Aleksey Lavrov
| Aleksey Petrovich Lavrov | |
|---|---|
.jpg) | |
| Tavalludi |
14-fevral 1878-yil Mtsensk tumani, Glazunovo qishlogʻi, Orel yeparxiyasi |
| Vafoti |
10-noyabr 1937-yil (59 yoshda) Tobolsk |
| Fuqaroligi | Rossiya Imperiyasi |
| Kasbi | Yepiskop |
Aleksey Petrovich Lavrov (1878-yil 14-fevral, Mtsensk tumani, Glazunovo qishlogʻi, Orel yeparxiyasi – 1937-yil 10-noyabr, Tobolsk) – renovatsion arxiyepiskop, 1927-yilgacha rus pravoslav cherkovi yepiskopi, Toshkent, Semirechenskiy, Vernenskiy yepiskopi, Turkiston vikariysi[1].
Hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]
Aleksey Petrovich Lavrov 1878-yil 14-fevralda Mtsensk tumanidagi Glazunova qishlogʻida ruhoniy oilasida tugʻilgan[2].
1892-yilda Birinchi Oryol ilohiyot maktabini tugatgan[2]. 1898-yilda Oryol diniy seminariyasini tugatdi va Sankt-Peterburg ilohiyot akademiyasiga kirdi. Sankt-Peterburg diniy akademiyasida tahsil olayotganda nasroniylikni oʻrgana boshladi[3]. 1902-yil fevral oyida u Sergius ismli rohib boʻldi va Sergey ismini oldi va ieromonk etib tayinlandi[2]. Xuddi shu yili u ilohiyot fanlari nomzodi ilmiy darajasini oldi.
Ieromonk Sergey Ilohiyot Akademiyasini tugatgandan soʻng, Peterburgda qolib, magistrlik dissertatsiyasini yozmadi, balki Urmiya maʼnaviy missiyasiga missioner sifatida borishni va oʻsha paytda Nestorianlar deb atalgan Ossuriya xristianlariga qoʻshilishni xohladi. Bu qaror qisman professor Vasiliy Bolotov taʼsiri ostida qabul qilingan[3]. Shu yilning 5-iyunida ieromonk Sergey Urmiya ruhoniy missiyasi rahbarining yordamchisi etib tayinlandi.
Missiyaning oʻsha paytdagi rahbari Arximandrit Kirill (Smirnov) Ieromonk Sergeyning ishlarini yuqori baholagan. 1903-yil sentyabrda tarjima ishlari uchun abbatlik darajasiga koʻtarilgan.
Birinchi jahon urushining boshlanishi bilan yepiskop Sergey 1914-yil dekabridan 1915-yil iyuligacha Rossiyaga (Tbilisi, Tambov, Petrograd) evakuatsiya qilindi. 1919-yil dekabr oyida u Oq armiya nazorati ostidagi Novorossiyskga koʻchib oʻtdi va u yerda Anglikan cherkoviga oʻtganini va yepiskop unvonidan voz kechganini eʼlon qildi[2]. Mitropolit Yevlogiya (Georgievskiy) oʻz xotiralarida yepiskop Sergeyni muvozanatsiz shaxs sifatida tavsiflagan.
1922-yil may oyida GPUning Rossiyaning janubi-sharqidagi vakolatli vakilining iltimosiga binoan unga Moskvadan Novorossiyskga sayohat qilish taqiqlandi.
Ikki oy oʻtgach, u hibsga olindi va Trans-Kaspiy temir yoʻlida joylashgan Tejen shahriga deportatsiya qilindi. U keyinchalik Toshkentga borgan. 1923-yil 2-3-mayda Toshkentda boʻlib oʻtgan yeparxiya kengashida Novorossiysk va Qora dengiz yepiskopi Sergey Toshkent renovatsion yeparxiyasiga maʼmur etib tayinlash boʻyicha qaror qabul qilindi. 1925-yil 25-yanvarda Patriarx Tixonning farmoni bilan u Turkiston yeparxiyasini vaqtincha boshqarish boʻyicha koʻrsatma bilan Semirechensk yepiskopi va Vernenskiy yepiskopi etib tayinlandi[4].
1937-yil 18-oktyabrda u hibsga olindi va 1937-yil 10-noyabrda Tobolskda bir guruh ruhoniylar bilan birga otilgan[5].
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Стефан (Садо), игумен. Российская православная миссия в Урмии (1898—1918) // Христианское чтение : журнал. — 1996. — Andoza:Бсокр. — Andoza:Бсокр.
- Ходаковская О.. Там, где сияют горные вершины. Документальное исследование жизни и трудов преосвященного Пимена епископа Семиреченского и Верненского, священномученика (1879—1918), Алма-Ата, 2012.
- Лавринов В. В., прот.. Обновленческий раскол в портретах его деятелей, Материалы по истории Церкви. Книга 54. М.: Общество любителей церковной истории, 2016. ISBN 978-5-9906510-7-4.
- Ходаковская О. «Как мелко, глупо то, чего я домогался…» Взлёты и падения епископа Сергия (Лаврова) // Восток Свыше : журнал. — Ташкент, 2016. — Andoza:Бсокр, Andoza:Бсокр. — Andoza:Бсокр.
- Кияшко Н. В. «Арест его был вызван тактическими соображениями»: Секретный отдел ВЧК и политический контроль над православным духовенством (1920—1921 гг.) // Отрадненские историко-краеведческие чтения. Выпуск VIII: Материалы Межрегиональной научной конференции / ред.-сост. С. Г. Немченко. — Армавир: Издатель Шурыгин В. Е., 2020. — С. 68-74.
- Дамаскин (Орловский), архим.. Урмийская трагедия. Житие священномученика Пимена (Белоликова), епископа Семиреченского и Верненского, 1000 экз, М.: Региональный общественный фонд «Память мучеников и исповедников Русской Православной Церкви», 2020. ISBN 978-5-9905640-9-1.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ „Сергий (Лавров Алексей Петрович), иеромонах“. www.spbda.ru. Qaraldi: 28-noyabr 2023-yil.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Лавринов 2016.
- ↑ 3,0 3,1 Ходаковская 2012.
- ↑ „ЛАВРОВ Алексей Петрович, бывший епископ Сергий“. www.turkestanskaya-golgofa.info. Qaraldi: 28-noyabr 2023-yil.
- ↑ „СЕРГИЙ (ЛАВРОВ) - Древо“. www.drevo-info.ru. Qaraldi: 28-noyabr 2023-yil.
Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Сергий (Лавров) на сайте «Русское православие»