Tenor Barabani

Tenor baraban — bitta membranali silindrsimon baraban. U bas-barabandan balandroq tovush chiqaradi, baraban bilan bir xil oʻlchamda, lekin qaltirab turadigan prujinalar yoʻqligi bilan ajralib turadi. Tenor barabanlarida disk koʻrinishidagi yumshoq mato bilan oʻralgan yoki oddiy baraban tayoqchalari bilan parallel (simmetrik) tutqich yordamida maxsus choʻplar bilan chalinadi. Marsh guruhlarida bir ijrochi bir nechta barabanlarni (4 dan 6 gacha) turli tovush balandliklarida chaladi. Agarda Ijrochida 4 ta baraban boʻlsa, eng past tovush balandligi odatda ijrochining chap tomonida, ikkinchi eng balandi oʻngda, uchinchisi chapda oʻrtada va eng baland tovushligi oʻngda oʻrtada joylashtiriladi. Ushbu tartib orkestr bilan harakatlanayotganda, bir vaqtning oʻzida xarakterli qismlarni oʻynab, muvozanat saqlashni osonlashtiradi. Ijrochining oldiga iloji boricha balandroq sozlangan qoʻshimcha kichik barabanlar mavjud boʻlganlarga qaraganda yaqinroq joylashtiriladi.

Orkestrda birdan oltitagacha tenor-barabanchi boʻlishi mumkin. Butun tenor baraban boʻlimi hamjihatlikda oʻynaydi Harakatlanayotganda ular bas-barabanchilar va kichik baraban qismi oʻrtasida joylashtiriladi.

Marsh guruhidagi tenor barabanlarining maqsadi tovushni tembrli boʻyashdir. Klassik musiqada xiraroq natijaga erishish uchun tenor barabanlaridan foydalaniladi (Berliozning rekviyemsi, 1837). 1905-yilda Charlz Vidor orkestrdagi tenor barabanining maqsadi „barabanning yagona zarbasi bilan bas-barabaniga harakatchanlik berish“ ekanligini yozgan edi.

Havolalar

• James Blades. Percussion instruments and their history. Bold Strummer, 1992 — 89-120 bet. 
• Karl Peinkofer, Fritz Tannigel. Handbook of Percussion Instruments. Schott, 1976. 
• Julie Davila. Modern Multi-Tenor Techniques.  (Wayback Machine saytida 2011-02-07 sanasida arxivlangan) Arxivnaya kopiya ot 7 fevralya 2011 na Wayback Machine