Pekin demografiyasi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Aholining oʻsishi
YilAholi±%
57280 600—    
589458 000+63.2%
938100 000−78.2%
1113583 000+483.0%
1125340 000−41.7%
12071 600 000+370.6%
1216285 000−82.2%
12701 053 000+269.5%
13273 032 000+187.9%
1369208 000−93.1%
14483 150 000+1414.4%
1644698 000−77.8%
16471 839 000+163.5%
17812 956 242+60.8%
18813 226 111+9.1%
19102 485 442−23.0%
19173 711 566+49.3%
19354 595 000+23.8%
19492 030 000−55.8%
19532 768 149+36.4%
19647 568 495+173.4%
19829 230 687+22.0%
199010 819 407+17.2%
200013 569 194+25.4%
201019 612 368+44.5%
201321 150 000+7.8%

Pekin munitsipalitetining ro'yxatga olingan aholisi Pekinda doimiy yashash uchun hukou ruxsatnomasi yoki vaqtinchalik yashash uchun ruxsatnomaga ega bo'lgan odamlardan iborat. 2010-yilgi aholini ro'yxatga olish ma'lumotlariga ko'ra, Pekindagi rasmiy aholi soni 19,612,368 kishini tashkil etgan[1], bu so'nggi o'n yil ichida 44% ga o'sganini ko'rsatadi[2]. 2006-yilda shahar aholisi 13,33million kishini tashkil etgan, umumiy munitsipalitet aholisining 84,3 foizi, rasman 15,81million kishini tashkil etadi. Shaharlarning ko'payishi tez sur'atlar bilan davom etmoqda[3].

Chongqing va Shanxaydan keyin[1] Pekin Xitoy Xalq Respublikasining toʻrtta bevosita boshqariladigan munitsipalitetlari ichida uchinchi eng yirigi hisoblanadi. XXRda toʻgʻridan-toʻgʻri boshqariladigan munitsipalitet (pinyin: zhíxiáshì) viloyatga teng maqomga ega shahar hisoblanadi. Chongqing aholisi eng ko'p bo'lgan munitsipalitet bo'lsa ham, u Pekin yoki Shanxayga qaraganda kattaroq yer maydoniga ega va ko'plab qishloq joylarini o'z ichiga oladi; The Wall Street Journal jurnalisti Brittani Hitning ta'kidlashicha, Chongqing "shahardan ko'ra kichikroq viloyatga yaqinroq"[4].

Xitoy Milliy statistika byurosi tomonidan 2005-yilda chiqarilgan statistik yilnomaga ko'ra, 2004-yilda jami aholi sonidan 14,213 million kishi Pekinda istiqomat qiladi. Shundan 1,415 million (9,96%) 0-14 yosh, 11,217 million (78,92%) 15-64 va 1,581 million (11,12%) 65 va undan yuqori yoshdagilardir[5].

2014-yil holatiga ko'ra, Pekin aholisi deyarli Avstraliya aholisi bilan tenglashgan[4].

Etnik guruhlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Pekin aholisining aksariyati Han xitoylariklariga mansubdir. Qolgan etnik guruhlarga manju, hui va moʻgʻullar kiradi[6]. 2010-yilgi Milliy aholini ro'yxatga olish ma'lumotlariga ko'ra, Pekinda katta qismini 18,811,000 xan xitoylari, 336,000 manchular, 249,000 huilar, 77,000 mo'g'ullar, 37,000 koreyslar va 24,000 tujilarni tashkil qilgan. Miyun okrugida bitta etnik ozchilik hududi, Tanying Manchu va Mo'g'ul hududi mavjud. Tibet tilidagi o'rta maktab tibetlik yoshlar uchun mavjud bo'lib, ularning deyarli barchasi Pekinga Tibetdan o'qish uchun kelgan[7]. Pekinda katta xalqaro hamjamiyatdagi odamlar istiqomat qiladi, ularning ko'pchiligi yuqori darajada rivojlanayotgan xorijiy biznes va savdo sohasidagilar, boshqalari esa shaharning an'anaviy va zamonaviy madaniyati bilan qiziqadi. Ushbu chet elliklarning ko'pchiligi Pekin CBD, Sanlitun va Vudaokou atrofidagi hududlarda yashaydi. So'nggi yillarda janubiy koreyaliklarning oqimi ham kuzatildi, 2009-yilda taxminan 200 000 kishi[8], asosan, biznes va o'qish maqsadida tashrif buyurishadi. Ularning ko'pchiligi Wangjing va Vudaokou hududlarida yashaydi[9][10].

