Teopompus

Teopompus (Miloddan avvalgi 380-315-yil) — qadimgi yunon tarixchisi va notiq olimi.

Biografiya

Theopompus Egeydagi Xios orolida tugʻilgan. Ilk yoshligida u oʻzining Lakoniy hamdardligi tufayli surgun qilingan otasi bilan birga Afinada biroz vaqt oʻtkazganga oʻxshaydi. Bu erda u Isokratning shogirdi boʻldi va tez ritorikada katta muvaffaqiyatlarga erishdi; Bizga aytilishicha, Isokrat Eforga shpur kerak, lekin Teopompga zarra kerak, deb aytardi.

Avvaliga u epideyktik nutqlar yaratganga oʻxshaydi, bunda u shunday mahoratga erishdiki, miloddan avvalgi 352-351 yillarda Kariyaning Artemisiya II tomonidan eri sharafiga berilgan notiqlik mukofotiga sazovor boʻldi, garchi Isokratning oʻzi ham raqobatchilar orasida edi. Aytishlaricha, bu uning oʻqituvchisining maslahati boʻlib, nihoyat uning tarixchi sifatidagi karerasini belgilab bergan — u oʻzining moʻl-koʻl merosi va odamlar va joylarni keng bilishi tufayli oʻziga xos malakaga ega boʻlgan. Iskandarning taʼsiri bilan u miloddan avvalgi 333-yilda Xiosga qaytishga ruxsat oldi va bir muncha vaqt oʻz ona shahridagi aristokratik partiyaning etakchilaridan biri sifatida namoyon boʻldi. Iskandarning oʻlimidan soʻng u yana haydalgan va Misrda Ptolemey bilan panoh topgan. Uning vafot etgan sanasi nomaʼlum.

Ishlari

Theopompus asarlari asosan tarixiy boʻlib, keyinchalik yozuvchilar tomonidan koʻp iqtibos keltiriladi. Ular Gerodot tarixining epitomiyasini, Ellinika, Filipp tarixi va bir nechta panegirik va bogʻdor manzillar boʻlib, ularning boshi Aleksandrga maktub boʻlgan.

Ellinika

Ellinika oʻn ikki kitobda Yunoniston tarixini koʻrib chiqdi, 411-yildan miloddan avvalgi 394-yilgacha — Knid jangi davom etgan. 1907-yilgacha ushbu asarning faqat bir nechta qismlari maʼlum edi. Miloddan avvalgi IV asrdagi yunon tarixchisining papirus parchasi BP Grenfell va AS Hunt tomonidan topilgan va ular tomonidan Oxyrhynchus Papyri nashriyoti Eduard Meyer, Ulrich fon Wilamowitz-Moellendorff va Georg tomonidan tan olingan. Biroq, bu identifikatsiya Fridrix Blass, JB Beri, EM Uoker va boshqalar tomonidan bahsli boʻlib, ularning aksariyati miloddan avvalgi 395-yil voqealari bilan bogʻliq boʻlgan va sezilarli darajada boʻlgan parchani Kratippusga tegishli deb hisoblashadi.

Filipp II tarixi

Filipp hukmronligi tarixi (miloddan avvalgi 360-336 yillar) boʻlib, u turli irqlar va mamlakatlarning nomlari va urf-odatlari toʻgʻrisida soʻz yuritish imkoniga ega boʻlgan, shu qadar koʻp ediki, Makedoniyalik Filipp V.Makedoniya bilan aloqasi boʻlmagan qismlarni kesib tashlab, tarixning asosiy qismini 58 kitobdan 16 kitobga qisqartirdi. Aynan shu tarixdan Trogus Pompeius oʻz materiallarining koʻp qismini olgan. Fotiy (9-asr) davrida ellik uchta kitob saqlanib qolgan boʻlib, ularni oʻqigan va bizga 12-kitobning timsolini qoldirgan. Afina, Plutarx va boshqalar tomonidan bir nechta parchalar, asosan xalqlar va shaxslarning xarakteriga oid turli xil latifalar saqlanib qolgan. Iskandarga maktubdan biz Afina tomonidan keltirilgan, Harpalning axloqsizligi qattiq tanqid qilingan bir yoki ikkita parchaga egamiz.

Uning ishining badiiy birligi tez-tez va uzoq davom etayotgan chekinishlar tufayli jiddiy zarar koʻrdi, ulardan eng muhimi Filippiyaning 10-kitobidagi "Afina demagoglari toʻgʻrisida" boʻlib, unda Afinaning koʻplab bosh davlat arboblariga nisbatan achchiq hujum aks ettirilgan va odatda eʼtirof etilgan.

Teopompusning yana bir aybi uning romantik va aql bovar qilmaydigan hikoyalarni haddan tashqari sevishi edi; keyinchalik ulardan baʼzilari toʻplami tuzilib, uning nomi bilan nashr etilgan. Qadim zamonlarda ham uni senzuraligi uchun qattiq ayblashgan va uning parchalarida bundan koʻra hayratlanarliroq xususiyat yoʻq. Umuman olganda, u xolis boʻlganga oʻxshaydi. Theompopus Filippni mastligi va axloqsizligi uchun qattiq qoralaydi va Demosfenni samimiy maqtaydi.

Boshqa ishlar

"Aflotunga hujum" va baʼzan alohida asarlar deb ataladigan "Taqvo toʻgʻrisida „ risolasi Filipp tarixidagi koʻp chekinishlardan faqat ikkitasi edi; baʼzi yozuvchilar ularning haqiqiyligiga shubha qilishgan.

