Ovshunoslik
Ovshunoslik - ov qilish va ovchilik xoʻjaligi, ovchilik faunasini boyitish va undan samarali foydalanish toʻgʻrisidagi fan. 20-asr boshlarida mustaqil fan sifatida shakllangan.
Ov maydonlarini, ovlanadigan hayvonlar va qushlar biologiyasini oʻrganadi, ularni hisobga olish usullari-ni, ov qurollarini ishlatish va ovlash uslublarini ishlab chiqadi, ov tovarshunosligi va ovchilik xoʻjaliklari iqtisodiyoti va uni tashkil etish bilan shugʻullanadi. O.ning muhim tadqi-qot usullari — hayvonlarni muntazam kuzatish, tabiatda tajribalar oʻtka-zish, hayvon qushlarni yashash joyida tamgʻalash, morfofiziologik indika-torlar yordamida hayvonlar populyasi-yasi tarkibini tahlil qilish. O. biologiya, ekologiya, biotsenologiya,, botanika, biogeografiya, iqtisodiyot fanlari bilan uzviy aloqada rivojla-nadi. Oʻzbekistonda O. ka oid ishlar ovchilik xoʻjaliklari, Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi intlari davlat qoʻriqxonalari va boshqalarda olib boriladi.
Yevropa va Shimoliy Amerika mamlakatlarida O. rivojlangan. Ovshunoslikning eng yirik xalqaro forumi 1953-yilda tashkil topgan Xalkaro biolog-ovshunoslar kongressi har 2 yilda bir marta yigʻiladi.
Ad:. Rusanov Ya., Osnovi oxotovedeniya, M., 1986.[1]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |