Vladimir Poltoratskiy
| Vladimir Poltoratskiy | |
|---|---|
| Asl ismi | ruscha: Владимир Алексеевич Полторацкий |
| Tavalludi | 1828-yil 28-sentyabr |
| Vafoti |
1889-yil 9-yanvar Boqchasaroy, Rossiya imperiyasi |
| Qoʻshin turlari | piyoda qoʻshinlar |
| Xizmatdagi yillari | 1846—1882 |
| Unvoni | general-mayor |
| Jang/urush |
Xiva yurishi (1873) Rossiya-Turkiya urushi (1877—1878) |
Vladimir Alekseyevich Poltoratskiy (1828—1889) – Poltoratskiylar oilasidan boʻlgan rus generali va memuarist[1], Kavkaz va Turkiston yurishlari va 1877—1878-yillardagi rus-turk urushi qatnashchisi[2].
Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Tver viloyati zodagonlari rahbarining oʻgʻli A. M. Poltoratskiy, Mark Poltoratskiyning nabirasi, Pyotr Poltoratskiyning ukasi, Anna Kernning amakivachchasi. Onasi Varvara Dmitriyevna graf Pavel Dmitriyevich Kiselyovning singlisi boʻlgan.
Oʻn yil davomida Pajesk korpusiga oʻqishga yuborilgan Poltoratskiy[3], 1846-yilda kursni tugatgandan soʻng birinchi ofitser unvonini olgan va Kavkazdagi 79-Kurinsk (oʻsha paytda general-adyutant, knyaz M. S. Vorontsovning polki) piyoda qoʻshinlar polkiga xizmatga yuborilgan. Oʻsha yilning 10-dekabrida Poltoratskiy xizmat hududiga kelib, besh kundan keyin alpinistlar hamrohlik qilgan va zanjirlarni boshqarish ishlariga tayinlangan. 1847-yil boshida Poltoratskiy Duba qishlogʻini vayron qilishda koʻrsatgan jasorati uchun ikkinchi leytenant unvoniga sazovor boʻlgan; umuman olganda, Kavkazdagi xizmati davomida (1846-1854) harbiy xizmatlari uchun mayorgacha boʻlgan barcha unvonlarni va „Jasorati uchun“ yozuvi tushirilgan qilich bilan birgalikdagi 3 va 4-darajali Avliyo Anna ordenlari, „Jasorati uchun“ yozuvi tushirilgan oltin shahshka (1851-yil 7 va 8-fevraldagi xuzmatlari uchun) va 1855-yil 15-aprelda 4-darajali Avliyo Gergiy ordeni bilan taqdirlangan[4].
1869-yilda Poltoratskiy yana harbiy xizmatga oʻtadi va Turkiston general-gubernatori K. P. fon Kaufman ixtiyorigaxizmatga tayinlanadi. Poltoratskiy Turkistondagi xizmati davomida Shahrisabzni egallashda va 1873-yilgi Xiva yurishida qatnashib, harbiy xizmatlari uchun podpolkovnik (1870) va polkovnik (1873) unvonlarini, shuningdek, 2-darajali Avliyo Anna va qilich bilan bilan birgalikdagi 2-darajali Avliyo Stanislav ordenlari bilan taqdirlangan.
Poltoratskiy 1874-yilda Turkistondan qaytgach, unga Qrim otryadini tuzish ishonib topshirilgan, keyinchalik diviziyaga aylantirilgan. 1877-yilda Chuguyev ulan polkiga qoʻmondon etib tayinlanadi, polk bilan 1877—1878-yillardagi turk yurishlarida jang qilgan. Dunay armiyasi safida koʻplab janglarda qatnashgan, buning uchun qilich bilan birgalikdagi 3 va 4-darajali Avliyo Vladimir ordeni bilan taqdirlangan.
Urush boshlangach, Poltoratskiy Kavkaz Buyuk knyazi Mixail Nikolayevichning ixtiyoriga oʻtkazilgan va shu tariqa yana Kavkazga qaytib kelgan, lekin bu yerda uzoq xizmat qilmagan. 1882-yilda general-mayor unvoniga koʻtarilib, sogʻligʻining keskin yomonlashishi tufayli tez orada isteʼfoga chiqqan.
Harbiy xizmat paytida Poltoratskiy togʻliklar va turklarga qarshi kamida 200 jangda qatnashgan. Poltoratskiy umrining soʻnggi yillarida tez-tez bezovta qiladigan yaralaridan qattiq azob chekkan. 1889-yil 16-avgustda vafot etgan. Uning jasadi Bogʻchasaroyga olib borilgan va shu yerda Uspenskiy monastiri qabristoniga dafn qilingan[4].
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Полторацкий Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона:т. II, вып. 3 (1909): Кигн — Початок
- ↑ Полторацкие // Harbiy ensiklopediya / V. F. Novitskiy … [va b.]. — 1911—1915.
- ↑ Полторацкий, Владимир Алексеевич Энциклопедический словарь Брокгауза: и т. XXIV (1898): Повелительное наклонение — Полярные координаты, с. 381
- ↑ 4,0 4,1 Ястребцов Е. Полторацкий, Владимир Алексеевич // Русский биографический словарь : в 25 томах. — СПб.—М., 1896—1918.