Sagittarius A
Sagittarius A (Sgr A) — Somon yoʻlining markazida joylashgan murakkab radio manba boʻlib, unda supermassiv qora tuynuk mavjud. U Sagittarius yulduz turkumida joylashgan boʻlib, Somon yoʻlining spiral qoʻllarida katta kosmik chang bulutlari tomonidan optik toʻlqin uzunliklarida koʻzdan yashiringan. Galaktika markazini Quyosh atrofidagi nuqtadan toʻsib qoʻyadigan chang chizigʻi galaktikaning yorqin boʻrtiqlari orqali Katta yoriqni keltirib chiqaradi. Radio manbai uchta komponentdan iborat: oʻta yangi yulduz qoldigʻi Sagittarius A East, spiral tuzilishi Sagittarius A West va spiral markazida juda yorqin ixcham radio manba.
Sagittarius spiral qoʻli
[tahrir | manbasini tahrirlash]Yulduzlar paydo boʻladigan Somon yoʻlining Sagittarius spiral qoʻlidagi 10 massiv mintaqaning oʻlchangan paralakslari va harakatlari bilan tadqiqot oʻtkazildi. Maʼlumotlar VLBA bilan BeSSeL tadqiqoti yordamida toʻplangan va natijalar ushbu boʻlimlarning fizik xususiyatlarini aniqlash uchun sintez qilingan (galaktosentrik azimut deb ataladi, taxminan −2 va 65 daraja). Natijalar shuni koʻrsatdiki, qoʻllarning spiral burchak burchagi 7,3 ± 1,5 daraja, Somon yoʻlining qoʻllarining yarmi kengligi esa 0,2 kpc ekanligi aniqlandi. Quyoshdan eng yaqin qoʻl 1,4 ± 0,2 kpc masofada joylashgan.
Sagittarius A East
[tahrir | manbasini tahrirlash]Bu xususiyat kengligi taxminan 25 yorugʻlik yili boʻlib, miloddan avvalgi 35 000 va 100 000 yillar oraligʻida sodir boʻlgan portlovchi hodisaning oʻta yangi yulduzi qoldigʻining atributlariga ega. Ammo bunday oʻlchamdagi va energiyadagi strukturani yaratish uchun standart oʻta yangi yulduz portlashidan 50-100 baravar koʻproq energiya kerak boʻladi. Taxminlarga koʻra, Sgr A East markaziy qora tuynukga yaqinlashganda tortishish kuchi bilan siqilgan yulduz portlashining qoldigʻidir[1].
Sagittarius A West
[tahrir | manbasini tahrirlash]Sgr A West, Yer nuqtai nazaridan, uch qoʻlli spiral koʻrinishiga ega. Shu sababli, u „Minispiral“ sifatida ham tanilgan. Ammo Minispiralning uch oʻlchovli tuzilishi spiral emas. U bir nechta chang va gaz bulutlaridan iborat boʻlib, ular orbitada aylanadi va sekundiga 1000 kilometr tezlikda Sagittarius A * ga tushadi. Bu bulutlarning sirt qatlami ionlashgan.
Sgr A West massivida sovuqroq molekulyar gaz, aylana yadroli disk (CND) bilan oʻralgan. Sgr A Westning Shimoliy qoʻl bulutining tabiati va kinematikasi shuni koʻrsatadiki, u bir vaqtlar CNDdagi toʻda boʻlib oʻta yangi yulduz portlashi tufayli toʻdadan tushib ketgan. Shimoliy qoʻl juda yorqin Shimoliy-Janubiy emissiya tizmasi sifatida koʻrinadi, lekin u Sharqqa choʻzilgan va xira choʻzilgan manba sifatida aniqlanishi mumkin.
Gʻarbiy yoy (oʻngda koʻrsatilgan tasvirning koʻrish maydonidan tashqarida) CNDʼning ionlashtirilgan ichki yuzasi sifatida talqin qilinadi. Sharqiy qoʻl va Shimoliy qoʻlga oʻxshash ikkita qoʻshimcha katta bulutlar kabi koʻrinadi. Ularning har biri taxminan 20 quyosh massasiga teng ekanligi taxmin qilingan.
Ushbu keng koʻlamli tuzilmalar ustida (bir necha yorugʻlik yiliga teng) koʻplab kichik bulutlar va katta bulutlar ichidagi teshiklarni koʻrish mumkin.
Sagittarius A*
[tahrir | manbasini tahrirlash]Astronomlar hozirda galaktika markazida o‘ta massiv qora tuynuk borligi haqida dalillarga ega. Sagittarius A* (qisqartirilgan Sgr A*) bu oʻta massiv qora tuynukning joylashuvi uchun eng maqbul nomzod boʻlishga kelishib olingan. Chilidagi juda katta teleskop va Gavayidagi Kek teleskopi Sgr A* atrofida galaktikadagi boshqa yulduzlarnikidan kattaroq tezlikda aylanayotgan yulduzlarni aniqladi[3].
2014-yilda G2 gaz buluti Sagittarius A* hududidan o‘tdi va parchalanib ketdi, bu G2 va oldingi gaz buluti G1 gaz bulutlariga qaraganda kattaroq tortishish maydonlariga ega yulduz qoldiqlari ekanligini koʻrsatdi[4].
2019-yil sentabr oyida olimlar Sagittarius A* yaqin atrofdagi moddalarni avvalgi yilga nisbatan odatdagidan ancha tez isteʼmol qilganini aniqladilar. Tadqiqotchilarning taxminicha, bu qora tuynuk yangi bosqichga o‘tayotganini yoki Sagittarius A* o‘tib ketayotganda G2 ning tashqi qatlamini olib tashlaganini anglatishi mumkin[5].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Maeda, Y.; Baganoff, F. K.; Feigelson, E. D.; Morris, M.; Bautz, M. W.; Brandt, W. N.; Burrows, D. N.; Doty, J. P.; Garmire, G. P. (2002-05-10). „AChandra Study of Sagittarius a East: A Supernova Remnant Regulating the Activity of Our Galactic Center?“ (PDF). The Astrophysical Journal. 570-jild, № 2. 671–687-bet. arXiv:astro-ph/0102183. Bibcode:2002ApJ...570..671M. doi:10.1086/339773. 2022-01-20da asl nusxadan (PDF) arxivlandi. Qaraldi: 2020-08-29.
- ↑ „Astronomers reveal first image of the black hole at the heart of our galaxy“. Event Horizon Telescope. 2022-yil 12-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 12-may.
- ↑ „Surfing a Black Hole - Star Orbiting Massive Milky Way Centre Approaches to within 17 Light-Hours“. www.eso.org. 2012-yil 16-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 16-may.
- ↑ "Black Hole Fails to Destroy Mystery Cosmic Cloud".
- ↑ Devlin, Hannah. „Black hole at centre of galaxy is getting hungrier, say scientists“ (en-GB). The Guardian (2019-yil 13-sentyabr). 2019-yil 17-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 18-sentyabr.
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (Aprel 2024) |