CCL1

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Chemokin (CC motif) ligand 1 (CCL1) odamlarda kichik induktiv sitokin A1 va I-309 sifatida ham tanilgan. CCL1 kichik glikoprotein boʻlib, CC chemokin oilasiga tegishli.

Genomika[tahrir | manbasini tahrirlash]

CCL1 odamlarda 17q11.2-q12 xromosomasida toʻplangan bir nechta kimyokin genlaridan biri boʻlgan CCL1 geni tomonidan kodlangan[1]. Ikkilamchi stimulyatsiya qilinganda maxsus faollashtirilgan T hujayralari tomonidan ifodalanadi[2]. Sichqonchaning gomologik geni Tca-3 deb ataladi.

Kashfiyoti[tahrir | manbasini tahrirlash]

CCL, T hujayralari tomonidan ifodalangan genlarni qidirish paytida molekulyar klonlash orqali aniqlangan birinchi inson CCL kimokinidir[3].

Funksiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

CCL1 molekulyar ogʻirligi taxminan 15-16 kDa boʻlgan kichik glikoproteindir[4]. CCL1 faollashtirilgan monositlar / makrofaglar, T limfotsitlar va endotelial hujayralar tomonidan chiqariladi[5]. CCL1 kimyokin retseptorlari CCR8 bilan bogʻlanadi va Ca2 + oqimini, kemotaksisni keltirib chiqaradi va apoptozni tartibga soladi[6]. CCR8 konstitutsiyaviy ravishda monositlarda / makrofaglarda, Th2 va tartibga soluvchi T limfotsitlarda ifodalanadi[1][7][8]. Shunday qilib, CCL1 asosan monotsitlar / makrofaglar, T limfotsitlar, ayniqsa Th2 -differentsiallangan T hujayralari va in vitro T tartibga soluvchi hujayralar toʻplamining yalligʻlanish joyiga kemoatrakant sifatida ishlaydi. Bundan tashqari, NK hujayralarini, olgunlaşmamış B hujayralarini jalb qilishi mumkin, lekin neytrofillarni jalb qilmaydi[2].

CCL1 monotsitlarda sitoplazmatik erkin kaltsiy kontsentratsiyasining vaqtincha oʻsishini ragʻbatlantiradi, ammo boshqa turdagi hujayralarda emas[2]. Bundan tashqari, CCL1 RAS/MAPK yoʻli orqali timus hujayra chiziqlaridagi apoptozni inhibe qiladi, ammo kultivatorli sichqon timik lenfoma hujayralarida deksametazon tomonidan qoʻzgʻatilgan apoptozni oldini oladi[6][9][10].

Klinik ahamiyati[tahrir | manbasini tahrirlash]

CCL1 leykotsitlarni jalb qilish orqali yalligʻlanish jarayonlarida ishtirok etadi va angiogenez va boshqa virusli va oʻsma jarayonlarida hal qiluvchi rol oʻynashi mumkin[11][12][13]. Misol uchun, CCL1 transkripsiyasi T hujayra immunoglobulinini ifodalovchi birlamchi inson CD4 T hujayralarida va musin domenini (TIM-3) oʻz ichiga olgan protein 3da koʻpaydi va CD4 + TIM-3 ni ifodalovchi T hujayralarida differentsial transkripsiyalangan gen sifatida aniqlandi. oʻsimtaga qarshi immunitetni tartibga solishdagi roli[7]. CCL1, shuningdek, ATL hujayralarida haddan tashqari ifodalanadi va in vivo jonli oʻsishi va leykemiya hujayralarining omon qolishi uchun CCR8 boʻylab avtokrin antiapoptotik pastadirga vositachilik qiladi. Ushbu faktlar tufayli CCL1 ning disregulyatsiyasi bir nechta kasalliklarning patogeneziga olib kelishi mumkin. CCL1 genidagi baʼzi bir nukleotid polimorfizmlari (SNP) surunkali obstruktiv oʻpka kasalligining (KOAH) kuchayishi bilan bogʻliq[14].

