Vasiliy Golubovskiy

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Vasiliy Stepanovich Golubovskiy
Tavalludi 17-yanvar 1891-yil
Rossiya imperiyasi
Vafoti 11-iyun 1961-yil(1961-06-11)
(70 yoshda)
Rostov-Don SSSR
Qoʻshin turlari Otliq askarlar
Xizmatdagi yillari

1913—1917

1918—1946-yillar
Unvoni General-leytenant

Vasiliy Stepanovich Golubovskiy (1891-yil 17-yanvar (baʼzi malumotlarga koʻra 5-yanvarda), Stavropol viloyati, Novogrigorevskiy tumani, Petrovskoye qishlogʻi, hozirgi Stavropol oʻlkasi, Svetlograd shahrida tugʻilgan — 1961-yil 11-iyun, Rostov-Donu shahrida vafot etgan) — Sovet harbiy qoʻmondoni, General-leytenant unvoniga ega (1940)[1][2].

Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

1981-yil 17-yanvarda (baʼzi malumotlarga koʻra 5-yanvarda) Stavropol viloyati, Novogrigorevskiy tumani Petrovskiy qishlogʻida (hozirgi Svetlograd shahri) tugʻilgan. 1898-yildan Vinodelniy qishlogʻida (hozirgi Ipatovo shahri) yashagan. Uning toʻrt nafar akalari bor edi. Ismlari Stepan, Grigoriy, Ivan va Mixail edi [Комм 1].

Birinchi jahon urushi va fuqarolar urushlari

1913-yilda u Rossiya imperyasi armiyasi safiga chaqirildi, shundan soʻng Birinchi jahon urushi davridagi janglarda qatnashdi. 1917-yilda u katta unter-ofitser unvoni bilan armiyadan demobilizatsiya qilindi. Ular fuqarolar urushida qatnashgan.

1918-yilda 4-Stavropol otliq polki komandiri, keyinroq 1-Stavropol otliq polki komandiri yordamchisi, 1919-yildan esa 1-Stavropol otliq polki komandiri lavozimiga tayinlandi. Xuddi shu yili u tifini davolash uchun gospitalga yuborilgan va kasaligidan forigʻ boʻlgach, 1-otliq qoʻshin tarkibida Janubiy frontda general Anton Denikin qoʻmondonligidagi qoʻshinlarga qarshi janglarda qatnashgan.

1920-yilda Sovet-Polsha urushi paytida harbiy harakatlarda qatnashgan va oʻsha yilning kuzida u 34-otliq polki (6-chi Chongar otliq diviziyasi) komandirining yordamchisi, soʻngra 80-otliq qoʻmondonligi komandiri lavozimiga tayinlangan (14-otliq diviziyasi). Keyinchalik u general P. Wrangel qoʻmondonligi ostida Qrim hududida dushman qoʻshinlariga qarshi janglarda qatnashdi.

Urushlararo vaqt[tahrir | manbasini tahrirlash]

1921-yildan boshlab u 14-otliq diviziyasi (Shimoliy Kavkaz harbiy okrugi) tarkibida xizmat qilishni davom ettirdi, 1 va 2-otliq brigadalari qoʻmondoni boʻlib xizmat qildi. 1925 va 1930-yillarda qoʻmondonlik tarkibida oʻqitish va tayyorlash kurslarini tamomlagan.

1930-yilda Golubovskiy Zakavkaz Markaziy Ijroiya Qoʻmitasi (alohida Kavkaz armiyasi) nomidagi alohida otliq brigadaning komandiri etib tayinlandi va 1931-yilda Frunzedagi Harbiy akademiyaga oʻqishga yuborildi. Shundan soʻng 1933-yil 29-oktyabrda u 8-Turkiston togʻ otliq diviziyasiga qoʻmondon etib tayinlandi. Bu dvizaya tez orada 21-Turkiston togʻ otliq diviziyasiga, soʻngra esa 21-togʻ otliq diviziyasiga aylantirildi.

1939-yil noyabr oyida mehnatkashlar deputatlari Farg‘ona viloyati Kengashiga deputat etib saylandi[3].