Pekindagi etnik guruhlar, 2000-yil aholini ro'yxatga olish[11]
(Xalq ozodlik armiyasining faol xizmatdagi a'zolari bundan mustasno)
Etnik kelib chiqishi Aholi Foiz
Xan 12 983 696 95,69%
Manchu 250 286 1,84%
Hui 235 837 1,74%
Mo'g'ullar 37 464 0,28%
koreyslar 20 369 0,15%
Tujia 8372 0,062%
Zhuang 7322 0,054%
Miao 5291 0,039%
uyg'ur 3129 0,023%
tibet 2920 0,022%

“Quvg'indagilar: Uyg'ur yozuvchilari va san’atkorlari Pekinda va ularning siyosiy faoliyatlarining oqibatlari” kitobining muallifi Nimrod Baranovichning ta’kidlashicha, Pekindagi uyg‘urlarning haqiqiy soni rasmiy hisobdan ko‘proq, chunki rasmiy statistika “doimiy harakatdagi aholi”ni o‘z ichiga olmaydi."[12] Baranovich 2001-yilda 10 000, 2005-yilda esa 13 000 uyg'ur bo'lganligi haqida ma'lumot beruvchilar borligini, ammo bu raqamlarni tasdiqlay olmaganini aytgan[12].

Qishloq migrantlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Qishloq mehnat muhojirlari Xitoyning turli burchaklaridan Pekinga kelishadi. Ko'pchilik kelib chiqishiga qarab turar-joylarga ko'chib o'tadi. Misol uchun, 1997-yilga kelib, Chjejiang provinsiyasidagi ko'plab mehnat muhojirlari Fengtai tumanidagi Chjejiangkunga ko'chib o'tishdi va Henan viloyatidagi ko'plab mehnat muhojirlari Haidian tumanidagi Henankunga (C: 河南村, P: Hénán-cūn) ko'chib o'tishdi. 1993-yil holatiga ko'ra, Pekindagi qishloq muhojirlarining 20,2 foizi Hebeidan, 17,0 foizi Henanda, 14,2 foizi Anhuida, 11,3 foizi Jiangsuda, 10,6 foizi Chjeizyanda, 7,8 foizi Sichuandan, 2,1 foizi Fujian va Guangdong viloyatlarida, 16,7% esa boshqa viloyatlardan kelib chiqqan[13].

