalari juda oddiy edi.
Ishlab chiqarish[tahrir | manbasini tahrirlash]
Avtomobil ishlab chiqarish Germaniyaning Sindelfingen shahridagi zavodda amalga oshirildi. Korpuslarni modernizatsiya qilish Belgiyadan kelgan kompaniya tomonidan amalga oshirildi. Hammasi boʻlib, ishlab chiqarish davrida Daimler-Benz 628 282 Mercedes-Benz W110 dona ishlab chiqargan.
110 seriyali Mercedes-Benz avtomobillarining ishlab chiqarish statistikasi quyidagicha:
| Model | Sotilgan birliklar soni[5] |
|---|---|
| 190 c | 130 554 |
| 190 DC | 225 645 |
| 200 | 70 207 |
| 200D | 161 618 |
| 230 | 40 258 |
[tahrir | manbasini tahrirlash]
Berlin taksi haydovchisi nemischa: Ralf Werner VernerRalf Verner uzoq vaqt davomida oʻz mijozlarini 1964-yilda yigʻilgan yengil fil suyagi W110 (model 190 Dc)da haydab kelgan[7]. Bu mashina Berlindagi eng qadimgi taksi hisoblanadi. Atrof-muhit zonasi emissiyasini tartibga solish toʻgʻrisidagi yangi qonunning bir qismi sifatida unga va boshqa kompaniyalarga 2008-yil yanvar oyidan boshlab avtomobildan foydalanish taqiqlangan. Bundan tashqari, Ralf transport vositasidan tijorat maqsadlarida foydalangani uchun tarixiy transport vositalariga maxsus ruxsatnoma olishdan bosh tortdi.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Michael Jordan. „Driving Mercedes-Benz’ Midsize Classics“ (en). Журнал Automobile (2016-yil 23-noyabr). 2017-yil 26-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 26-yanvar.
- ↑ Ciprian Florea. „2017 Mercedes-Benz E-Class: Mercedes E-Class History“ (en). Top Speed (2016-yil 17-iyun). 2017-yil 26-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 26-yanvar.
- ↑ Werner Oswald. Deutsche Autos 1945 - 1990: Audi, BMW, Mercedes, Porsche und andere. Motorbuch-Verlag, 2001 — 535 bet. ISBN 9783613021310.
- ↑ Brian Long. Mercedes-Benz SLK: – R170 series 1996-2004. Veloce Publishing Ltd, 2014 — 22 bet. ISBN 9781845846510.
- ↑ 5,0 5,1 Werner Oswald. Deutsche Autos 1945 - 1990: Audi, BMW, Mercedes, Porsche und andere. Motorbuch-Verlag, 2001 — 39 bet. ISBN 9783613021310.
- ↑ {{{заглавие}}}.
- ↑ „Er (74) fährt Berlins ältestes Taxi (47)“ (de). Газета B.Z. (2012-yil 1-fevral). 2017-yil 26-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 26-yanvar.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Werner Oswald. Deutsche Autos 1945 - 1990: Audi, BMW, Mercedes, Porsche und andere. Motorbuch-Verlag, 2001. ISBN 9783613021310.
- Brian Long. Mercedes-Benz 'Fintail' Models: The W110, W111 and W112 Series. Crowood, 2014. ISBN 9781847976048.