NSU Prinz
| NSU Prinz 30 | |
|---|---|
 1958-1962-yilgi modeli | |
| Asosiy maʼlumotlar | |
| Ishlab chiqaruvchi | NSU Motorenwerke AG |
| Model yili | 1958-1962 |
| Oʻlchamlari | |
| Bak hajmi | 20 litr |
| Eksteryer | |
| Kuzov turi | 2-eshikli sedan |
| Oʻrindiqlar soni | 2 |
| Eshiklar soni | 2 |
NSU Prinz — Gʻarbiy Germaniyada NSU Motorenwerke AG tomonidan 1957-yildan 1973-yilgacha ishlab chiqarilgan avtomobildir.
NSU Prinz 30[tahrir | manbasini tahrirlash]
Urushdan keyingi birinchi NSU avtomobili 1957-yilda paydo boʻlgan va unga " Fahre Prinz und Du bist Koenig „(“Shahzodani haydab, shoh boʻl ") shiori hamroh boʻlgan. Birinchi avlod Prinz avtomobillari orqa oʻrindiqli ikki eshikli korpusga ega edi. Eshik yoʻlovchilar orqa qatorda osongina oʻtirishlari uchun yetarlicha keng edi. Yukxona boʻlimi old tomonda joylashgan boʻlib, u yerda zaxira gʻildirak va yonilgʻi baki ham bor edi. Bunga qoʻshimcha ravishda, orqa oʻrindiqlar orqasida kichik chamadonni joylashtirish imkonini beruvchi kichik joy bor edi.
Shovqinli 2 silindrli 600 sm³ dvigatel 20 ot kuchiga ega edi. Shu bilan birga (15 kVt) avtomobilning motori orqa qismida joylashgan edi. Keyingi versiyalarda 4 pogʻonali sinxronlash vites qutisi ham mavjud boʻlgan.
Kuchli shovqinga qaramay, dvigatel tejamkor va bardoshli deb eʼlon qilindi va bu oʻtmishda mototsikl ishlab chiqaruvchisi sifatida NSU firmasini eslatdi. 1959-yilda assortimentga kichik Sport Prinz kupesi qoʻshildi.
NSU sport Prinz[tahrir | manbasini tahrirlash]
Sport Prinz Franko Skaglione tomonidan ishlab chiqilgan. (Franko Scaglione) Italiyaning Turin shahridagi Bertone tumanida joylashgan. 1959-1967-yillarda 20 831 ta avtomobil ishlab chiqargan. Dastlabki 250 ta nusxa Turinda, qolganlari Neckarsulmda Drautz tomonidan ishlab chiqarilgan, keyinchalik NSU tomonidan sotib olingan.
Dastlab, modellarda avtomobilni soatiga 120 km tezlashtirishga qodir boʻlgan 583 sm³ hajmli 2 silindrli Prinz 30 dvigateli mavjud boʻlgan. Keyinchalik Sport Prinz-ga 598 sm³ dvigatellar oʻrnatila boshlangan.
NSU Prinz 4[tahrir | manbasini tahrirlash]
NSU Prinz 4 1961-yilda asl Prinz oʻrnini egalladi. Uning Chevrolet Corvairga oʻxshash yangi korpusi bor edi.Lekin anchagina kichik koʻrinishda boʻlgan. Birinchi Prinz singari, u avtomobilning orqa qismida joylashgan havo bilan sovutilgan ikki silindrli dvigatelga ega edi. Prinz 4 avvalgilariga qaraganda ancha yuksaltirildi. Dvigatel NSU mototsikllaridan eksantrik kuchni meros qilib oldi va yangi starter -generatorga ega edi. Keyinchalik toʻrt silindrli dvigatellarda alohida starter va generator oʻrnatildi.
