Boshqirdiston hukumati

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Boshqirdiston hukumati
Bashkurdistan
Boshqirdcha: Башҡорт хөкүмәте
1917-yil 20-dekabr–1919-yil 20-mart
Boshqirdiston hukumati bayrogʻi
Poytaxt Orenburg, Karavansaroy
Hukumat Boshqird harbiy inqilobiy qo`mitasi
• 1917-1919
Yunus Bigbov, Hukumat raisi
Tarix  
• Asos solingan
1917-yil 20-dekabr
• Tugatilgan
1919-yil 20-mart

Boshqirdiston hukumati Boshqirdistonning (Bashqird Respublikasi) oliy ijro etuvchi hokimiyati edi.[1]

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Boshqird hukumati 1917 yil 20-dekabrda III Umumboshqird ta'sis qurultoyida Kichik Qurultoy tomonidan ta'sis etildi. Yunus Bikbov rais etib saylandi.

Boshqird hukumatining ma'muriy muassasalari kanton (tuman) va yurt (volost) kengashlari bo'lib, ularning shakllanishi 1917-yil kuzida boshlandi. Sovet hokimiyatiga nisbatan Boshqird hukumati dastlab kutish pozitsiyasida turdi. Orenburg musulmon harbiy inqilobiy qoʻmitasi qarori asosida 1918-yil 15-fevraldan 16-fevralga oʻtar kechasi Boshqird hukumati va Boshqird Markaziy sho`rosining 7 nafar a’zosi (Ildarxon Mutin, Allabirda Yagfarov, Sagit Mryasov, Axmad-Zaki Validiy, Galiahmet Aitboev, Abdulla Adigamov, Ildsa Adigamov, Iso Salixov) hibsga olindi. Musulmon Harbiy Inqilobiy Qo'mitasining hibsga olish to'g'risidagi qarori Orenburg viloyati inqilobiy qo'mitasi tomonidan yashirincha ma'qullandi. Inqilobiy qo`mita ularning Sovet hukumatiga qarshi qo'shma harakatlari haqida tuhmatlarga ishondi.[2][3] Boshqird hukumati a'zolari hibsga olingandan so'ng, bir guruh boshqird yoshlari, shu jumladan Tulkin yoshlar tashkilotining ba'zi faollari yangi boshqaruv organi - Boshkurdistonning Muvaqqat Inqilobiy Kengashi (Sho`ro) tuzdilar. 1918-yil mart oyida Baymak shahrida bolsheviklar Boshkurdiston hukumatining ikki a'zosi - Gabdulla Idelboev va Gimran Magazovni otib tashladilar.[4] 4-aprel kuni boshqirdlar va kazaklar qoʻshma nazorat chogʻida hibsga olingan hukumat a’zolari ozod qilindi.

Hukumat faoliyatini tiklash imkoniyati Chexoslovakiya korpusining nutqidan so'ng mintaqaning asosiy hududida Sovet hokimiyati tugatilgandan keyin paydo bo'ldi. 1918-yil iyun-iyul oylarida milliy muassasalar joylashgan hududniChelyabinsk chexlari egallab olishdi va u yerda hukumat a'zolari va Kichik qurultoy to`plandi.

1918-yil 12-iyundagi Boshqirdiston hukumati dehqonining nutqiga ko'ra, Boshqird armiyasini nazorat qilish uchun Boshqird harbiy kengashi tuziladi.[5]

Boshqirdiston hukumati va parlamentining qarorgohi Orenburg karvonsaroyida joylashgan edi

Boshqird hukumati mamlakat sharqidagi bolsheviklarga qarshi markazlar - Muvaqqat Sibir hukumati, Butunrossiya ta'sis majlisi a'zolari qo'mitasi, Orenburg kazaklari qismlari va boshqalar bilan aloqa o'rnatdi.

Hukumat rasmiy ravishda Boshqird hukumatining xabarnomasini nashr etdi. Boshqirdlar vakillari Chelyabinsk okrug qurultoyida bir qator okrug tuzilmalarini, xususan, boshqirdlar vakili Hoji-Axmet Ishbulatov ham qo`shilgan yer boshqaruvi idorasini shakllantirishda qatnashdilar.

Avgust oyi boshida muassasa hukumati Orenburg kazak armiyasining bo'linmalari tomonidan ishg'ol qilingan Orenburgga ko'chib o'tdi. Ularning rahbarlari Boshqirdiston avtonomiyasi va davlat mustaqilligi g`oyalariga juda sodiq edi. Iskandar Sultonov, Yunus Bikbov, Axmad-Zaki Validiy boshchiligidagi hukumat delegatsiyasi 1918-yil oktabr oyida Ufada turli siyosiy kuchlarni Direktoriya bayrog'i ostida birlashtirishga harakat qilgan davlat yig'inida ishtirok etdi.