1940-yilda u general-leytenant unvonini oldi va 7-iyunda Oʻrta Osiyo harbiy okrugi qoʻshinlari qoʻmondoni otliqlar boʻyicha yordamchisi, 1941-yil boshida esa 39-miltiq qoʻmondoni lavozimiga tayinlandi. korpus, lekin 11-mart kuni u 30-mexanizatsiyalashgan korpus lavozimiga tayinlandi.

Ulugʻ Vatan Urushi[tahrir | manbasini tahrirlash]

1941-yil 19-iyulda Uzoq Sharq fronti qoʻmondoni oʻrinbosari etib tayinlandi.

1943-yil iyun oyidan boshlab u SSSR NPO Xodimlar Bosh boshqarmasi ixtiyorida edi. Oʻsha yilning sentyabr oyida u marshal Georgiy Jukov boshchiligidagi maxsus topshiriqlar boʻyicha general lavozimiga tayinlandi. 20-dekabrda esa Jitomir-Berdichevdagi janglarda qatnashgan 101-oʻqotar korpus qoʻmondoni lavozimiga tayinlandi va Proskurov-Chernivtsi hujum operatsiyalarida, shuningdek, Vinnitsa shahrini ozod qilish janglarida ishtirok etdi.

1944-yil 27-mayda u Lvov-Sandomierz, Visla-oder operatsiyasi, Berlin operatsiyasi va Praga hujumlarida qatnashgan 3-gvardiya armiyasi qoʻmondoni oʻrinbosari lavozimiga tayinlandi.

Urushdan keyingi davr[tahrir | manbasini tahrirlash]

Urush tugaganidan soʻng maʼlum davrda avvalgi lavozimida qoldi. 1945-yil oktyabr oyidan boshlab Volga harbiy okrugi qomondoni vazifasida ishladi. 1946-yil yanvar oyida u SSSR Mudofaa xalq komissarligida oʻrinbosar lavozimiga tayinlandi. Maʼlum vaqt 52-armiya qoʻmondoni (Lvov harbiy okrugi) etib tayinlandi, lekin oʻsha yilning iyul oyidan boshlab u quruqlikdagi qoʻshinlarning kadrlar boshqarmasida ishladi keyinchalik esa oktyabr oyida zaxira harbiylar roʻyxatiga oʻtkazildi. U 1961-yil 11-iyulda Rostov-na-Donuda vafot etdi.

Harbiy unvonlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Brigada qoʻmondoni (26.11.1935)
  • Diviziya qoʻmondoni (25.04.1939)
  • General-leytenant (06.04.1940)

Mukofotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Mixail Golubovskiy (?—1979) „Izvestiya“ gazetasida harbiy muxbir, M. V. Frunze nomidagi harbiy akademiyaning umumiy guruhida tarix fani o‘qituvchisi bo‘lib ishlagan, Sovet-Fin va Ulug‘ Vatan urushlarida qatnashgan, asirga olingan va hamkorlik qila boshlagan. Kollaboratsion matbuotda Bobrov va Solovyov taxallusi ostida. Urush tugagandan soʻng, u Myunxen yaqinidagi Amerika lagerida boʻlib, keyin Parij va AQShda yashadi. Keyinchalik adabiy ish bilan shugʻullangan.
  1. „Голубовский Василий Степанович“. 2023da asl nusxadan arxivlangan.
  2. „Василий Степанович Голубовский“. 2023-yil 24-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2023-yil 24-iyun.
  3. Kollektiv rabochix Namangamskogo xlopzavoda…//Ferganskaya pravda. — 1939. — 20 noyabrya.

Adabiyot[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Kollektiv avtorov. Velikaya Otechestvennaya: Komkori. Voenniy biograficheskiy slovar / Pod obщey redaksiey M. G. Vojakina. — M.; Jukovskiy: Kuchkovo pole, 2006. — T. 1. — S. 152—153. — ISBN 5-901679-08-3.
  • Solovev D. Yu. Vse generali Stalina. — M., 2019. — ISBN 9785532106444. — S.28—29.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]