Polyak tili
| Polyak tili | |
|---|---|
| Milliy nomi | język polski |
| Mamlakatlar | Polsha |
| Soʻzlashuvchilarning umumiy soni | 40.000.000 (2007) |
| Turkumlanishi | |
| Til oilasi | Slavyan tillari |
| Alifbosi | lotin |
| Til kodlari | |
| ISO 639-1 | pl |
| ISO 639-2 | pol |
| ISO 639-3 | pol |
Polyak tili (polyakcha: język polski, polszczyzna) — hind-yevropa tillari oilasining gʻarbiy slavyan tillari guruhidagi til; Polsha Respublikasining rasmiy tili. Polsha, AQSH, Braziliya, Fransiya, Kanada hamda baʼzi MDH mamlakatlarida tarqalgan. Soʻzlashuvchilarning umumiy soni 45 million kishidan ortiq. Polyak tili katta polyak, kichik polyak, mazovets, sileziya, kashuba lahjalariga boʻlinadi. Fonetik belgilari: urgʻu odatda soʻzlarning oxiridan ikkinchi boʻgʻinga tushadi; urgʻusiz unlilarning reduksiyaga uchrashi; unlilarda choʻziqlik-qisqalik oppozitsiyasining yoʻqligi; undoshlarning qattiqlik, yumshoqlik oppozitsiyasiga egaligi. Morfologik belgilari: sifat va sifatdoshlarning qisqargan predikativ shakllari yoʻqligi; son soʻz turkumining alohida turlanishga egaligi; uchta jins shaklining mavjudligi.
Adabiy til katta polyak, kichik polyak, mazovets shevalari asosida shakllanmoqda. Adabiy tilning eng maqbul davrlashtirilishi: qadimgi polyak tili — 1500-yilgacha; oʻrta polyak tili — 16-asrdan 18-asrning 2yarmigacha; yangi polyak tili — 18-asrning 2yarmidan hozirgacha. Yozuvi lotin grafikasi asosida. Unda polyak tiligagina xos boʻlgan baʼzi tovushlar diakritik belgili harflar bilan ifodalanadi[1].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash] | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 |