1918-yil 18-noyabrda Aleksandr Kolchak harbiy to'ntarish o`tkazdi va o'zini Rossiyaning Oliy hukmdori va Rossiya Qurolli Kuchlarining Oliy Bosh Qo'mondoni deb e'lon qildi. Admiral Kolchak boshqirdlar muxtoriyatini tan olmadi. Barcha mahalliy hokimiyatlardan o'z-o'zini tugatish to'g'risida e'lon qilish talab qilindi. Ammo Boshqirdiston hukumati 1918-yil 4-noyabrdagi "Muvaqqat Butunrossiya hukumatining barcha mintaqaviy hukumatlarga, Rossiya davlatining barcha fuqarolariga murojaatnomasi" ga bo'ysunishdan bosh tortdi. Ushbu murojaatnoma asosida Boshqird Harbiy Kengashi va Boshqird korpusi shtab-kvartirasining tugatilib, Boshqird polklari qo'mondonligining general-leytenant Aleksandr Dutovga topshirilishi Boshqird hukumatini Rossiya Sotsialistik Federativ Sovet Respublikasi vakillari bilan muzokaralar olib borishga majbur qildi. Sovet hokimiyati bilan Boshqird armiyasini Qizil Armiya tarkibiga o'tkazish bo'yicha muzokaralar boshlanganidan so'ng, 1919-yil 26-yanvarda Temyasovo qishlog'ida Boshqird hukumatini qayta tashkil etildi. Mstislav Kulaev uning yangi raisi etib saylandi, Axmet-Zaki Validiy esa Boshqird armiyasi qo'mondoni etib tayinlandi. Bu hukumat Sovetlar negizida avtonomiya o'rnatishga harakat qildi.

Boshqird hukumati Boshqird Sovet Avtonom Respublikasini tuzish bo'yicha muzokaralar olib borish uchun Boshqird hukumati raisi Mstislav Kulaev, Boshqird hukumati a'zosi Mullayan Halikov va Boshqird armiyasi qo'mondoni Abdrashit Bikbavovdan iborat delegatsiyani Moskvaga yubordi.

1919-yil 16-fevralda hukumat avtonom Boshqird Respublikasi[1] Rossiya Sotsialistik Federativ Sovet Respublikasi tarkibiga kirishini e'lon qildi va Boshqird armiyasi Qizil Armiya tarkibiga o'tkazildi. 1919-yil 22-fevralda Boshqird hukumati Boshqirdiston hududidagi hokimiyatni Boshqird Respublikasining Muvaqqat harbiy inqilobiy qo'mitasiga topshirdi, keyinchalik uning asosida Boshqird harbiy inqilobiy qo'mitasi tuzildi.

1919-yil 20-martda Moskvada “Markaziy Sovet hukumatining Boshqird hukumati bilan Sovet Avtonom Boshqirdistoni toʻgʻrisidagi bitimi” imzolandi va Avtonom Sovet Boshqird Respublikasi tashkil topdi. Sovetlar ushbu hujjatni imzolash orqali 1917-yildan beri mavjud boʻlgan Boshkurdiston milliy-hududiy muxtoriyatini tan oldi[6] Shundan soʻng Boshkurdiston hukumati oʻz faoliyatini yakunladi.

Oq gvardiyachilar tomonida qolib, Aleksandr Kolchakni qo'llab-quvvatlagan xalq vakillari orasida Gabdulla Qurbongaliev va uning o'g'li Muhammed-Gabdulxay Qurbongaliyev yetakchilardan edi. 1919-yil 26-iyulda Chelyabinskda Butunboshqirdlar qurultoyini chaqirish rejalashtirilgan edi. Chelyabinsk jangida Kolchak tarafdorlarining mag'lubiyati va Oq gvardiyachilarning Ural hududidan quvib chiqarilishi Boshqird hukumatini qayta tiklashga bo`lgan urinishlarga chek qo'ydi.

Raislar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Yunus Bikbov (1917-yil dekabr – 1919-yil yanvar);
  • Mstislav Kulaev (1919-yil yanvar - 1919-yil mart).

Matbuot organlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Boshqirdiston hukumatining matbuot organlari “Bashkort Tauysh” va “Bashkortostan Hokumetenen Tele” gazetalari edi.

Hujjatlarning sarlavha sahifalari va Boshqird hukumatining muhrlari namunalari

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 Salavat Kasimov. Bashkir Government (Wayback Machine saytida 2019-05-02 sanasida arxivlangan) // Bashkir Encyclopedia / Editor-in-Chief Marat Ilgamov – Ufa: State Autonomous Institution of Science "Bashkir Encyclopedia", 2015–2019 – ISBN 978-5-88185-306-8
  2. Venir Aznagulov, Zaituna Khamitova. Parliamentarism in Bashkortostan: History and Modernity. Ufa: State Republican Publishing House "Bashkortostan", 2005 — 59 bet. ISBN 5-8258-0203-7. 
  3. Zufar Enikeev, Arsen Enikeev. History of State and Law of Bashkortostan. Ufa: Kitap, 2007 — 231 bet. ISBN 978-5-295-04258-4. 
  4. Baymak Shooting of 1918[sayt ishlamaydi] // Bashkir Encyclopedia / Editor-in-Chief Marat Ilgamov – Ufa: State Autonomous Institution of Science "Bashkir Encyclopedia", 2015–2019 – ISBN 978-5-88185-306-8
  5. Rustam Taymasov. Bashkir Military Council (Wayback Machine saytida 2016-04-09 sanasida arxivlangan) // Bashkir Encyclopedia / Editor-in-Chief Marat Ilgamov – Ufa: State Autonomous Institution of Science "Bashkir Encyclopedia", 2015–2019 – ISBN 978-5-88185-306-8
  6. Zinnatullin, Zakir (2008). „Caravanserai and the 90th Anniversary of the Proclamation of the Republic of Bashkortostan“. Vatandash. № 2. ISSN 1683-3554.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]