Tangira
Tangira — bu osma ksilofon shaklidagi zarbli musiqiy asbob. Uning nomi musiqiy cholgʻu ovozini eslatuvchi „tan-gʻir“ soʻzidan kelib chiqqan[1][2][3].
Odatda, tangira oʻrmonda ikkita daraxt (archa, pixta yoki qaragʻay) oʻrtasida oʻrnatiladi. U uzunligi 1500 mm va diametri 100–250 mm[1][2] boʻlgan qoraqaragʻay yoki qayin daraxtidan yasalgan boʻlib, 2 metr balandlikdagi gorizontal tarzda mustahkamlangan vertikal arqonlarga osilgan. Ovoz vertikal osilgan yogʻochlarga quruq tayoqlar bilan zarba berish orqali erishiladi[2][3].
Qadimda, tangira udmurtlar orasida uzoq masofalarga tovush signallarini uzatish uchun xizmat qilgan, keyinchalik esa bogʻ uchastkalarini himoya qilish va mushkul boʻlmgagan kuy va qoʻshiqlarga musiqiy hamroh boʻlgan[1]. Konsertlar davomida musiqachilar tangira va eng yaqin daraxtlar rezonansiga erishishgan, natijada esa atrofdagilarda ajoyib taassurot qoldirgan[2].
Tangir boʻyicha oxirgi oʻyin 1977-yilda qayd etilgan.[2]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Туганаев 2008.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Ложкин 1989.
- ↑ 3,0 3,1 Загребин 2012.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Истоки искусства Удмуртии. Сборник научных трудов. ISBN 978-5-7659-0486-2.
- Udmurtskaya Respublika : Ensiklopediya / gl. red. V. V. Tuganaev. — 2-e izd., ispr. i dop. — Ijevsk : Izdatelstvo „Udmurtiya“, 2008. — 768 s. — 2200 ekz. — ISBN 978-5-7659-0486-2.
- Udmurtskaya Respublika : Kultura i iskusstvo : Ensiklopediya / gl. red. A. Ye. Zagrebin. — Ijevsk : Udmurtskiy institut istorii, yazika i literaturi UrO RAN, 2012. — 540 s. — 300 ekz. — ISBN 978-5-901304-62-4.
 | Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (Aprel 2024) |