Afina, Sparta va Fiba shaharlariga hujum qilingan “Uch boshli" romani uning dushmani Lampsaklik Anaximenes tomonidan Teopompus nomi bilan nashr etilgan. Hozirgacha saqlanib qolgan parchalarning tabiati Theopompusga antik davrning turli xil tanqidlarini toʻliq tasdiqlaydi.

"Filippica" asarida Theopompus Atlantis parodiyasi sifatida xayoliy Meropis orolini taqdim etadi.

Boshqalar tomonidan eslatib oʻtish

Aristotel Siyosatda Teopompusning qullikning zararsizligi haqidagi tushunchasi va guvohligini eslatib oʻtadi. Yahudiy tarixchisi Flaviy Iosif Flaviy Demetriy Ptolemey II Filadelfning nega yahudiy qonuni uning ulamolari yoki shoirlari tomonidan tilga olinmaganligini soʻraganiga javoban, hujjatlarning ilohiy tabiati tufayli bu haqda yozishga harakat qilgan har qanday odam buni aytdi, deb yozadi. Bu kasallikka chalingan edi. U davom etdi va Teopompus bir paytlar yahudiy qonuni haqida yozishga harakat qilganini, lekin 30 kun davomida xayolida bezovta boʻlib qolganini, shundan soʻng uning xastaligining bir muncha vaqt oraligʻida u shifo soʻrab ibodat qildi va yozishga urinishdan voz kechishga qaror qildi va shu bilan tuzalib ketdi. Theopompus’dan parcha Afina tomonidan Deipnosophistaeʼda berilgan. Klavdiy Aelianus Teopompus va Lycus of Regium’dan iqtibos keltirgan holda, Adriatik Venetidagi diniy amaliyotlar haqida manba sifatida foydalanadi.

Adabiyotlar

Manbalar

•  This article incorporates text from a publication now in the public domain: .mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit;word-wrap:break-word}.mw-parser-output .citation q{quotes:"\""„\“"„'“"'"}.mw-parser-output .citation:target{background-color:rgba(0,127,255,0.133)}.mw-parser-output .id-lock-free a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-free a{background:linear-gradient(transparent, transparent), url(„//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/65/Lock-green.svg“)right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .id-lock-limited a,.mw-parser-output .id-lock-registration a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-registration a{background:linear-gradient(transparent, transparent), url(„//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg“)right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .id-lock-subscription a,.mw-parser-output .citation .cs1-lock-subscription a{background:linear-gradient(transparent, transparent), url(„//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/aa/Lock-red-alt-2.svg“)right 0.1em center/9px no-repeat}.mw-parser-output .cs1-ws-icon a{background:linear-gradient(transparent, transparent), url(„//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4c/Wikisource-logo.svg“)right 0.1em center/12px no-repeat}.mw-parser-output .cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:none;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;color:#d33}.mw-parser-output .cs1-visible-error{color:#d33}.mw-parser-output .cs1-maint{display:none;color:#3a3;margin-left:0.3em}.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right{padding-right:0.2em}.mw-parser-output .citation .mw-selflink{font-weight:inherit}Walker, Edward Mewburn (1911). „Theopompus“. In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica. Vol. 26 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 787-788.
• Christ, M. R. (1993). "Theopompus and Herodotus: A Reassessment". The Classical Quarterly. New Series 43 (1): 47–52. doi:10.1017/s0009838800044165. https://archive.org/details/sim_classical-quarterly_1993_43_1/page/47. 
• Colby, Frank Moore Colby. The New International Encyclopædia, 1905. 
• Fox, Robin Lane. Alexander the Great. London: Penguin Books, 1973. 
• Georgiadou, Aristoula. Lucian's science fiction novel, true histories : interpretation and commentary. Brill, 1998. ISBN 90-04-10667-7. OCLC 468092394. 
• Natoli, Anthony Francis. The letter of Speusippus to Philip II : introduction, text, translation and commentary. Steiner, 2004. ISBN 3-515-08396-0. OCLC 1146496114. 

Qoʻshimcha maʼlumotlar

• Bruce, I. A. F. (1970). "Theopompus and Classical Greek Historiography". History and Theory (Blackwell Publishing) 9 (1): 86–109. doi:10.2307/2504503. https://archive.org/details/sim_history-and-theory_1970_9_1/page/86. 
• Flower, Michael Attyah. Theopompus of Chios: History and Rhetoric in the Fourth Century BC. Oxford: Oxford University Press, 1994. 
• Lund, Helen S.. Lysimachus: A Study in Early Hellenistic Kingship. London: Routledge, 1992. 
• Shrimpton, Gordon S.. Theopompus the Historian. Montreal: McGill-Queen's University Press, 1992. 
• Ottone, Gabriella (2004). "Per una nuova edizione dei frammenti di Teopompo di Chio: riflessioni su alcune problematiche teoriche e metodologiche". Ktèma. Civilisations de l'Orient, de la Grèce et de Rome antiques 29: 129–143. doi:10.3406/ktema.2004.2535. 
• Ottone, Gabriella. Teopompo di Chio. Filippiche (Fozio, Biblioteca, cod. 176). Tivoli: Edizioni Tored, 2018. 

Tashqi adabiyotlar

• Lendering. „Theopompus of Chios“. Livius: Articles on Ancient History. Livius.org (2019).