Vladimir (Ikim)
| Vladimir | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
1-fevral 1940-yil |
| Mukofotlari |
  |
Metropolit Vladimir (dunyoda Vasiliy Zaxarovich Ikim, 1940-yil 1-fevral, Vărzăreşti Noy qishlogʻi, Bessarabiya) – Rus pravoslav cherkovining nafaqadagi yepiskopi, Omsk va Tavridning sobiq mitropoliti (2011–2023)[1].
Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Mitropolit Vladimir 1940-yil 1-fevral Novo-Varzaresti qishlogʻida dehqon oilasida tavallud topgan. Ona tomonidan bobosi 1939-yilgacha 15 ming gektar yerga ega boʻlib, keyinchalik mulkidan mahrum qilingan. Otasi Ruminiya armiyasida xizmat qilgan va 1945-yilda vafot etgan[2]. Bolaligidan Moldova monastirlariga ziyorat qilgan.
Vladimir 1958-yilda tugʻilgan qishlogʻidagi maktabni tugatgan va Odessa diniy seminariyasiga oʻqishga kirgan[3].
1959-yilda toʻrt nafar seminarist doʻsti bilan birga armiyaga chaqirilgan. Vladimir Tula viloyati, Aleksin shahridagi harbiy qurilish boʻlimida xizmat qilgan. Seminarchilar tayinlangan boʻlimda diniy harbiy xizmatchilar (asosan baptistlar) yigʻilgan edi. Armiyada Vasiliy haydovchi, ekskavatorchi va feldsher boʻlib ishlagan[2].
Vladimir (Ikim) 1963-yilda Odessa diniy seminariyasini tamomlab, Moskva diniy akademiyasiga oʻqishga kirgan.
Toshkent va Markaziy Osiyo mitropoliti[tahrir | manbasini tahrirlash]
Vladimir 1990-yil 20-iyulda yangi patriarx Aleksiy II raisligida boʻlib oʻtgan Muqaddas Sinodning birinchi majlisida Toshkent va Oʻrta Osiyo yepiskopi etib tayinlangan[2].
1990-yil avgust oyida Muqaddas Afon togʻida rus pravoslav cherkovi delegatsiyasini boshqargan.
Yepiskop Vladimirga Moskva Patriarxiyasining O‘zbekiston, Qirg‘iziston, Turkmaniston va Tojikistonni oʻz ichiga olgan eng keng tarqalgan yeparxiyalaridan biri ishonib topshirilgan. Ruhoniylarning yetishmasligi muammosiga duch kelgan. Yeparxiyaning 56 ta cherkovida 35 ta ruhoniy yetishmagan. Shuning uchun, yepiskop Vladimirning birinchi qadamlari biri Toshkentda provaslav maktabining ochilishi boʻlgan.
U 1991-yil 25-fevralda arxiyepiskop darajasiga koʻtarilgan.
1998-yil 9-aprelda Toshkent provaslav bilim yurti seminariyaga[4] aylantirilgan va arxiyepiskop Vladimir uga rektor etib tayinlangan. Shu tariqa Turkiston arxpastlarining mintaqada oʻz diniy seminariyasini yaratish haqidagi koʻp yillik orzusi amalga oshgan.
Vladimir 2002-yil 25-fevralda mitropolit darajasiga koʻtarilgan. „Dialog sivilizatsii“ jahon jamoat forumi tashkiliy qoʻmitasi aʼzosi boʻlgan.
Mitropolit Vladimir gʻamxoʻrligida Toshkentda va Bishkekda shunga oʻxshash Maʼnaviyat va maʼmuriy markaz barpo etilgan, koʻplab yangi cherkovlar qurilgan va monastirlar ochilgan. Yeparxiyaning bosma organlarida „Slovo jizni“ gazetasi (1991) va „Vostok Svishe“ jurnali (2001)[5] tashkil etilgan. 2003-yilga kelib yeparxiyadagi cherkovlar soni 105 taga koʻpaygan, yeparxiya ruhoniylari esa 133 tani tashkil etgan.
2011-yilda Moskvada „Po stopam apostola Fomi“ kitobi nashr etilgan. Vladimir bu kitobda IV asrdan boshlab Markaziy va Oʻrta Osiyodagi nasroniylik tarixining qahramonlik va fojiali bosqichlarini keng yoritib bergan.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ JURNALI zasedaniya Svyaщennogo Sinoda ot 16 aprelya 2016 goda. (Wayback Machine saytida 2023-04-11 sanasida arxivlangan) Patriarxiya.ru.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Mitroxin N., Timofeeva S. Yepiskopi i eparxii Russkoy Pravoslavnoy Tserkvi po sostoyaniyu na 1 oktyabrya 1997 g. – M.: Panorama, 1997. – S. 102.
- ↑ „Владимир, митрополит (Иким Василий Захарович) / Персоналии / Патриархия.ru“ (ru). Патриархия.ru. Qaraldi: 2023-yil 25-noyabr.
- ↑ Jurnali zasedaniya Svyaщennogo Sinoda ot 5—6 oktyabrya 2011 goda (Wayback Machine saytida 2023-05-10 sanasida arxivlangan), Jurnal № 120.
- ↑ „ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 5 мая 2015 года / Официальные документы / Патриархия.ru“. 2016-yil 20-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 10-yanvar.