CCL1 turli CNS funksiyalarida rol oʻynaydi va baʼzi neyroinflamatuar kasalliklar bilan bogʻliq boʻlishi mumkin. CCL2, CCL3 va CCL4 kabi boshqa kimyokinlarga qoʻshimcha ravishda, CCL1 ning mavjudligi miya xoʻppozlarining rivojlanishida xabar qilingan, bu, ehtimol, limfotsitlar va monotsitlar oqimiga olib keladi va shuning uchun adaptiv immunitet reaktsiyasiga olib keladi[15].

CCL1 CCR8 retseptorlari bilan bogʻlanganligi sababli, baʼzi kasalliklar ushbu retseptorning disregulyatsiyasi va disfunktsiyasi tufayli yuzaga kelishi mumkin. Misol uchun, CCL1 va CCR8 mRNK ifodasi eksperimental otoimmun ensefalomielit (EAE) boʻlgan sichqonlarning markaziy asab tizimida aniqlangan[16]. Shu bilan birga, CCR8 retseptorlari MS lezyonlarida fagotsitar makrofaglar va faollashtirilgan mikrogliya bilan bogʻliqligi va demyelinatsiya qiluvchi faollik bilan bevosita bogʻliqligi koʻrsatilgan[17]. CCR8 retseptorlari OIV-1 ning tropik, dual-tropik va makrofag tropiklarining turli shtammlari uchun asosiy retseptor boʻlib xizmat qilishi mumkin. Shunday qilib, CCl1, shuningdek, OIV-1 konverti va virusli infektsiya vositachiligida hujayralar va hujayralar sintezining mumkin boʻlgan kuchli inhibitori sifatida oʻrganilgan[18].

