Melanfiy

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Melanfiy (qadimgi yunoncha: Μελάνθιος), Doliyning oʻgʻli — Gomerning „Odisseya“ asaridagi kichik qahramon[1][2]. Odisseyaning quli, echkiboqar[3]; egasiga sodiq qolgan boshqa choʻponlardan (Evmeya va Filetiy) farqli oʻlaroq, u tilanchi shaklida boʻlganida Odisseyni haqorat qilgan. Keyinchalik u tomonidan oʻldirilgan[4]. Qoʻlga olingan, bogʻlangan va shiftga osib qoʻyilgan[5], keyin boʻlaklarga boʻlinib, itlarga yedirilgan[6] (bu epizod Feokrit[7] tomonidan eslatib oʻtilgan). Gigin xato tarzda uni daʼvogarlardan biri deb ataydi[8].

Mifologiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Melanfiy podaning eng yaxshi echkilarini Penelopa[9] daʼvochilari uchun ziyofatga yetkazib beradi. U sovchilarga sharob quyib, ularga dasturxon atrofida xizmat qiladi[10] va ularning buyrugʻi bilan zalda olov yoqadi[11]. Ularning koʻplari, aftidan, unga ijobiy munosabatda boʻlishadi: matnda Yevrimaxga „boshqalarga koʻra gʻayratliroq boʻlgan“ va unga daʼvogarlar bilan bir zalda ovqatlanishga ruxsat berilganligi aytiladi[12].

Odissey, tilanchi qiyofasida va Yevmey hamrohligida, shaharga ketayotganda, nimfalarga bagʻishlangan buloqdaMelanfiy bilan uchrashadi. Melanfiy Odisseyni masxara qiladi va uning soniga tepadi, lekin u aslida xoʻjayinini haqorat qilayotganini bilmaydi; Odissey unga hujum qilmoqchi boʻladi, lekin oʻzini ushlab turadi[13]. Keyinchalik, Odissey daʼvogarlar oldida paydo boʻlganda, Melanfiy notanish odam haqida hech narsa bilmasligini va uni olib kelgani uchun faqat Yevmey mas’ul ekanligini daʼvo qiladi. Uning nutqi daʼvogarlar Yevmeyga tanbeh berishiga olib keladi[14].

Daʼvogarlar bilan jangning boshida Melanfiy qurol-yarogʻ xonasidan qurol va zirh oʻgʻirlab ularni daʼvogarlarga olib keladi. Yevmey va Filetiy uni oʻsha yerda ushlaydi. Odisseyning buyrugʻiga koʻra, ular xoinni bogʻlab, qoʻllari bilan raflarga osib qoʻyishadi, shundan soʻng Yevmey uni masxara qiladi[15]. Jangda gʻalaba qozongandan soʻng, Telemax (Odisseyning oʻgʻli), Yevmey va Filofey eʼtiborlarini Melanfiyga qaratishlaridan oldin oʻn ikkita bevafo qul qizni (shu jumladan, ehtimol, ilgari xiyonatkor sifatida tavsiflangan Melanfiyning singlisi Melanfoni ham) osib oʻldirishadi. Uni ichki hovliga olib borib, burni va quloqlarini kesib, jinsiy aʼzolarini qilich bilan kesib, itlarga berishadi, keyin toʻrtga boʻlishadi[16].

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Mifi narodov mira. M., 1991—1992. V 2 t. T. 2. S. 134.
  2. Lyubker F. Realniy slovar klassicheskix drevnostey. M., 2001. V 3 t. T. 2. S. 371.
  3. Gomer. Odisseya. XVII, 212.
  4. Псевдо-Аполлодор. Mifologicheskaya biblioteka E VII, 32—33.
  5. Gomer. Odisseya. XXII, 182—193.
  6. Gomer. Odisseya. XXII, 474—477.
  7. Feokrit. Idillii. V, 150.
  8. Gigin. Mifi. 126.
  9. Gomer. Odisseya. XX, 174.
  10. Gomer. Odisseya. XX, 226.
  11. Gomer. Odisseya. XXI, 163.
  12. Gomer. Odisseya. XVII, 257.
  13. Gomer. Odisseya. XVII, 212 sl.
  14. Gomer. Odisseya. XVII, 370—375.
  15. Gomer. Odisseya. XXII, 135—203.
  16. Gomer. Odisseya. XXII, 458—488