Valeriy Bryusov

Valeriy Bryusov
Tavalludi	1 (13) dekabr 1873 va 13-dekabr 1873
Vafoti	9-oktyabr 1924
Ijod qilgan tillari	Rus tili va Fransuz tili
Fuqaroligi	Rossiya Imperiyasi va SSSR

Valeriy Yakovlevich Bryusov [1873.1. (13). 12 Moskva 1924.9.10] — rus yozuvchisi, dramaturg. Moskva universitetini bitirgan (1899). Ilk sheʼrlari Gʻarb sheʼriyati taʼsirida yozilgan (1894—95). "Durdonalar" (1895), "Bu — men" (1897), "Uchinchi qorovul" (1900) toʻplamlari B. ijodi kamolotidan darak beradi. Mazkur asarlarda uning ijodiga xos ilgʻor xususiyatlar — obrazlarning maromiga yetganligi, har bir sheʼr va butun kitobning qatʼiy kompozitsiyaga egaligi, notiqlik sanʼatining kuchliligi sezilib turadi. "Odamovilar" (1900—01) dostonida oʻsha davr tuzumi keskin tanqid qilinadi. "Shaharlarga va jahonga" (1903) toʻplamiga kirgan asarlarida ishchi mehnati madh etiladi. Bryusov 20-asr boshlarida rus adabiyotidagi modern va simvolizm oqimi rahnamosi boʻldi. "Gulchambar" (1906) sheʼriy toʻplami shoirning romantik ruhdagi eng yaxshi asari sanaladi. "Barcha motivlar" (1909), "Soyalar koʻzgusi" (1912), "Kamalakning yetti rangi" (1916) sheʼriy toʻplamlarida rus jamiyatidagi, kishilar ruhiyatidagi oʻzgarishlar tasvirlanadi. "Olov farishta" (1908), "Zafar mehrobi" (1913) tarixiy romanlarida zamonaviy voqealarga monand mavzular topa bilgan. "Yer" dramasida kelajak haqida fikr yuritiladi. "Soʻnggi orzular" (1920), "Bunday kunlarda" (1921), "Daqiqa", "Yiroqyiroqlar" (1922), "Shoshil" (1924) sheʼriy toʻplamlarida B. davrga hamnafas shoir sifatida namoyon boʻladi. Bryusov adabiy tanqidchi sifatida ham ijod etgan ("Rus sheʼriyatida yangi oqimlar", 1913; "Sheʼr haqida fan", 1919 va boshqalar).

Adabiyotlar

• OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil