Maks Lurie
| Maks Izrailovich Lurie | |
|---|---|
| Tavalludi |
13-fevral 1957-yil |
| Fuqaroligi |
 SSSR |
| Taʼlimi | Oʻzbekiston Milliy universiteti |
| Kasbi | Jurnalist, Muharrir |
| Mukofotlari |
 |
Maks Izrailovich Lurie (1957-yil 13-fevralda tugʻilgan, Fargʻona viloyati, Oʻzbekiston) — Oʻzbekistonda tugʻilgan isroillik jurnalist, muharrir[1].
Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]
Maks Luri 1957-yilda Qoʻqon shahrida tugʻilgan.
Otasi — Isroil Bentsionovich Lurie, (1923—2003), taniqli jurnalist, frontchi, Odessa shahrida tugʻilgan.
Onasi — Klara Maksovna Luri (Belkina), iqtisodchi, Minsk shahrida tugʻilgan (1926—2018).
1979-yilda Toshkent Davlat universitetining jurnalistika fakultetini imtiyozli diplom bilan tamomlagan.
1979—1989-yillarda. „Farg‘ona haqiqati“ gazetasining xodimi bo‘lgan. SSSR Jurnalistlar uyushmasi mukofoti laureati.
1989-yilda Farg‘ona voqealarini yoritishda ko‘rsatgan jasorati va professionalligi uchun IIV Ichki qo‘shinlarining I va II darajali ordenlari bilan taqdirlangan, „Jasorat uchun“ medali bilan ham taqdirlangan. Bu voqealar ortidan u Pyotr Studenikin bilan hamkorlikda „Yonish va qayg‘u hidi: Farg‘ona, tashvishli iyun 1989“ (M.: Kniga, 1990) kitobini nashr etdi.
1990-yilda Isroilga qaytarildi. Kfar Saba shahrida yashaydi. Uylangan, toʻrt farzandning otasi.
1990-yildan 1992-yilgacha „Hadashot“ gazetasining rus tilidagi nashri bosh muharriri edi.
1992-yilda „Vremya“ gazetasining mas’ul kotibi boʻldi.
1993-yilda u Eduard Kuznetsov boshchiligidagi „Vesti“ gazetasi xodimlariga qabul qilindi. U kundalik sonning muharriri, „Avto“, „Vesti ha-Sharon“ jurnallari, „Erkaklar oʻyinlari“ jurnallarining birinchi muharriri, „Oyna“ ilovasida mualliflik ruknini boshqargan. Oxirgi ish lavozimi bosh muharrir edi.
2000-yilda Eduard Kuznetsov va uning jamoasi bilan birgalikda u „Vesti“ni tark etib, MIG-news nashrida ishlay boshladi.
2003—2004-yillarda „Novosti Nedeli“ gazetasining bosh muharriri boʻlgan, u erdan RTVi telekanaliga oʻtgan.
2005-yildan beri Anton Nosikning taklifiga binoan u Cursorinfo.co.il saytiga koʻchib oʻtdi va keyinchalik u boshqargan.
2016-yilda u Vesti gazetasiga qaytib keldi va u yerda Vesty.co.il (Wayback Machine saytida 2019-10-15 sanasida arxivlangan) onlayn-nashrini yaratish va ishga tushirishda ishtirok etdi, hozirda u yerda ishlaydi. Bugungi kunda Ukraina voqealari haqida bir necha maqolalari bilan ham mashxur[2][3].
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ „Лурье, Макс Израилович“. 2023-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2023-yil 12-iyun.
- ↑ „Biz rusmiz, lekin ahmoq emasmiz“. 2023-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2023-yil 12-iyun.
- ↑ [https://www.inn.co.il/news/548763 „Ukrainadan immigratsiya ortida turgan qahramonlar Janglardan qochgan yahudiylarga yordam beradigan yahudiy“]. 2023-yil 12-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2023-yil 12-iyun.