Rhubarb zich gulli

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Rhubarb zich gulli[1] (lotincha: Rheum compactum) — Oʻrta Osiyodan Rossiyaning uzoq sharqigacha keng tarqalgan karabuğday oilasining (Polygonaceae) Rhubarb (Rheum) turiga mansub otsu oʻsimliklar turi[2].

Botanika tavsifi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Rhubarb zich gulli 30-100 sm boʻlgan koʻp yillik oʻt oʻsimligi. Poyasi tik, ichi bo‘sh, bir oz bo‘g‘imli, diametri 1-3 sm[2]. Ildizpoyasi kuchli, toʻq jigarrang. Bazal barglar rozetda yigʻiladi; petioles uzun, suvli; barg pichoqlari oval-uchburchak, yumaloq tuxumsimon yoki deyarli yumaloq shaklda, diametri 6-40 (60) sm, asosi keng kordatli yoki chuqur kordat, cheti tekis yoki biroz toʻlqinli, tepasi yumaloq yoki oʻtmas. Ildiz barglari qisqa bargli yoki oʻtiradigan, kichikroq, keng, katta toʻq jigarrang qoʻngʻiroqlar bilan[2].

Toʻpgul keng, qisqa, zich, olomon, tor ovalli, tasvirlar yoki deyarli yumaloq panikula, koʻp sonli novdalar bilan[2]. Gullari ikki jinsli, 3-10 tup boʻlib yigʻilgan, mayda, oq yoki och sariq; pedikellar odatda oʻrtadan yuqorida qalinlashgan artikulyatsiyaga ega[2]. 4 ta choʻzinchoq yoki choʻzinchoq-elliptik tepalikning perianti mevalar bilan qolgan va ularga tutash, lekin 3-5 marta qisqaroq; 2 barg boshqalarga qaraganda kengroq va kattaroqdir. Stamens 9, uzunligi 0,4-0,6 mm. Mevalar yumaloq yoki tuxumsimon yongʻoq, diametri 6–9 mm, och jigarrang yoki toʻq jigarrang rangga ega.

Xromosoma soni 2n = 22[2].

Kimyoviy tarkibi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Mutlaqo quruq moddada askorbin kislotaning mg miqdori: gulda 6006, barglarda 12012, poyada 2574 mm[3]. Boshqa bir manbaga koʻra, barg pichoqlari 190 mg, barglari esa 10 % mg askorbin kislotaga ega[4][1].

Ahamiyati va qoʻllanilishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Yuqori vitaminli oʻsimlik. Hayvonlar faqat tomurkuklanmadan oldin va oz miqdorda ovqatlanadilar[1].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 1,2 Работнов 1951.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 https://www.plantarium.ru/page/view/item/31684.html
  3. Муравьева И, Баньковский А. И.. Исследование растений, применяемых в народной медицине на содержание аскорбиновой кислоты, Труды Всесоюзного института лекарственных растений, в. 9, 1947 — 4 bet. 
  4. Ворошилов В.. Поиски нового лекарственного сырья, 1941.