Xitoyning jadal iqtisodiy o'sishi tufayli 8,2 million kishi Xitoy qishloqlaridan Pekinga ko'chib o'tdi(2015), lekin rasmiy rezidentlikni qo'lga kirita olmadi, ko'plab qishloq muhojirlari eskirgan shahar ichidagi binolarga joylasha boshladilar va tobora ko'proq noqonuniy ravishda o'z uylarini qurishga o'tishdi[14]. 2017-yilning 18-noyabrida mehnat muhojirlari yashaydigan binoda sodir bo‘lgan yong‘indan so‘ng Pekin shahri rasmiylari xavfli deb topilgan binolarni buzish bo‘yicha 40 kunlik kompaniyani harakatini boshladi[15]. Natijada ko‘plab mehnat muhojirlari o‘z uylarini tashlab ketishdi va ularning bir qismi o‘z viloyatlariga qaytishga majbur bo‘ldi[16]. Kompaniya jiddiy tanqidga uchradi. Misol uchun, 100 dan ortiq Pekin ziyolilari imzolagan arizada kompaniya "inson huquqlarining buzilishi" sifatida qoralangan[17]. Shunisi e'tiborga loyiqki, Xitoyning asosiy davlat teleradiokompaniyasi CCTV ham hukumatning xatti-harakatlarini tanqid qiluvchi sharhlarni chop etdi[18]. Ommaviy tanqidlar kuchayib borayotgan bir paytda Pekin partiyasi rahbari Cai Qi mehnat muhojirlariga oldiga tashrif buyurdi va ish beruvchilarni muhojirlarning farovonligi haqida ko'proq xabardor bo'lishga chorladi[19].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 „Communiqué of the National Bureau of Statistics of People's Republic of China on Major Figures of the 2010 Population Census“. National Bureau of Statistics of China. 2013-yil 27-iyulda asl nusxadan arxivlangan.
  2. „省、自治区、直辖市的分性别、户口登记状况的人口“. National Bureau of Statistics of China (2001-yil aprel). Qaraldi: 2011-yil 9-iyul.
  3. Zhao, P. (2010). "Sustainable urban expansion and transportation in a growing megacity: Consequences of urban sprawl for mobility on the urban fringe of Beijing". Habitat International 34 (2): 236–243. doi:10.1016/j.habitatint.2009.09.008. https://archive.org/details/sim_habitat-international_2010-04_34_2/page/236. 
  4. 4,0 4,1 Hite, Brittany. "Beijing Now Has Almost as Many People as Australia." The New York Times. June 19, 2014. Retrieved on June 21, 2014.
  5. „Age Composition and Dependency Ratio of Population by Region (2004) in China Statistics 2005“. Qaraldi: 2010-yil 5-iyul.
  6. „Beijing“. People's Daily (2001-yil mart). 2008-yil 18-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2008-yil 22-iyun.
  7. „Praying for peace in their hometown, Tibetan students in Beijing speak out“. People's Daily. Xinhua (2008-yil 24-mart). 2008-yil 27-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2008-yil 22-iyun.
  8. {{Veb manbasi}} andozasidan foydalanishda sarlavha= parametrini belgilashingiz kerak. „{{{title}}}“ (zh). Xinhua.com (2009). 2009-yil 11-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2009-yil 1-dekabr.
  9. Ding. „The Korean Mergence“. Beijing Review (2008-yil 4-mart). Qaraldi: 2008-yil 15-iyun.
  10. Ye Jun (2008). "Got to have Seoul". China Daily: 5. http://www.chinadaily.com.cn/cndy/2008-03/01/content_6498250.htm. Qaraldi: 22 July 2009. Pekin demografiyasi]]
  11. Department of Population, Social, Science and Technology Statistics of the National Bureau of Statistics of China (国家统计局人口和社会科技统计司) and Department of Economic Development of the State Ethnic Affairs Commission of China (国家民族事务委员会经济发展司), eds. Tabulation on Nationalities of 2000 Population Census of China (《2000年人口普查中国民族人口资料》). 2 vols. Beijing: Nationalities Publishing House (民族出版社), 2003. (ISBN 7-105-05425-5)
  12. 12,0 12,1 Baranovitch, Nimrod (University of Haifa). "Inverted Exile: Uyghur Writers and Artists in Beijing and the Political Implications of Their Work." Modern China. SAGE Publications. October 2007 33: 462-504, doi: 10.1177/0097700407304803. Cited: Baranovitch, p. 496. "2. According to official statistics (Zhongguo renkou tongji nianjian, 2002: 80), in 2000 Beijing had 3,129 Uyghur residents; but this figure does not include the floating population, which makes the actual Uyghur population in the capital much larger. In 2001 several of my informants estimated that Beijing had approximately 10,000 Uyghurs, while in 2005 they suggested that the number had risen to about 13,000. I could find no evidence supporting these estimates, however."
  13. Liu, Xiaoli and Liang Wei, p. 98.
  14. „Migrants moved on as Beijing deals with building 'disease'“. Reuters (2017-yil 11-avgust). Qaraldi: 2017-yil 1-dekabr.
  15. „The Beijing Migrants Crackdown“. ChinaFile (2017-yil 30-noyabr). Qaraldi: 2017-yil 1-dekabr.
  16. Dou, Eva; Fong, Dominique. „Homeward Bound: Beijing Boots Migrant Workers to Trim Its Population“ (en-US). The Wall Street Journal (2017-yil 30-noyabr). Qaraldi: 2017-yil 1-dekabr.
  17. Kaiman, Jonathan. „In Beijing, a mass eviction leads to a rare public display of rage“ (en-US). Los Angeles Times. Qaraldi: 2017-yil 1-dekabr.
  18. 李红霞. „疏解外来人口,政策应该多些"温度"_评论频道_央视网(cctv.com)“. opinion.cctv.com. Qaraldi: 2017-yil 1-dekabr.
  19. „Beijing Party Chief Meets With Deliverymen After Demolition Campaign Backfires - Caixin Global“ (en). www.caixinglobal.com. Qaraldi: 2017-yil 19-dekabr.