CCR8 retseptorlarining disregulyatsiyasi natijasida yuzaga kelishi mumkin boʻlgan patologiyalar tufayli, baʼzi tadqiqotlar ushbu retseptorni inhibe qilish imkoniyatlariga qaratilgan. CCL1 ning apoptotik faolligini bostirish uchun CCL1 ning C-terminalidan uchta aminokislotalarni olib tashlash CCR8 ulanishini kamaytiradi, lekin CCL1 ni yanada kuchli CCR8 agonistiga aylantiradi, bu esa hujayra ichidagi kaltsiyning chiqishi va antiapoptotik faollikning oshishiga olib keladi[19].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. ↑ 1,0 1,1 „Chemokines“. Blood. 90-jild, № 3. August 1997. 909–28-bet. doi:10.1182/blood.V90.3.909. PMID 9242519.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 „The human cytokine I-309 is a monocyte chemoattractant“. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 89-jild, № 7. April 1992. 2950–4-bet. Bibcode:1992PNAS...89.2950M. doi:10.1073/pnas.89.7.2950. PMC 48781. PMID 1557400.
  3. ↑ „Sequence and chromosomal location of the I-309 gene. Relationship to genes encoding a family of inflammatory cytokines“. Journal of Immunology. 145-jild, № 8. October 1990. 2737–44-bet. PMID 2212659.
  4. ↑ „The human cytokine I-309 is a monocyte chemoattractant“. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 89-jild, № 7. April 1992. 2950–4-bet. Bibcode:1992PNAS...89.2950M. doi:10.1073/pnas.89.7.2950. PMC 48781. PMID 1557400.Miller MD, Krangel MS (April 1992). „The human cytokine I-309 is a monocyte chemoattractant“. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 89 (7): 2950-4. Bibcode:1992PNAS…89.2950M. doi:10.1073/pnas.89.7.2950. PMC 48781. PMID 1557400.
  5. ↑ „The expression and regulation of a potential lymphokine gene (TCA3) in CD4 and CD8 T cell clones“. Journal of Immunology. 141-jild, № 5. September 1988. 1563–70-bet. PMID 2457620.
  6. ↑ 6,0 6,1 „Identification of CCR8: a human monocyte and thymus receptor for the CC chemokine I-309“. The Journal of Experimental Medicine. 186-jild, № 1. July 1997. 165–70-bet. doi:10.1084/jem.186.1.165. PMC 2198957. PMID 9207005. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam)
  7. ↑ 7,0 7,1 „CC chemokine receptor 8 in the central nervous system is associated with phagocytic macrophages“. The American Journal of Pathology. 162-jild, № 2. February 2003. 427–38-bet. doi:10.1016/S0002-9440(10)63837-0. PMC 1851139. PMID 12547701. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam)
  8. ↑ „The chemokine receptor CCR8 is preferentially expressed in Th2 but not Th1 cells“. Journal of Immunology. 161-jild, № 2. July 1998. 547–51-bet. PMID 9670926. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam)
  9. ↑ „CCR8-dependent activation of the RAS/MAPK pathway mediates anti-apoptotic activity of I-309/ CCL1 and vMIP-I“. European Journal of Immunology. 33-jild, № 2. February 2003. 494–501-bet. doi:10.1002/immu.200310025. PMID 12645948.
  10. ↑ „I-309/T cell activation gene-3 chemokine protects murine T cell lymphomas against dexamethasone-induced apoptosis“. Journal of Immunology. 157-jild, № 6. September 1996. 2570–6-bet. PMID 8805659.
  11. ↑ „Autocrine stimulation of rhadinovirus-transformed T cells by the chemokine CCL1/I-309“. Oncogene. 23-jild, № 52. November 2004. 8475–85-bet. doi:10.1038/sj.onc.1207903. PMID 15378023.
  12. ↑ „Autocrine antiapoptotic stimulation of cultured adult T-cell leukemia cells by overexpression of the chemokine I-309“. Blood. 98-jild, № 4. August 2001. 1150–9-bet. doi:10.1182/blood.v98.4.1150. PMID 11493464.
  13. ↑ „I-309 binds to and activates endothelial cell functions and acts as an angiogenic molecule in vivo“. Blood. 96-jild, № 13. December 2000. 4039–45-bet. doi:10.1182/blood.V96.13.4039. PMID 11110671. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam)
  14. ↑ „A single nucleotide polymorphism in the CCL1 gene predicts acute exacerbations in chronic obstructive pulmonary disease“. American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine. 174-jild, № 8. October 2006. 875–85-bet. doi:10.1164/rccm.200603-443OC. PMID 16864713. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam)
  15. ↑ „CXC chemokine receptor-2 ligands are required for neutrophil-mediated host defense in experimental brain abscesses“. Journal of Immunology. 166-jild, № 7. April 2001. 4634–43-bet. doi:10.4049/jimmunol.166.7.4634. PMID 11254722.
  16. ↑ „Chemokine expression in murine experimental allergic encephalomyelitis“. Journal of Neuroimmunology. 58-jild, № 2. May 1995. 167–76-bet. doi:10.1016/0165-5728(95)00008-p. PMID 7539012.
  17. ↑ „CC chemokine receptor 8 in the central nervous system is associated with phagocytic macrophages“. The American Journal of Pathology. 162-jild, № 2. February 2003. 427–38-bet. doi:10.1016/S0002-9440(10)63837-0. PMC 1851139. PMID 12547701. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam)Trebst C, Staugaitis SM, Kivisäkk P, Mahad D, Cathcart MK, Tucky B, et al. (February 2003). „CC chemokine receptor 8 in the central nervous system is associated with phagocytic macrophages“. The American Journal of Pathology. 162 (2): 427-38. doi:10.1016/S0002-9440(10)63837-0. PMC 1851139. PMID 12547701.
  18. ↑ „The CC chemokine I-309 inhibits CCR8-dependent infection by diverse HIV-1 strains“. The Journal of Biological Chemistry. 273-jild, № 1. January 1998. 386–91-bet. doi:10.1074/jbc.273.1.386. PMID 9417093. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam)
  19. ↑ „C-terminal clipping of chemokine CCL1/I-309 enhances CCR8-mediated intracellular calcium release and anti-apoptotic activity“. PLOS ONE. 7-jild, № 3. 2012. e34199-bet. Bibcode:2012PLoSO...734199D. doi:10.1371/journal.pone.0034199. PMC 3313992. PMID 22479563. {{cite magazine}}: Invalid |display-authors=6 (yordam) 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=CCL1&oldid=4208098" dan olindi