1968-yilda Britaniyaning Autocar jurnali NSU Super Prinzni sinovdan oʻtkazdi. Avvalroq, 1962-yilda jurnal Prinz 4 ni sinovdan oʻtkazgan va uni tanqid qilgan[1] edi. Maksimal tezlik 113 km/soatni tashkil etdi, 97 km/soatgacha tezlashuv 35,7 soniya davom etdi. Oʻsha paytda Buyuk Britaniyada yuqori bojxona tariflari mavjud boʻlgan. Sinovchilar avtomobilni oʻz sinfida raqobatbardosh ekanligini eʼlon qildi.[1]
Oʻzgartirishlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
1963-yilda NSU Prinz NSU 1000, NSU 1000TT, NSU 1200TT va NSU TTS ning bir nechta yangi modifikatsiyalari kiritildi. Farqi faqat dvigatelda edi. Ishonchli dvigatel, yaxshi boshqaruv va past ogʻirlik bilan birgalikda avtomobillar oilasi uchun ideal deb eʼtirof etildi.
1965-yilda yanada kuchli model taqdim etildi, dastlab indekslangan Type 110 va 1967-yildan beri — NSU 1200 foydalanilgan edi. U mos ravishda 1200 sm³ hajmli dvigatelga ega boʻlgan.
Ishlab chiqarishning tugashi[tahrir | manbasini tahrirlash]
1969-yilda NSU Volkswagen tomonidan sotib olindi va Auto Union tarkibiga kiritildi. Konsern nomi " Audi NSU Auto Union AG " ga oʻzgartirildi. NSU Prinz 1973-yilga kelib tugatildi. NSU ishlab chiqarish quvvatlari kattaroq va daromadli Audi modellarini ishlab chiqarish uchun ishlatila boshlandi. Prinzning yangi vorisi oldingi modeli Audi 50 boʻlib, keyinchalik Volkswagen Polo nomini olishiga sabab boʻldi.
Tegishli modellar[tahrir | manbasini tahrirlash]
Sovet muhandislari ZAZ-966 prototipini yaratish uchun NSU Prinzdan foydalangan deb faraz qilinar edi. Biroq, 1960-yillardagi kichik avtomobillar uchun umumiy old qism va orqa dvigatelning oʻxshashligiga qaramay, Zaporojets shassisi Prinzdan butunlay farq qilardi. Har ikkala mashina ham butunlay boshqacha boʻlinish va kuzov birliklarining dizayniga ega edi.[2] Bundan tashqari, 1961-yilda ZAZ-966 ning birinchi prototipi allaqachon tayyor holatga kelgan va Chevrolet Corvair tomonidan oʻrnatilgan moda taʼsiri ostida yaratilgan edi[3]. Prototip dastlab „Prinz“dan oʻziga xos dizaynga ega boʻlgan va oldingi qismining „Tekislanishi“ tufayli vaqt oʻtishi bilan unga oʻxshashlikka ega boʻlgan.[4]
Prinz avval litsenziya ostida Sarayevo (hozirgi Bosniya va Gertsegovina) PRETIS zavodida (Preduzece Tito Sarayevo) ishlab chiqarilgan. NSU Prinz ham Argentinada Autoar tomonidan ishlab chiqarilgan. Ramses birinchi Misr avtomobili hisoblanadi. U Misr yengil transport ishlab chiqarish kompaniyasi va NSU oʻrtasidagi hamkorlik natijasi orqali yuzaga kelgan.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ 1,0 1,1 Autotest: NSU Super Prinz.Этот шаблон использует устаревший параметр «название». Пожалуйста, отредактируйте эту статью, заменив «название» на «заглавие».
- ↑ „Архивированная копия“. 2019-yil 15-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 15-dekabr.
- ↑ ZAZ-966 „Zaporojes“, Avtolegendi SSSR, № 36 — DeAgostini, 2010, ISSN 2071-095X
- ↑ „«Колёса.ру». О. Полажинец. «Ушастый, раллийный и скопированный с иномарки: мифы и факты про ЗАЗ-966»“. 2019-yil 15-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 15-dekabr.
Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- http://www.nsu-ig.de/ Arxivnaya kopiya -da arxivlangan(olm.) )
- https://web.archive.org/web/20170315082748/http://www.nsuprinz.com/%7B%7BEn )
- Isroilda qayta tiklangan NSU Sport Prinz(Inglizcha) )