Troil

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Troil (boshqa Τρωλλος) — qadimgi yunon mifologiyasida[1] troyan shahzodasi, Priam[2][3] va Gekubaning oʻgʻli, troyan urushi qatnashchisi. „Iliada“da uning oʻldirilgani qayd etilgan[4][5].

Bu Apollonning[6] oʻgʻli yoki Apollonning[7][8] sevgilisi deb ataladi. Likofronga koʻra, Axill unga muhabbat qoʻygan[9].

Troyan urushining boshida Axill[10][11][12] tomonidan oʻldirilgan, bir hikoyaga koʻra, u otlarni sugʻorish uchun oqimga chiqqanda. Axill Troilnipistirmadan chiqardi va uniFimbrayning Apollon ibodadxonasida (Apollodorga koʻra, urush boshida oʻldirdi[13]; yoki Axilles uni qoʻlga olib, boʻgʻib oʻldirishni buyurgan[14]). Boshqa bir hikoyaga koʻra, u shahar devorlaridan tashqarida ot minish bilan shugʻullanayotganda, Axill uni oʻlim bilan yaralagan[15].

Keyingi anʼana[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yuno[16] ibodadxonadagi rasmda tasvirlangan. Frinix fojeasining „Troil“, Sofoklning „Troil“[17] fojiasi tragediyasining bosh qahramoni. Troil va Kressidaning sevgi motivi Uilyam Shekspirning „Troil va Kressida“ fojeasida qoʻllaniladi.

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Mifi narodov mira. — M.: 1991—92. —T. 2. — S. 526—527.
  2. Mifi narodov mira. — M.: 1991—92. —T. 2. — S. 526—527.
  3. Mifi narodov mira. — M.: 1991—92. —T. 2. — S. 526—527.
  4. Gomer. Iliada
  5. Троил // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIIа. — С. 866.
  6. Losev A. F. Mifologiya grekov i rimlyan. — M. — 1996. — S. 431 (Psevdo-Kliment Rimskiy. Gomilii)
  7. Losev A. F. Mifologiya grekov i rimlyan. — M. — 1996. — S. 431 (Psevdo-Kliment Rimskiy. Gomilii)
  8. Losev A. F. Mifologiya grekov i rimlyan. — M. — 1996. — S. 431 (Psevdo-Kliment Rimskiy. Gomilii)
  9. Daret Frigiyskiy. Istoriya o razrushenii Troi. — SPb. — 1997 (Likofron. Aleksandra; Serviy. Kommentariy k „Eneide“ Vergiliya)
  10. Gigin. Mifi.
  11. Gigin. Mifi.
  12. Gigin. Mifi.
  13. Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka.
  14. Lyubker F. Realniy slovar klassicheskix drevnostey. — M. — 2001. — T. 3. — S. 149.
  15. Perviy Vatikanskiy mifograf.
  16. Vergiliy. Eneida
  17. Vergiliy. Eneida