Bulutli Uzpeniya Desyatina monastiri ikonasi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

"Bulutli Uspeniya" — XIIasr oxiri — XIII asr boshlariga oid rus ikonasi. Novgorodning Tithes monastiridan kelib chiqqan. 1933-yilda Novgorod muzeyidan olingan ikona hozirda Davlat Tretyakov galereyasi toʻplamida saqlanadi. U 1935-yilda Tretyakov galereyasida sanʼatshunos I. VA. Suslov tomonidan aniqlangan.

Ikona yaxshi holatda saqlangan, ammo boʻyoq ishlarida kichik yoʻqotishlar mavjud. Joʻka daraxti taxtasiga chiqilgan. Asl mustahkamlovchi shponkalar yoʻqolgan va yangilari bilan almashtirilgan. Ikonaning yon chetlari kesilgan, yuqori va pastki chetlarida esa gessodan mahrum (ehtimol, piktogramma chizilgan paytdan boshlab qoplamani mustahkamlash uchun qoldirilgan)[1]. Tadqiqotchilar ikonani XII asr oxiri — XIII asr boshlariga tegishli deb hisoblashadi[2].

Ikonashunoslik[tahrir | manbasini tahrirlash]

„Bokira Boshpanasi“ murakkab ikonografik koʻrinishda taqdim etilgan. U ikonaning yuqori qismidagi Tangri onasining ruhini osmonga koʻtaradigan Mikoil farishta tasviri bilan tavsiflanadi. Undan pastda toʻrtta farishta bor, ular Xudo onasining ruhini Iso Masihdan oladi. Ikona yuqori qismida, Bibi Maryamning oʻlim toʻshagi yon tomonlarida, Xudo onasi bilan vidolashish uchun bulutlar ustida uchib kelgan havoriylar joylashgan. Uchar havoriylar aks etuvchi ikonografik syujetlar apokrifik manbalardan maʼlum boʻlib, ikonashunoslikka XI asrdan boshlab maʼlum.

Havoriylarning Bokira ona bilan vidolashuv sahnasi anʼanaviy ikonografiyada taqdim etilgan. Dafn toʻshagining yon tomonlarida ikki qatorda motam tutgan oʻn ikki havoriy tasvirlangan. Ularning oyoqlari yerga deyarli tegmaydi. Bokira Maryamning qizil poyafzallari toʻshak oldiga qoʻyilgan va yotoq orqasida ikkita sham qoʻyilgan. Akademik V. N. Lazarev ushbu piktogrammani boʻyashda Vizantiya taʼsirini qayd etadi: "Belgining eng „yunoncha“ qismi oʻng guruh hisoblanadi, ular yetuk" Comnenos tipidagi yuzlar bilan tasvirlangan, chap guruhdagi yuzlar yumshoqroq va shaxssiz ishlangan. Ularda yunon turi unchalik aniq ifodalanmagan.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Государственная Третьяковская галерея. Каталог собрания. М.: Красная площадь, 1995 — 57-58 bet. 
  2. Живопись домонгольской Руси. М.: Советский художник, 1974 — 113-117 bet. 

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]