Forbes 500

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Forbes 500 Amerika Qoʻshma Shtatlarining [1] eng yaxshi 500 kompaniyasining yillik roʻyxati boʻlib, Forbes [2] jurnali tomonidan ishlab chiqilgan. Roʻyxat besh omilni birlashtirish orqali hisoblab chiqilgan: sotish, foyda, aktivlar, bozor qiymati va xodimlar. Roʻyxat oxirgi marta 2003-yil mart oyida chiqarilgan (kompaniyalar uchun 2002 yil maʼlumotlari asosida); u endi har yili hisoblanmaydi va uning oʻrnini amerikalik boʻlmagan kompaniyalarni oʻz ichiga olgan Forbes Global 2000 egalladi, lekin eski Forbes 500 roʻyxatiga oʻxshash asosda hisoblanadi (garchi u xodimlarni oʻz ichiga olmaydi).

Fortune 500 roʻyxatining tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Jurnal 1929-yilda Buyuk Depressiya [3] boshlanishi bilan tashkil etilgan boʻlsa-da, birinchi Fortune 500 roʻyxati 1955-yilgacha nashr etilmagan. Bu gʻoya Fortune bosh muharriri yordamchisi Edgar P. Smitga tegishli.

Dastlab roʻyxatga faqat togʻ-kon sanoati, ishlab chiqarish va energetika sanoati kompaniyalari kiritilgan. 1955-yilda eng yaxshi uchta kompaniya General Motors [4] (yillik daromadi 9,8 milliard dollar), Exxon Mobil [5] (5,6 milliard dollar) va US Steel (3,2 milliard dollar) edi.

1995-yilda Fortune McDonald’s [6] , Walmart [7] va AT&T [8] kabi xizmat koʻrsatuvchi kompaniyalarni oʻz ichiga olishini eʼlon qildi. Oʻzgarishdan soʻng, xizmat koʻrsatish kompaniyalari birinchi navbatda roʻyxatning aksariyat qismini tashkil etdi.

Eng yirik kompaniyalar miqdorini aniqlash[tahrir | manbasini tahrirlash]

Eng yirik korporatsiyalarni aniqlashning turli usullari mavjud. Masalan, Forbes jurnali kompaniyalarni oʻlchamlari boʻyicha tartiblashda foyda, daromad, bozor kapitallashuvi va aktivlar qiymatini hisobga oladi; Bu omillardan birortasining kattaligining oʻzi firmaning umumiy reytingini koʻrsatishi shart emas.

Firma aktivlarining [9] qiymati odatda kompaniyaning egalik qilish va kirishlarni nazorat qilish va/yoki yakuniy mahsulotni taqsimlash orqali naqd pul ishlab chiqarish qobiliyatidan kelib chiqadi. Masalan, banklar va moliya institutlari kreditlar va investitsiyalar hisobiga katta miqdordagi aktivlarga ega boʻlishadi, ammo ularning katta qismi aslida firmaga tegishli emas, chunki bu aktivlar mijozlarning depozitlaridir [10].

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]