Artio

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Artio (artio, Gallo-Rim versiyasi, shuningdek, Dea Artio) — ayiqlarning keltlar maʼbudasi. Uning hurmati haqida dalillar, ayniqsa, Bern (Shveysariya) mintaqasida juda koʻp. Bu maʼbudaning nomi kelt soʻzidan kelib chiqqan artos — „ayiq“[1].

Etimologiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Maʼbuda Artio nomi Gall soʻzidan  kelib chiqan boʻlib  artos— „ayiq“[2], protokelt ildizidan * arto -, oʻz navbatida, proto-hind-yevropalik *h₂ŕ̥tḱos bilan bir xil maʼnoga ega. Xuddi shu keltlar ildizi afsonaviy qirol Artur nomida  ham mavjud boʻlishi mumkin[ manba 1010 kun koʻrsatilmagan ].

Tasvirlar va bagʻishlov yozuvlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Maridan  bronza haykali (Bernga yaqin) oʻrindiqda oʻtirgan ayolni tasvirlaydi, uning oldida katta ayiq toʻrta oyoqda turadi, ayiqning orqasida kichik daraxt oʻsadi. Ayol tizzasida qandaydir mevalarni ushlab turadi — ehtimol-ayiq ovqatlantiradi[3]. Barcha haykallar toʻrtburchak bronza asosda joylashgan boʻlib, unda  (CIL 13, 05160 dan olingan): „Deae Artioni / Licinia Sabinilla“ (tarjimasi: „Licinia Sabinillaʼdan Artio [yoki Artionis] maʼbudasiga“) yozuvi bor. Agar maʼbudaning ismi gallcha (garchi yozuvning sintaksisi lotin boʻlsa — da) boʻlsa, unda nominativ holatni Artioni  qoʻshimchasidan ikki yoʻl bilan tiklanishi mumkin: yoki ildiz bilan-I ga *Artionis yoki ildiz bilan-N ga *Artio. Ikkinchi variant-N *Artiu Gaul nominativ zamon bilan bogʻliq boʻlishi mumkin.

Ushbu maʼbuda haqida boshqa bagʻishlov yozuvlari topilgan: Germaniyaning Daun[4], Valeybarx[5], Heddernhayme (Frankfurt-Mayn tumani)[6] va Shtokshtadte shaharlari hududida (bu nomdagi ikkita shahar bor, ikkalasi ham Germaniyada)[7].

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Adrian Room. Placenames of the World: Origins and Meanings of the Names for 6,600 Countries, Cities, Territories, Natural Features, and Historic Sites, McFarland, 2006, p. 57.
  2. Delamarre, 2003, pp. 55—56
  3. Deyts, p. 48; Green, pp. 217—218
  4. CIL 13, 4203
  5. CIL 13, 4113
  6. CIL 13, 7375 [4, str. 125]
  7. CIL 13, 11789

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Corpus Inscriptionum Latinarum (CIL); XIII jild: Inscriptiones trium Galliarum et Germaniarum
  • Delamar X. (2003). Dictionnaire de la Langue Gauloise (2-nashr.) Parij: Editions Errance. ISBN 2-87772-237-6
  • Deyts S. (1992) Des Dieux de la Gaule tasvirlari. Parij: Editions Errance. ISBN 2-87772-067-5.
  • Yashil M. (1992) Keltlar hayotida hayvonlar va afsona. London: Routledge. ISBN 0-415-18588-2
  • Wightman E.M. (1970) Roman Trier va Treveri London: Xart-Devis. ISBN 0-246-63980-6